20 ม.ค. 2021 เวลา 06:30 • สุขภาพ
#เมื่อฉันเคยเป็นมะเร็ง EP.3
ผ่านมา 3 อาทิตย์ ตามหมอนัด
กลับไปโรงพยาบาลเพื่อตัดไหม และกำหนดการให้ยาคีโม ครั้งแรกเริ่มขึ้น
ขั้นตอนการตรวจเลือดปกติ ผลเลือดออกมาดี ทั้งเม็ดเลือดแดง เม็ดเลือดขาว และเกร็ดเลือด ดำเนินการขั้นตอนปกติของทางโรงพยาบาล จนได้ห้องพัก ออยไม่ได้นอนห้องพิเศษ แต่ก็เหมือนเป็นห้องพิเศษของวอร์ดนี้ คือ ห้องนึงจะมี 2 เตียง มีห้องน้ำ มีแอร์ และโทรทัศน์
คุณพยาบาลจะเรียกออยว่าสุดสวย เพราะแกบอกว่าตอนนี้ออยสวยที่สุดในวอร์ด เพราะออยมีผม มีคิ้ว 😁
การเดินของออยคือการใช้ไม้ค้ำยันใต้รักแร้
ในที่นี้ออยจะเรียกคุณพยาบาลว่า "คุณ" เป็นคำเรียกสั้นๆไม่ต้องเรียกยาว วอร์ดนี้จะเรียกนางฟ้าชุดขาวว่า "คุณ" สั้นๆอย่างเดียวนะคะ และ"คุณ" จะเรียกแทนตัวเองว่า "คุณ" เช่นกัน
บ่าย 3 คุณ จะให้ออยรีบอาบน้ำไวไว เพราะออยต้องมาเจาะเลือด และห้อยสายน้ำเกลือไว้ เพื่อเช้าอีกวันจะได้รับยาคีโมเข็มแรก
หลังอาบน้ำเสร็จก็ตัดไหม คุณหมอมาดูแผลว่าแห้งสนิทดี นับเข็มประมาณ 22-23 เข็ม เป็นตะขาบตัวใหญ่เวอร์เลยเชียวค่ะ คุณหมอชมแผลสวย เย็บสวย (อันนี้คงชมตัวเอง😆) แต่ตรงรอยแผลประมาณ 2 เข็มสุดท้ายยังไม่แห้งดี แต่แกก็ตัด #อ่ะไม่ว่ากัน
ออยประทับใจคุณหมอท่านนี้มากเหมือนท่านเอ็นดูเราแม้หน้าตาท่านจะลางเลือน แต่ออยจำได้ว่าท่านเป็นคุณหมอที่หล่อมาก ใจดีมาก มีรอยยิ้มที่อบอุ่น (ท่านนี้คือคุณหมอที่จับมือให้กำลังใจออยจนออยหลับไปในห้องผ่าตัดตอนตัดขา EP.3) #หมอเมษัณฑ์ รู้สึกว่าจะเจอคุณหมอเป็นครั้งสุดท้าย เหมือนท่านจะต้องย้ายไปประจำที่โรงพยาบาลวชิระ
#เช้าวันต่อมา
สักประมาณ สายๆของวัน คุณจะถือ เข็มฉีดยาหลอดใหญ่ประมาณเข็มฉีดยาช้าง มา 3 หลอด โดยในนั้นมีน้ำสีแดงๆ เต็มหลอด มาวางข้างเตียง และฉีดเข้าไปทางสายน้ำเกลือ
คุณจะบอกทุกครั้งว่า ถ้าเจ็บที่บริเวณเจาะสายน้ำเกลือ ให้บอกคุณนะอย่าทน เพราะอาการเหล่านั้นคือเส้นเลือดแตก ต้องเจาะเลือดใหม่
การให้คีโมหลอดแรกของออย คุณให้กำลังใจว่า ออยอาจจะโชคดีไม่แพ้ยาคีโม เหมือนคนอื่นนะ ขอให้ทำใจให้สบายซึ่งเราก็เชื่อแบบนั้น แต่พอได้หลอดที่ 2 อาการก็เริ่มมา เริ่มเวียนหัว และอาเจียนสิ่งที่อยู่ข้างในออกมาจนหมด
คุณบังคับให้ดื่มน้ำเยอะๆ เพื่อที่จะปัสสาวะยาออกมา ออยต้องเก็บดูปัสสาวะว่าเอาออกมาเท่าไหร่ น้ำปัสสาวะเป็นสีส้มแดง เรี่ยวแรงตอนนั้นคือไม่มีเหลืออะไรแล้ว นอนอยู่บนเตียงนอนเหมือนซ้อมตาย ไม่มีอารมณ์อยากทานอาหาร ได้กลิ่นอาหารของโรงพยาบาลคืออาเจียนทันที อาเจียนจนเหนื่อย อาเจียนจนน้ำย่อยของกะเพราะอาหารออกมา สิ่งที่ทำอยู่อย่างเดียวคือนอน และลุกมาอาเจียน แบบนี้ตลอดที่อยู่โรงพยาบาล 5 วัน
