[EP86] รักเธอเสมอ - อัสนี วสันต์ โชติกุล
บ่อยครั้งที่ความรักที่แท้จริงก็คือการไม่ครอบครอง และยินยอมให้คนที่เรารักจากไปเจอสิ่งที่ดีกว่า ในขณะที่ตัวเราทำได้แค่เพียงเฝ้ามอง คิดถึง และแอบมีความสุขที่ได้รับรู้ว่าคนๆนั้นได้มีชีวิตที่ดีในปัจจุบัน...ก็เพียงพอแล้วครับ
ที่ผมเขียนบรรยายมาตั้งแต่ต้น มันคือคำจำกัดความบางส่วนที่ผมเข้าใจในเรื่องของความรักครับ... และแน่นอนว่ามันหมายถึงเพลงนี้ด้วยสิ
ส่วนตัวแล้ว ผมมองว่าเพลงนี้มีดีครบทุกแง่งามเลยครับ ตั้งแต่เสียงร้องของพี่ป้อม ดนตรีที่เริ่มมาจากแค่เปียโนจนมาถึงเครื่องดนตรีครบชิ้น ท่อนโซโล่สวยๆ และที่ขาดไม่ได้คือเนื้อร้องที่กินใจ
เพลงนี้ผมถือว่าเป็นเพลงอมตะไปแล้วครับ เพราะอายุอานามเพลงนี้ก็ไม่น้อยแล้ว แต่คนทั่วไปก็ยังรู้จักและฟังอยู่จนถึงปัจจุบันเลย
ในส่วนของเนื้อร้องเพลงนี้ได้ถูกแต่งโดยพี่ดี้ นิติพงษ์ ห่อนาค ซึ่งถือว่าเป็นนักแต่งเพลงคู่พี่ป้อมมานานแล้วครับ ก็ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเพลงนี้จึงฟังดูจะเข้าทางพี่ป้อมสุดๆเลยครับ
แต่ประเด็นมันมาอยู่ในส่วนของการร้องเพลงนี้นี่สิ เพราะผมร้องเสียงแบบพี่ป้อมไม่ได้ครับ พยายามแล้วยังไงก็ไม่ผ่าน
ส่วนหนึ่งต้องยอมรับว่าเสียงร้องของพี่ป้อมได้เริ่มเปลี่ยนไปมากตั้งแต่อัลบั้มนี้ "รุ้งกินน้ำ" เป็นต้นมา คือเสียงร้องของพี่ป้อมจะนุ่มและเนียนมากขึ้นเยอะ ถ้าเทียบกับเสียงร้องของแกสมัยยังหนุ่มๆครับ
ดังนั้นสิ่งที่ผมพอจะทำได้ก็คือ พยายามเก็บรายละเอียดสำเนียงและหางเสียงเท่านั้นครับ เพลงนี้เลยดูอาจจะไม่เหมือนต้นฉบับมาก แต่ก็พยายามอย่างเต็มที่แล้วครับผม
#ร้องเองแหละ #smule