31 ม.ค. 2021 เวลา 17:55 • การศึกษา
เครื่องกำนลครู
โบราณว่าไว้เปนธรรมเนียมปฏิบัติ ลูกศิษย์ลูกหาได้ใช้วิชาครูไปทำมาหาได้ ไปคุ้มหัวคุ้มชีวิตอย่างไร ถึงกำหนดครบเวลา ย่อมได้เวลาตั้งเครื่องกำนลครู
กึ่งว่าเปนของกำนัลที่ค่างวดไม่มาก แต่ค่าทางใจนั้นมาก เปนเครื่องหมายแสดงกตัญญุตาแก่ท่านผู้มีคุณแม้ท่านจะสิ้นภพจบขันธุ์ ไปแล้วก็ตาม_ย่อมไม่เปนเหตุให้ผู้สำนึกในคุณเลิกแสดงออกซึ่งการสำนึกนั้น
เครื่องกำนลครูชุดนี้ตั้งในเทศกาลปีใหม่และวันครบรอบวันเกิด หน้ารูปงานศพซึ่งเปนประตูเข้าออก
แดนอิมกังตามผู้รู้แนะนำ เยื้องทางโลงบรรจุสังขารประดับมุกและพวงมาลาของหลวงในสมเด็จพระเทพรัตน์ฯที่ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯพระราชทานแด่ ท่านครูผู้วายชนม์ตั้งแต่ 2537 เปนเกียรติยศแก่ศิษยานุศิษย์สำนึกในพระมหากรุณายิ่งนัก
ประกอบด้วย
1. เครื่องไตรจีวรเต็ม
2. ส้มสูกลูกไม้
3. อัฐบริขารหลัก เช่นบาตร
4. มาลัยพวงดอกไม้
5. ธูปเทียนแพ
6. หมากพลู
เหตุที่ตั้งโดยมีข้อ 1. เนื่องจากสรีระสังขารของท่านครูผู้ทรงคุณนั้นไม่เน่าเปื่อยย่อยสลายไปตามกาลเวลา อันเปนเครื่องอุปมาคุณวิเศษทางธรรมของท่านประการหนึ่ง จึงได้ตั้งถวายเผื่อทางวัดใช้ผลัดเปลี่ยนถวายแก่ท่าน
เมื่ออายุสามสี่ขวบ ครอบครัวได้พาไปกราบหลวงพ่อแช่ม วัดดอนยายหอม จ.นครปฐม เวลานั้ยังจำความไม่ได้นัก บิดาเล่าว่าหลวงพ่อแช่มได้กวักมือเรียก บิดาดุนให้คลานดุ๊กดิ๊กเข้าไปหา โดยหลวงพ่อได้มอบเหรียญเสมาเล็กเนื้อทองแดงปี 2516 ให้กับมือของท่าน แล้วท่านได้พรมน้ำมนต์ให้ด้วย โดยตัวเมื่อโดนน้ำมนต์บิดาว่าเด็กร้อง " หนาว หนาว" หลวงพ่อท่านเห็นก็อมยิ้ม
เหรียญเสมาเล็กนี้บิดาจับคล้องคอโดยใช้สายสิญจน์ขาวของหลวงพ่อร้อยไว้ติดตัวตลอดเวลา
เหรียญเสมาเล็ก หลวงพ่อแช่มปี 16
มาวันหนึ่งครอบครัวไปปิคนิคแถวเขื่อนลำตะคอง หลังจากปูเสื่อกินข้าวกินขนมเรียบร้อยแล้วเด็กๆทั้งหลายพากันออกไปวิ่งเล่น ถึงยังตัวเล็กอยู่ ก็ตามเขาไปด้วย พี่ๆ โตกันเเล้ว เขาพากันไปที่วงบ่อซีเมนต์บ่อหนึ่งที่ตั้งอยู่แถวนั้น เห็นพี่ๆเขาก้มลงไปเอาอกพาดขอบบ่อ แล้วเอามือแกว่งน้ำในบ่อเล่น ล้างมือเย็นมือ แบบเด็กเล่นน้ำ
บ่อนี้ทำนองเป็นบ่อบาดาลที่ใช้วงซีเมนต์ต่อกันเป็นชั้นๆตั้งแต่ใต้ดินขึ้นมา พี่ๆเขาล้างมือกันจากนั้นเขาก็วิ่งไปเล่นที่อื่นต่อ พอเห็นดังนั้นก็เลียนแบบบ้าง พยายามก้มลงวักน้ำในบ่อให้ได้อย่างเขา แต่เจ้ากรรมตัวเตี้ยเกินไปและคงลองกระโดด ถีบดินดู ปรากฏว่าเสียหลักหัวทิ่มลงไปในบ่อน้ำปลายเท้าชี้ฟ้าโด่เด่ หน้าจมลงน้ำอยู่ในบ่อ
