N : ผมอยากกลับไปตรงรายการคำถามที่เขียนไว้น่ะครับ มีรายละเอียดอีกมากที่ผมอยากทำความเข้าใจในแต่ละหัวข้อ ผมรู้ว่าแค่เรื่องความสัมพันธ์อย่างเดียว เรามาคุยกันให้ยาวเป็นหนังสือทั้งเล่มยังได้เลย แต่ผมก็จะไม่ได้ถามคำถามอื่นๆที่ยังมีอยู่อีก
G : ยังมีเวลาอื่น ที่อื่น หรือแม้แต่หนังสือเล่มอื่นอีก ฉันอยู่กับเธอแล้วไปกันต่อเถอะ แล้วค่อยกลับมาจุดนี้อีกทีก็ได้ถ้ามีเวลา
N : ตกลงครับ คำถามต่อไปของผมก็คือ ทำไมดูเหมือนชีวิตผมถึงมีเงินไม่พอใช้ตลอดเลย? ผมถูกกำหนดให้ต้องจำกัดจำเขี่ยอย่างนี้ไปตลอดเลยหรือไง? อะไรที่กีดกั้นไม่ให้ผมเข้าถึงศักยภาพทางการเงินของตัวเอง?
1
G : เธอไม่ได้เจอสภาวะนี้อยู่คนเดียวหรอก คนมากมายก็เป็นเหมือนเธอนั่นล่ะ
N : ทุกคนบอกผมว่ามันเป็นปัญหาเรื่องคุณค่าในตัวเอง การรู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่า อาจารย์แนวนิวเอจเป็นโหลบอกว่าการขาดแคลนสิ่งใดๆสามารถสืบสาวไปได้ถึงการขาดความรู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่า
G : นั่นเป็นการพูดให้เข้าใจง่ายๆหรอก ในกรณีนี้ครูของเธอเป็นฝ่ายผิด เธอไม่ได้เป็นอย่างนี้เพราะรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า ที่จริงแล้วสิ่งท้าทายที่สุดในชีวิตเธอคือ "การควบคุมอัตตาต่างหาก" ซึ่งบางคนอาจเรียกว่า “ความรู้สึกว่าตัวเองมีค่ามากเกินไป”
1
N : อีกครั้งที่ผมรู้สึกแย่ อับอาย และกระอักกระอ่วนชะมัด แต่พระองค์ก็พูดถูก
G : เธอคอยแต่พูดว่ารู้สึกแย่และอับอายทุกครั้งที่ฉันเพียงแค่บอกความจริงของตัวเธอ