มนุษย์บินฟรี
Blockdit Originals ซีรีส์บทความพิเศษ
ขณะที่สายการบินบางแห่งให้สวัสดิการเจ้าหน้าที่ เช่น บินฟรี หรือสมาชิกครอบครัวบินในราคาพิเศษ มนุษย์อีกกลุ่มซึ่งอยากบินแต่ไม่มีหรือไม่อยากจ่ายค่าโดยสาร ก็แอบขึ้นเครื่องบิน ซ่อนตัวในห้องเก็บของหรือช่องเก็บล้อ
แต่เครื่องบินไม่ได้บินบนพื้นโลก มันอาจไต่สูงกว่าภูเขาเอเวอเรสต์ (29,030 ฟุต) ที่ความสูงขนาดนั้น หากไม่ได้ป้องกันตัวดีพอ มีโอกาสตายสูงมาก
ทว่าก็ยังมีคนเดินทางด้วยวิธีนี้เรื่อย ๆ
ส่วนมากเสียชีวิต
ผู้โดยสารบินฟรีส่วนมากซ่อนตัวในช่อง Landing Gear ซึ่งเป็นที่เก็บล้อเครื่องบิน (wheel bay) ส่วนนี้รับน้ำหนักและแรงกระแทกมากขณะที่เครื่องบินถลาลงแตะรันเวย์ บางครั้งก็ซ่อนตัวในห้องเก็บของหรือห้องเก็บอะไหล่
คนที่ซ่อนตัวใน แลนดิง เกียร์ มีความเสี่ยงมากกว่า เพราะเมื่อเครื่องบินขึ้นฟ้าแล้ว ล้อจะถูกขยับเก็บในช่อง จังหวะนั้นล้ออาจขยี้ร่างคนบินฟรีตาย หรือในขณะร่อนลงจอด คนบินฟรีก็อาจร่วงตกลงไปตายได้
ในการบินที่มีเพดานบินราวแปดพันฟุตขึ้นไป จะมีปัจจัยเสี่ยงอีกอย่างหนึ่งคือภาวะตัวเย็นเกิน (Hypothermia) และความกดอากาศจะลดน้อยจนส่งผลต่อการทำงานของร่างกาย อาจหมดสติหรือมีอาการเบลอ ถ้าผู้บินฟรีไม่คืนสติก่อนเครื่องบินแตะพื้นก็อาจร่วงลงไปตาย
เมื่อขึ้นที่สูงมาก ๆ อากาศบางลง ออกซิเจนลดลงต่ำจนสมองมีปัญหา อุณหภูมิจะลดลงต่ำกว่าศูนย์ ก็อาจเจอปัญหาความเย็นกัดตัว (frost bite)
นอกจากนี้ที่เพดานบินสองหมื่นฟุตขึ้นไป คนบินฟรีอาจเกิดฟองอากาศไนโตรเจนในเส้นเลือด (Nitrogen gas embolism) ถึงแก่ชีวิตได้
อากาศในเลือดมักเกิดกับคนที่ดำน้ำนาน ๆ และโผล่ขึ้นสู่ผิวน้ำเร็วเกินไป อากาศจะหลุดจากปอดเข้าไปในเส้นเลือด บางครั้งเกิดฟองไนโตรเจนขึ้นในเส้นเลือด
การบินฟรีแบบนี้จึงไม่ต่างจากการปีนเขาเอเวอเรสต์ตัวเปล่า
ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1947 มาถึงปัจจุบัน มีคนบินฟรีแบบนี้ไม่หยุด และเฉพาะในสหรัฐฯ เสียชีวิตไปแล้วราวร้อยคน แต่ทางการเชื่อว่าตัวเลขคนบินฟรีน่าจะสูงกว่าที่บันทึกเพราะอาจมีคนที่ร่วงลงไปในมหาสมุทร
การบินฟรีเกิดขึ้นมาตั้งแต่วันแรก ๆ ของการบินพาณิชย์ ตั้งแต่ปี 1946 คนบินฟรีขึ้นเครื่องที่คูปัง (อินโดนีเซีย) ไปเมืองดาร์วิน ออสเตรเลีย เขาโชคดีที่รอดตาย