บิดาซึ่งอิ่มข้าวแล้วยังคงนั่งเล่นอยู่บนเสื่อเล่าให้ฟังว่า
" เวลานั้น พ่อเห็นจีวรผืนหนึ่งสีเหลืองส้มสะดุดตา เคลื่อนที่อย่างรวดเร็วมากๆทางหางตา "
" พ่อนึกในใจอย่างสงสัยว่า พระที่ไหนมาวิ่งแถวนี้ " จึงได้มองตามจีวรนั้นไป
ปรากฏว่าจีวรที่เคลื่อนที่ได้นั้นได้นำสายตาของบิดามาหยุดอยู่ที่ปากบ่อ บิดาเห็นขาเล็กๆชี้ฟ้า ขยับยุกยิกแกว่งอยู่ในอากาศก็ตกใจมาก_ลุกขึ้นพรวดวิ่งมาถึงขอบบ่อกระชากขาของเด็กขึ้นจากปากบ่อ ยกตัวเขย่าพาดบ่า แล้วทุบหลังให้สำลักน้ำออกมาให้หมด
คำแรกที่เด็กสามสี่ขวบพูดออกมาในยามหน้าสิ่งหน้าขวานให้บิดาได้ยินปนกันกับเสียงสะอื้นร้องไห้ คือ
"หลวงพ่อแช่มคุ้มครองลูก หลวงพ่อแช่มคุ้มครองลูก" บิดาถึงกับคุกเข่าลงหันไปทางทิศจังหวัดนครปฐมยกมือไหว้ท่วมหัว
ชาวบ้านแถวนั้นกรากเข้ามาดูอย่างสนใจพึมพำกันว่าบ่อนี้มีอาถรรพณ์มาก มีปลาเล็กๆสวยๆล่อใจเด็กๆว่ายอยู่ในบ่อ มีเด็กจมไปตายทุกปีทำนองว่าครบรอบปีแล้วต้องมีใครสักคนเป็นตัวตายตัวแทนกัน
น่าแปลกใจที่เด็กเล็กๆยังไม่รู้ความจะรู้จักและจดจำพระภิกษุผู้มีคุณวิเศษที่เขาได้ไปกราบและท่านได้รดน้ำมนต์ให้ได้และพูดออกมาให้บิดาตนรู้อย่างเป็นเรื่องเป็นราว
หลวงพ่อแช่ม ฐานุสสโก นามสกุลเดิม อินทนชิตจุ้ย เป็นเจ้าอาวาสรูปต่อจากพระราชธรรมาภรณ์ (หลวงพ่อเงิน) ครองวัดดอนยายหอม จ. นครปฐม มีศักดิ์เป็นหลานชายหลวงพ่อเงิน ท่านได้รับแต่งตั้งเป็นพระอุปัชฌาย์ เป็นเจ้าคณะตำบล ฯลฯ หลวงพ่อแช่มได้รับพระราชทานสมศักดิ์ชั้นสูงสุดเป็นที่พระครูเกษมธรรมนันท์ (วิ) พระครูสัญญาบัตรชั้นเอกฝ่ายวิปัสสนาธุระมหานิกาย (ครองจีวรสีส้มสด) ได้รับพระราชทานพัดยศพุดตาลขาวต่างหากจากพระราชาคณะมหานิกายรูปอื่นๆทั่วไป เป็นเครื่องยืนยันเกียรติคุณพิเศษทางวิปัสสนา
ต่อมาอีกร่วมสามสิบปี ในปีราวๆ 2549 ซึ่งเป็นเวลาที่หลวงพ่อแช่มท่านได้มรณภาพไปแล้วตั้งแต่เมื่อปี 2537 กว่า10ปี หนังสือพิมพ์เดลินิวส์ได้ลงข่าวในฉบับวันเสาร์หน้าพระเครื่อง ว่ามีสุภาพบุรุษท่านหนึ่งมีอาชีพเป็นพ่อค้าเร่ ขับรถกระบะนิสสัน รุ่นใหม่ไปประสบอุบัติเหตุประสานงาอย่างแรงและ พลิกคว่ำบนทางหลวง รถพังยับทั้งคน บุรุษท่านนี้ไม่เป็นอะไรมาก ได้ให้การว่าขณะเกิดเหตุได้ยินเสีย ปัง/โครม ในครองสายตาเห็นแต่จีวรสีส้มพุ่งแผ่กระจายรอบห้องโดยสารเหมือนอย่างถุงลมนิรภัยห่อหุ้มเขาไว้ และทั้งรถไม่มีวัตถุมงคลใดนอกจากเหรียญหลวงพ่อแช่ม วัดดอนยายหอม
เครดิต the_siam_arts_n_treasures IG
ปรากฏการณ์คุณวิเศษของพระครูเกษมธรรมนันท์ (แช่ม ฐานุสสโก) นี้ มีการเล่าลือกันอย่างมากหลายกรณี เช่น กรณีสะกดม้าพยศ, กรณีผูกหุ่นพยนต์เฝ้านา, กรณีคว่ำบาตรน้ำมนต์แล้วนำ้มนต์ไม่ไหล, กรณีเสกวัตถุมงคลจนหลังคาพระอุโบสถระเบิด ฯลฯ
แต่อย่างน้อยปรากฏการณ์คุณวิเศษของท่านนี้สามารถยืนยันได้จากประสบการณ์เชิงประจักษ์ของคนสองคนที่ไม่รู้จักกันเลยผ่านมิติเวลากว่าสามสิบปีด้วยนัยสำคัญของจุดเชื่อมโยงเดียวกันคือการปรากฏขึ้นของจีวรสีส้มที่เคลื่อนที่ได้ อันมีเหรียญโลหะของท่านเป็นสื่อคล้ายกับเครื่องรับ-ส่งคลื่นสัญญาณ และที่สำคัญคือแม้ว่าท่านผู้ทรงคุณจะล่วงลับดับขันธ์กายหยาบไปแล้วคุณวิเศษและพลังงานละเอียดบางอย่างของท่านมิได้ดับสูญตามสังขารไปด้วยยังคงแผ่กระแสความเมตตาคงปกปักรักษาศิษานุศิษย์ให้ปลอดภัยอย่างต่อเนื่องยาวนาน
เหรียญเสมาเล็กองค์นี้ยังคงห้อยติดคออยู่ตลอดเวลานับจากวันนั้นจนถึงวันนี้ มีสภาพเป็นเหรียญทองแดงสึก ได้เลี่ยมเงินรักษาสภาพไว้เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน และได้จับขอบทอง เมื่ออีกสิบปีต่อมา ความฝังใจจากการจมน้ำครั้งนั้นทำให้แม้ทำให้ไม่สามารถก้มหน้าลงน้ำได้อีกตลอดมา แต่ก็ยังสามารถว่ายน้ำได้ ด้วยท่ากรรเชียงนอนหงาย คว่ำหน้าฟรีสไตล์หรือแยกหายใจจมูกกับปาก_เปนเรื่องอย่างฝรั่งเรียก phobia
เสมาเล็กยอดประสพการณ์ หลวงพ่อแช่มวัดดอนยายหอม ปี 16
คราวหนึ่งเมื่อปีก่อน ฆราวาสผู้มีฌาณปะสาทะท่านหนึ่ง ไม่เคยพบหรือรู้จักกันมาก่อน_ได้คุยโทรศัพท์กันครั้งแรกโดยไม่ได้เห็นหน้ากัน จากคำแนะนำของพระเกจิอาจารย์รูปหนึ่ง หลังคุยกันได้ครู่หนึ่ง ท่านผู้นี้พูดมาตามสายว่า
"ที่คอคุณห้อยอะไรไว้ ที่คุณห้อยอยู่ไม่เคยถอดเลย บอกผมหน่อย ผมเห็นเป็นแต่แสงสว่างจ้ามาก มองไม่เห็นวัตถุเลย"
เรื่องประสบการณ์ที่ว่านี้ผู้เขียนมีเจตนาบันทึกไว้เพื่อเป็นที่ประกาศเกียรติคุณของหลวงพ่อต่อสาธารณชน
เพื่อเปนที่เจริญศรัทธาแก่กิจการพระพุทธศาสนาของประเทศเรา และ
เพื่อ เป็นเครื่องพิสูจน์ได้โดยแท้ว่าพระรัตนตรัยอันมีองค์สามคือพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ นั้นสามารถเป็นที่พึ่งแก่ปุถุชนอย่างเราๆท่านๆได้โดยเเท้ตามที่เราเปล่งวาจา "... สรณังคัจฉามิ"
ทั้งนี้หากว่าจะมีกุศลใดบังเกิดขึ้นจากบทความชิ้นนี้แก่ท่านผู้ใดก็ตาม ผมขอตั้งจิตอธิษฐานอุทิศให้เป็นเครื่องฉลองพระคุณแต่พระเดชพระคุณท่านอาจารย์พระครูเกษมธรรมนันท์ วิ. ผู้ได้ละสรีระสังขารไปตั้งแต่ปี2537 ทั้งสิ้น

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา