“แล้วผมจะแน่ใจได้อย่างไรว่าคุณจะรักษาสัญญา จากประสบการณ์ของผม มนุษย์ร้อยทั้งร้อยเชื่อใจไม่ได้ทั้งนั้น”
Book: พรายพนาดร
Writer: ชญาน์พิมพ์
#หยิบมาเพราะ
เล่มนี้ถูกวางอยู่ใกล้ๆกับเซ็ทอียิปต์ อานูบิสและเซ็คเมต หลังจากได้อ่านโปรยปกหลัง มีเรื่องเกี่ยวกับสวนสัตว์แล้วรู้สึกสนใจเป็นพิเศษ จึงต้องโดนมาด้วยประการฉะนี้
#ภาพรวม
เป็นนิยายที่เล่าเรื่องสดใหม่ไม่ซ้ำดี ว่าด้วยพระเอกเป็นเสือจอมขมังเวท ที่แปลงร่างเป็นเสือสลับกับคนได้ ร่ายมนตร์ได้ด้วย เป็นเสือในหมวดพราหมณ์ที่อ้างอิงจากอินเดียและบังคลาเทศ ซึ่งป่าซุนดาบันส์ในเรื่อง ก็อ้างอิงมาจากสถานที่จริง
ไม่พบบ่อยนักกับการเล่าเรื่องของตัวละครเอกที่จะมาจากอินเดีย บังคลาเทศ หรือประเทศแถวๆ นั้น รู้สึกเปิดหูเปิดตาเป็นอย่างมาก ชื่อตัวละคร และสถานที่ รวมไปถึงวัฒนธรรมที่มีกลิ่นอายของอินเดียนั้น ขอชื่นชมผู้เขียนที่รีเสิร์ชมาอย่างดี ทำให้อรรถรสในการอ่านสนุกสนานขึ้นไปอีก
เรื่องเกี่ยวกับสวนสัตว์ไม่ถูกพูดถึงบ่อยนัก แต่เมื่อถูกนำมาปรากฏในนิยายหรือเนื้อเรื่องก็มักจะถูกพูดถึงในแง่ของการกักขังสัตว์หรือแยกสัตว์ออกมาจากป่า ตรงนี้ยังไม่รู้สึกถึงประเด็นใหม่ๆ หรือการเล่าถึงประโยชน์ของการมีสวนสัตว์ในเชิงศึกษาวิจัยมากกว่านี้ ในฐานะที่เป็นผู้คลุกคลีศึกษาเรื่องราวของสัตว์ป่า และชอบเที่ยวสวนสัตว์มาก อยากให้เล่ามุมอื่นๆ บ้างที่ไม่พูดแต่เรื่องการทารุณสัตว์เสมอไป เพราะประโยชน์อีกอย่างของการมีสวนสัตว์ก็คือการอนุรักษ์รักษาพันธุ์สัตว์ป่าไว้ด้วยเช่นกัน
ช่วงต่อสู้และช่วงจบตอนท้าย กระชับสั้น และรู้สึกน้อยไปหน่อย เราอาจจะคาดหวังกับการแปลงร่างเป็นเสือขนทองอร่ามที่อลังการหรือน่าเกรงขามกว่านี้ และอาจจะรอคอยการเล่าไปถึงชีวิตคู่ของทั้งสองเมื่อย้ายเข้าป่าซุนดาบันส์ไปแล้วจะเป็นไงต่อ เสียดายที่มาน้อยไปหน่อย
เล่มนี้เป็นเล่มสุดท้ายของซีรี่ส์ชุด ตำนานพยัคฆ์ ซึ่งทางเราได้ตามหาอีก 2 เล่ม คือพยัคฆบถ และบ่วงพาฬ และได้กดสั่งซื้อไปเรียบร้อย และจะมารีวิวในตอนต่อๆ ไปค่ะ
เกร็ดที่นำมาฝากคือ ป่าซุนดาบันส์ ที่ในเรื่องเล่าว่าเป็นเขตพยัคฆปุระ หรือหมายถึงถิ่นของเสือนั่นแหละ ซุนดาบันส์เป็นป่าชายเลนที่ใหญ่ที่สุดในโลก อยู่ในเขตบังคลาเทศและอินเดีย และมีตำนานปรัมปราที่เล่าเรื่องของเทพนารีบอนบิบิ ซึ่งต่อกรกับเสือ ด็องคิง ไร (หรือดักคิน ราย ในเรื่อง) และนำพาไปสู่การสวดอ้อนวอนเคารพบูชาให้เทพนารีบอนบิบิปกป้องทุกคนก่อนจะเข้าป่า เนื่องจากป่าแห่งนี้มีสัตว์ป่าหลากหลายสายพันธุ์ และมีระบบนิเวศที่น่าสนใจ จึงถูกประกาศให้เป็นมรดกโลกของยูเนสโก ตั้งแต่ปีพ.ศ. 2530
แต่เรื่องน่าเศร้า คือ ปริมาณเสือเบงกอล (ลูกหลานของดักคิน ราย!) กำลังลดลงอย่างน่าใจหาย ทั้งจากการเปลี่ยนแปลงทางสภาพภูมิอากาศและการลักลอบล่าสัตว์ จนนักวิจัยคาดว่าในอีกไม่เกิน 50 ปีข้างหน้า ที่ป่านี้อาจจะไม่มีเสือเบงกอลเหลืออีกเลย
ท้ายที่สุด นิยายเรื่องนี้อาจจะเป็นเหมือนเครื่องมืออีกชิ้นที่ข่วยกระตุ้นให้เรารู้สึกอยากอนุรักษ์สัตว์ป่าและธรรมชาติให้มากขึ้นกันนะคะ
#พรายพนาดร
#inkeysbookpacker
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