คนมาเยี่ยมก็ได้แต่มานั่งดูออยหลับ เพราะถ้าตื่นคืออาเจียนอย่างเดียว ของเยี่ยมคือไม่ได้กิน ไม่มีอารมณ์อยากอาหารหรือหิวแม้แต่น้อย #กินอะไรไม่ได้เลย ตอนนั้นนึกถึงอาหารที่เคยชอบกิน บอกให้พ่อ กับ แม่ซื้อมาให้ แต่พอได้มาก็เหม็นจนอ้วกต้องเอาอาหารออกไปนอกห้อง #ด่านแรกที่ต้องฝ่าฟันไป
1
การให้คีโมครั้งแรกผ่านไปด้วยดี โดยใช้เวลาอยู่ที่โรงพยาบาล ตั้งแต่วันพุธ-วันอาทิตย์ และออกจากโรงพยาบาลในวันจันทร์ คุณบอกว่ากลับบ้านไปให้กินไข่วันละ 6 ฟองหรือกินหอยแครงครั้งละ 1 กิโล เพื่อบำรุงเลือด 🥺 ครั้งหน้าผลเลือดจะได้ผ่านและให้คีโมต่อในครอสที่ 2 คุณพยาบาลบอกพ่อว่า ไม่ห้ามทานอะไรสักอย่าง หากออยทานอะไรได้ให้ทานเลยไม่จำกัดการทาน เพราะคุณรู้อยู่แล้วว่า #เรากินไม่ได้เลย จึงไม่อยากไปจำกัดการกินของเรา
ออยแอบดีใจที่ตลอดการอยู่โรงพยาบาล ผมยังไม่ล่วงและภาวนาเข้าข้างตัวเองในใจว่า ผมชั้นอาจจะไม่ล่วงก็ได้นะ แต่เปล่าเลย หลังจากให้คีโมผ่านไป 2 อาทิตย์ผมเริ่มล่วงเป็นหย่อมๆ และเป็นกระจุก หมอนนอนมีแต่ผมเต็มไปหมด
ตอนนั้นออยอยู่คนละบ้านกับพ่อและแม่ พ่อกับแม่อยู่บ้านพักข้าราชการ แต่ออยอยู่บ้านที่พ่อ-แม่ซื้อไว้รอมาอยู่เมื่อตอนปลดเกษียณ จึงมีคุณป้า(เพื่อนแม่ที่แม่ไว้ใจให้อยู่บ้านนี้ไปก่อน) คอยช่วยดูแลออย
จะว่าการพักผ่อนของออยจะอยู่อย่างโดดเดี่ยวก็ได้นะ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรเท่าไหร่ เพราะเวลาทั้งหมดของออย หมดไปกับการนอนแบบซ้อมตายจริงๆ ร่างกายอ่อนเพลีย ขอนอนอย่างเดียว พอมาอยู่บ้านเริ่มที่จะกินได้ แต่อาหารที่กินได้คือ บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป เป็นอาหารกันตายของออยจริงๆ แต่มันก็เป็นการกินแบบกะท่อนกะแท่น กินบ้างไม่กินบ้าง ใส่ไข่บ้าง ไม่ใส่ไข่บ้าง ออยไม่เคยสนใจเลยว่าอาหารที่กินเข้าไปมีคุณค่าทางอาหารหรือเปล่า รู้แต่ว่ากินเข้าไปให้ร่างกายเราได้ดูดซึมอาหารบ้าง #เท่านี้เองจริงๆ
แล้วเมื่อใกล้เวลานัดหมออีก 5 วันอันนี้เริ่มกินได้จริงจัง เริ่มไม่อาเจียน ปากก็มาเป็นร้อนในประมาณ 10 แผลในปาก สุดท้ายก็กินไม่ได้อยู่ดี ถึงคราวนัด ครอส 2 แล้วจ้ะพี่จ๋าาาาา
#ออยลี่ฟอกซ์ #ถ้าใจมากทุกอย่างก็ได้
(ปล. ภาพนี้ใส่ขาเทียมแบบมีฟองน้ำหุ้มขาเหล็กไว้อีกที)

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา