เรื่องสั้น : Diary'Girls ไดอารี่ลับกับสาวปริศนา(6)
บท สิ่งที่ควรเชื่อมั่น (บทแรก)
แนวเรื่อง : ปรัชญา,ความรัก
การเล่าเรื่อง : บุคคลที่สาม
เรื่องย่อ : เมื่อใดคนที่กำลังจะตายโหยหาทางเลือก เด็กสาวปริศนาจะปรากฎตัว พร้อมกับสมุดไดอารี่ เพื่อจดบันทึกชีวิตและอาจจะมอบทางเลือกให้..
บท สิ่งที่ควรเชื่อมั่น (บทแรก)
แสงแดดยามบ่าย ส่องผ่านหน้าต่างในโรงเรียนแห่งนึง เหล่านักเรียน กำลังทำกิจกรรมยามพักกลางวันอย่างเช่นทุกวัน
"นี่เป็นเรื่องของชายหนุ่มผู้โง่เขลา กับ การเชื่อมั่นในสิ่งที่จับต้องไม่ได้"
เด็กสาวผมสีดำนัยตาสีแดง กำลังนั่งอ่านสมุดไดอารี่ อยู่บนโต๊ะในห้องเรียน เธอเงยหน้ามองออกไปนอกหน้าต่าง
เด็กหนุ่ม ม.ปลาย คนนึงกำลังนั่งคอตกอยู่ที่ม้านั่ง ในสวนดอกไม้ของโรงเรียน ขณะที่นักเรียนหลายคนกำลังพักผ่อน
เขากลับนั่งซึมเศร้า เหมือนกับตัวเขาเป็นแค่รูปปั้นนั่งเศร้า ที่ตั้งขัดกับบรรยากาศรอบตัวอย่างสิ้นเชิง
"นี่นายอกหักครั้งที่เท่าไหร่แล้ว จะเศร้าไปให้มันได้อะไร เป็นวัยรุ่นมันก็ต้องใช้ชีวิตให้คุ้มสิ" เด็กนักเรียนสาวอีกคนนึง เดินมาตบไหล่เขา เท้าเอว
ดูเหมือนเธอจะเป็นเพื่อนสนิทคนเดียว ที่ทำให้รูปปั้นนั่งนิ่งขยับได้
"ยัยบ้า เธอคิดว่าความรักมันคืออะไรหา การละเล่นของวัยรุ่นเหรอ" เขาที่เงยหน้าขึ้นพูดอย่างจริงจังใส่เด็กสาว
เด็กสาวก็หน้าเปลี่ยนสี รู้สึกโกรธขึ้นมาเธอเขย่าไหล่เด็กหนุ่มอย่างแรง
"ฉันไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น ตื่นซักที นายเป็นนักเรียน ไม่ใช่ทุกคนที่เขาจริงจังเรื่องรักๆใคร่ๆ แบบนายหรอก วาดฝันลมๆแล้งๆแล้วเป็นยังไงล่ะ เขาก็ทิ้งนายกันหมดนั่นแหละ นายก็มานั่งเสียใจที่นายควรฝันมันคือจะทำอะไรในอนาคตต่างหาก" เด็กสาวพูดอย่างเกรี้ยวกราดใส่เด็กหนุ่ม เธอมีน้ำตาคลอออกมาจากตา พูดจบเธอก็เดินจากไป
เด็กหนุ่มถึงได้ฟังและเห็นน้ำตาของเด็กสาว เขาก็ยังคงกลับสู่สภาพรูปปั้นคอตกเช่นเดิม เพิ่มเติมคือน้ำตาที่ไหลพรั่งพรูออกมา
"ชั้นก็แค่อยากเชื่อในความรักเท่านั้นเอง" เขาบ่นพึมพัมกับตัวเอง น้ำตาที่ไหลรินทำให้เขาไม่อาจเงยหน้าขึ้นได้ คงเพราะกลัวนักเรียนคนอื่นจะเห็น
เขาเป็นเด็กหนุ่มธรรมดาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความหวังและความฝัน เขามีความสุขที่มอบความรักและจริงใจให้กับคนรัก ไม่ว่าจะกี่ครั้งความฝันของเขาก็คือชีวิตคู่ นั่นเป็นการจริงจังมากเกินไปจนสุดท้ายก็เป็นการทำร้ายตัวเอง
"คุณคิดว่า ความรัก คืออะไร" เสียงของผู้หญิงที่ไม่คุ้นหูดังขึ้นข้างๆเขา
เขาจึงรีบหันไปมอง คนที่นั่งข้างๆเขา เป็นเด็กนักเรียนหญิง ม.ปลาย ที่มีลักษณะที่โดดเด่น ผมสีน้ำตาลดำที่ยาวมาก ดวงตาสีแดงและใบหน้าที่งดงาม ใบหน้าของเธอดูลึกลับและไร้อารมณ์
เขารีบปิดหน้าเปื้อนน้ำตา และรีบลุกขึ้นเดินออกมา โชคดีที่หมดเวลาพักกลางวันพอดี เขาจึงเลือกไปยืนพิงขอบตึกบนดาดฟ้าของโรงเรียนแทน
จิตใจของเขาที่เคยมีความหวังเริ่มถูกความสิ้นหวังเกาะกิน เขาเริ่มคิดถึงคำพูดของเด็กสาวที่เป็นเพื่อนสนิท
"ชั้นคงต้องเลิกหวังสินะ" เขาพูดพลางมองไปด้านล่าง คิดว่าถ้าเขาได้โดดลงไปคงไม่ต้องรู้สึกอะไรอีก
ตลอดมาเขา มีความรักโดยคิดแค่ว่าคนนี้จะเป็นคนสุดท้ายเสมอ ความรักของเขาจึงไม่ใช่แค่การให้แต่เป็นความสุขที่ได้จากการให้ และความหวังที่มี
"ข้อดีที่คนโง่มี ก็คือความหวังที่ไม่เคยสิ้นสุด" เด็กสาวตาสีแดง เมื่อตอนพักกลางวัน พูดขึ้นข้างหลังเด็กหนุ่ม
"เธอเป็นใคร ต้องการอะไร" เขาถามเด็กสาวแต่เธอกลับเดินเข้ามาใกล้เขา ด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย
"ทำใมคุณถึงเชื่อมั่นในสิ่งที่เรียกว่าความรู้สึก รัก กันนะ"เด็กสาวยื่นหน้าเข้ามาถามใกล้เด็กหนุ่ม
"อย่าเข้ามาใกล้ชั้น "เขาที่พยายามหลบสายตาที่เหมือนกับจะมองทะลุจิตใจได้ ผลักเธอออก จนเธอเซตามแรง
"สุดท้ายแล้วเมื่อพบเจอกับคนที่ตอบรับสิ่งที่คุณเชื่อแล้วจะชีวิตคุณจะเป็นยังไงต่อไปเหรอ คงไม่น่าเบื่อแบบ ฉากจบในนิยายใช่ใหม ก็แบบนั้นน่ะมัน น่าเบื่อสุดๆเลยนะ" ดวงตาสีแดงของเด็กสาวจ้องมาที่เขา อารมณ์ที่ปรากฏบนหน้าของเธอเต็มไปด้วยความบิดเบี้ยว
เธอพุ่งมาจับไหล่เขาอย่างแรง สีผมของเด็กสาวจางลงอย่างเห็นได้ชัด และกลายเป็นสีเทา
เขารู้สึกว่าเด็กสาวคนนี้ไม่ปกติ ไม่มีอะไรที่เขาเข้าใจได้เลย เขาจึงปัดมือเธอออกแล้วคิดจะออกจากตรงนี้โดยเร็วแต่ก็ถูกเธอคว้าแขนเขาเอาไว้ทันที
"เธอเป็นตัวอะไรกันแน่!!!" ด้วยเรี่ยวแรงมหาศาลเขาไม่อาจสะบัดมือหรือดิ้นหลุดได้
ทันทีที่เขารู้สึกตัว แค่พริบตาเส้นผมของเด็กสาวก็กลายเป็นสีขาวที่ส่องประกายเหมือนเงิน ก่อนที่สติของเขาจะดับวูบลง สีผมของเด็กสาวก็กลับเป็นสีดำทมิฬที่ตรงข้ามกับสีขาวอย่างสิ้นเชิง ก่อนจะจางลงเป็นสีน้ำตาล
เขาล้มลงกับพื้น พร้อมกับถ้อยคำสุดท้ายที่เด็กสาวพูดขึ้นที่เขาได้ยิน
"สิ่งที่คุณเชื่อมั่นตลอดมาคืออะไร สุดท้ายแล้ว แม้แต่คุณที่ไล่ตามก็ยังมองข้ามมันซะเอง" เด็กสาวพูดขึ้นเธอย่อตัวนั่งยองข้างๆร่างที่ไร้วิญญาณของเด็กหนุ่ม เธอหยิบสมุดไดอารี่ขึ้นมาจดบางอย่างด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยเช่นเคย
"อีกนิดเดียว ยังขาดตัวแปรที่สำคัญไป ตื่นขึ้นมาคุณจะหาตัวแปรนั้นเจอหรือเปล่านะ แต่ไม่ว่าคุณจะทำอะไรชีวิตคุณหลังจากนั้น จะเป็นแบบไหนกันนะ" เด็กสาวพูดกับตัวเอง แต่ก็มีเสียงสิ่งของบางอย่างหล่นลงพื้น ด้านหลังตัวเอง
"เธอ ทำอะไรกับ เขาน่ะ!!? " เด็กสาวที่เป็นเพื่อนสนิทเด็กหนุ่ม ปรากฏตัวขึ้นพูดเสียงดังเธอตกใจสภาพของเพื่อนที่อยู่ตรงหน้า จนทำกล่องข้าวและอยู่ในมือตกลงพื้น
เด็กสาวผมสีน้ำตาลตาสีแดงปิดสมุดไดอารี่ลง แล้วลุกขึ้นยืนเธอหันไปทางเสียงตะหวาดด้านหลัง ผมเธอกลายเป็นสีดำอีกครั้ง ใบหน้าเธอหงุดหงิดเล็กน้อย...
Diary'Girl Vol.6
จบบท สิ่งที่ควรเชื่อมั่น (บทแรก)
อ่านมาถึงตรงนี้ : ขอบคุณมากที่อ่านนะ
ฝากกดติดตาม : เป็นกำลังใจให้ตอนต่อไป
เราหัดเขียน สามารถแนะนำ ติชม เพื่อผลงานที่ดีขึ้น
- 36
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