ในปี 1964 นักกีฬาชาวออสเตรเลียคนหนึ่ง ไม่มีเงินซื้อตั๋วเครื่องบินกลับบ้าน ชายคนนี้ชื่อ เรจินัลด์ เจมส์ สเปียร์ส ตัวสูงสองเมตร ใหญ่ล่ำ เก่งในกีฬาพุ่งแหลน แต่เขาก็ไม่ได้รุ่งในสายอาชีพนี้
หลังจากการแข่งขันในอังกฤษไม่ประสบชัยชนะ เขาถังแตก แต่ต้องการกลับบ้านที่ออสเตรเลีย
สเปียร์สขอให้เพื่อนช่วยต่อลังไม้ให้ แล้วเข้าไปอยู่ในนั้น ให้เพื่อนส่งลังกลับไปออสเตรเลียทางเครื่องบิน ลังไม้ไปถึงจุดหมายที่เมืองเพิร์ธจนได้ แม้จะอ่อนเปลี้ยเพียงแรง แต่เขาไม่ตาย
ต้นปี 1970 เด็กหนุ่มวัย 14 คนหนึ่งบินฟรีจากซิดนีย์ไปโตเกียว สายการบิน แจแปน แอร์ไลน์ส ในระดับสองร้อยฟุต เขาร่วงตกลงมาจากเครื่องดักลาส ดีซี-8 ช่างภาพคนหนึ่งจับภาพไว้ได้ และตีพิมพ์ในนิตยสาร Life
ในปี 1972 วัยรุ่นชายอายุ 18 แช่แข็งตายด้วยความเย็นในเที่ยวบินโบอิง 707 จากซานดิเอโกไปนิวยอร์กซิตี
ในปี 1975 วัยรุ่นคนหนึ่งร่วงจากเครื่องบินลงไปตาย ระหว่างเที่ยวบินโบโกตา-ไมอามี
ในปี 1986 มนุษย์บินฟรีคนหนึ่งรอดชีวิต จากปานามาไปไมอามี ทั้งที่เครื่องโบอิง 707 บินสูงมากในระดับ 39,000 ฟุต
ปี 1993 วัยรุ่นอายุ 17 คนหนึ่งตายในช่องเก็บล้อสายการบินมาเลเซีย เที่ยวบินกัวลาลัมเปอร์-โยฮันเนสเบิร์ก
ในปีเดียวกัน วัยรุ่นอายุ 17 อีกคนหนึ่งบินจากโบโกตาไปไมอามี รอดตายที่ความสูง 35,000 ฟุต แต่ถูกน้ำแข็งกัดกิน
ปี 1995 คนบินฟรีแช่แข็งตาย ศพร่วงลงที่เมืองเซี่ยงไฮ้
ในวันที่ 2 สิงหาคม 1996 เด็กชายชาวมองโกเลียสองคน อายุ 9 กับ 12 แอบขึ้นเครื่องบินจาก อูลาน บาตอร์ ทั้งสองไปไม่ถึงจุดหมายปลายทาง
สองเดือนต่อมา วัยรุ่นอีกสองคนบินฟรีด้วยเครื่องโบอิง 747 จากนิวเดลีไปลอนดอน ตายหนึ่งรอดหนึ่ง
แม้แต่อาชญากรก็หนีโดยบินฟรีเช่นกัน ในปี 1998 ผู้ร้ายคนหนึ่งหนีจากเมืองแอนทีกัวไปตรินิแดด
ไม่รอด
ปี 1999 วัยรุ่นสองคนบินฟรีจากโคนาครีไปบรัสเซลส์ เครื่องแอร์บัส A330 แช่แข็งตายทั้งคู่
ปี 2000 ชายหนุ่มชื่อ ฟิเดล มารูฮี บินฟรีจากเมืองปาปีเอเตไปกรุงปารีส สายการบินแอร์ ฟรานซ์ เครื่องโบอิง 747-400 เป้าหมายเพื่อไปจับมือกับ ซีเนดีน ซีดาน นักฟุตบอลฝรั่งเศส
เขารอดตายที่ความสูง 38,000 ฟุต แต่ไม่ได้จับมือกับซีดาน
ถือว่ายังโชคดีที่ไม่ได้ไปจับมือกับยมบาล
บางคนบินฟรีเพื่อหนีความยากจน ในปี 2001 ชายคนหนึ่งหนีชีวิตลำบากในปากีสถาน ตั้งใจจะไปหางานทำที่เมืองนอก โดยสารโบอิง 777 จากเมืองมูฮาร์รัคไปลอนดอน ไปตายดาบหน้าที่ประเทศอังกฤษ
เขาได้ตายดาบหน้าจริง ๆ
ปี 2001 ชายคนหนึ่งบินฟรีจากลอนดอนไปนิวยอร์กซิตี เครื่องบินโบอิง 777 ร่วงลงมาจากความสูง 1,500ฟุต
ปี 2002 เด็กชายวัยรุ่นสองคน แอบบินจากเมืองอัคครา Accra (เมืองหลวงของกานา) ไปลอนดอน ตายทั้งคู่
ปี 2005 มนุษย์บินฟรีคนหนึ่งบินจากโยฮันเนสเบิร์กไปนิวยอร์กซิตี เครื่องแอร์ บัส A340 ถูกอัดตายคาเครื่อง
ปี 2007 คนบินฟรีจากโยฮันเนสเบิร์กไปแอตแลนตา ตายด้วยการแช่แข็งและถูกล้ออัดขยี้คาเครื่อง
ปี 2007 วัยรุ่นอายุ 17 คนหนึ่งบินจากเคปทาวน์ไป ลอส แองเจลิส โบอิง 747 ตายคาที่ซ่อนล้อ
ปี 2014 นักบินฟรีนิรนามจับเที่ยวบินจากอิหร่านไปเมดินา เครื่องโบอิง 767-300ER ต้องจอดฉุกเฉิน เพราะแลนดิงเกียร์ไม่ทำงาน เขาเสียชีวิต ชิ้นส่วนเขาร่วงลงไปบนถนนข้างล่างของเมืองเจดดาห์
ปี 2018 ชายนิรนามคนหนึ่งร่วงมาจากที่ซ่อนระหว่างเที่ยวบินฮอนโนลูลู ไปญี่ปุ่น
ปี 2019 คนบินฟรีในเที่ยวบิน โคนาครีปารีส เครื่องโบอิง 737-800 เขากลายเป็นมนุษย์น้ำแข็ง
มกราคม 2020 ก็ยังมีคนบินฟรีไปหาความตาย เที่ยวบิน อาบิจันปารีส เครื่องโบอิง 777-300 พบศพในที่เก็บล้อ
ตั้งแต่การบินพาณิชย์ถือกำเนิดจนถึงปัจจุบัน ก็ยังมีคนบินฟรีเรื่อย ๆ และตายเรื่อย ๆ ทั้งที่ในยุคนี้มีข้อมูลเกี่ยวกับอันตรายของการบินฟรีแบบนี้ และข้อมูลชัดเจนว่าแทบทั้งหมดตาย
มันบอกเราว่า บ่อยครั้งคนที่เดินทางไปเสี่ยงภัยกระทำด้วยความเชื่อ ไม่ใช่ด้วยข้อมูลและหลักฐาน คนบางคนคิดว่าตนเองเป็นข้อยกเว้น
มีคำกล่าวว่า "Insanity is doing the same thing over and over again and expecting different results."
มีแต่คนบ้าที่ทำงานโดยใช้กระบวนการเดิม ๆ แล้วคาดหวังว่ามันจะส่งผลลัพธ์ที่แตกต่าง
เราอยู่ในโลกที่ท่วมด้วยข้อมูลและข่าวสาร แต่น่าแปลกที่คนไม่น้อยเชื่อข่าวลวงมากกว่าข้อมูลจริง และบางครั้งก็จ่ายราคาด้วยชีวิตตนเอง
- 21
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
