เรื่องสั้น : Diary'Girls ไดอารี่ลับกับสาวปริศนา(7)
บท สิ่งที่ควรเชื่อมั่น (บทส่งท้าย)
แนวเรื่อง : ปรัชญา,ความรัก
การเล่าเรื่อง : บุคคลที่สาม
เรื่องย่อ : เมื่อคนเรากำลังจะตายโหยหาทางเลือก เวลานั้นเด็กสาวปริศนาจะปรากฏตัว และอาจจะมอบทางเลือกให้...
บท สิ่งที่ควรเชื่อมั่น (บทสุดท้าย)
เวลาพักกลางวันในห้องเรียน เด็กสาวปริศนาผมสีน้ำตาล ตาสีแดง เธอยืนอ่านสมุดไดอารี่
"นี่เป็นเรื่องราวของเด็กสาวผู้น่าสงสารกับความเชื่อมั่นที่ไม่มีวันเสื่อมคลาย" เธอพูดขึ้นพลางมองไปข้างนอกหน้าต่าง
ข้างล่างมีเด็กสาว ม.ปลายคนนึง กำลังยืนคุยกับเด็กหนุ่ม ม.ปลาย ที่นั่งก้มหน้าที่ม้ายั่งอยู่
"ฉันบอกแล้วว่านายกำลังถูกผู้หญิงพวกนั้นหลอก เลิกไล่ตามความฝันลมๆแล้งๆได้แล้ว" เด็กสาวพูดอย่างเกรี้ยวกราด น้ำตาเธอซึมออกมา
เด็กหนุ่มยังคงนั่งก้มหน้านิ่ง เหมือนกับไม่ได้ยินเด็กสาว
"นายนี่มันโง่จริงๆ" เด็กสาวพูดคำสุดท้ายก่อนจะรีบเดินออกไป
เธอเดินมาให้ไกลจากที่เขาจะมองเห็นแล้วปิดตาร้องไห้ออกมากับต้นไม้ ต้นนึงในสวนของ โรงเรียน
ตั้งแต่สมัยที่เขาและเธอเป็นเด็ก เธอก็คอยดูแลเขามาตลอด เขาเป็นผู้ชายที่เชื่อมั่นในรัก ส่วนเธอนั้นเชื่อมั่นในตัวของเขา ไม่ว่าเขาจะอกหักกี่ครั้งเธอก็จะอยู่ข้างเขาเสมอ
"ทำใม หมอนั่นถึงได้ไม่เคยมองกันบ้างเลย"เธอพูดทั้งน้ำตา
"บนโลกนี้ มีหลายสิ่งที่ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตานะคะ"เสียงของผู้หญิงดังขึ้นข้างหลังเธอ
เธอรีบใช้ผ้าเช้ดหน้าเช็ดน้ำตาตัวเองแล้วหันไปมองข้างหลัง เป็นเด็กนักเรียน ม.ปลายเหมือนกับเธอแต่ ดวงตาข้างซ้ายของเธอเป็นสีแดง
เด็กสาวรีบทำท่าจะเดินหนีแต่ก็ถูกอีกฝ่ายจับแขนไว้
"ม.ปลายปี3 คิซารางิ อาเมะ ค่ะ คิดว่าความทุกข์นั้นไม่จำเป็นต้องปิดบังกับคนที่ไม่รู้จักหรอกนะคะ" เธอแนะนำตัวพูดด้วยน้ำเสียงและรอยยิ้มที่สดใสแต่กับแฝงไปด้วยความลึกลับ
"ปล่อยฉัน เธอต้องการอะไร" เด็กสาวพูดพร้อมกับสะบัดแขน
"หน้าที่ของชั้นมีแค่ พาคุณไปหาเขาค่ะ" สาวตาแดง ชี้ไปที่ดาดฟ้าของโรงเรียน แล้วยิ้ม
เด็กสาวเข้าใจว่าเด็กหนุ่มเพื่อนสนิทของเธออยู่บนนั้น เธอจึงรีบวิ่งไปทางนั้นทันที
ก่อนที่เด็กสาวจะวิ่งออกไปสาวตาแดง ได้พูดทิ้งท้าย
"ไม่ว่าพวกจะเลือกทางไหนชีวิตของพวกคุณจะเป็นแบบไหนกันนะ"
บทส่งท้าย สิ่งที่เราเชื่อมั่น
เด็กสาวเร่งฝีเท้า วิ่งขึ้นบันไดมาจนถึงชั้นที่ห้าดาดฟ้า เวลานี้คนทั้งโรงเรียนกำลังเรียนอยู่ จึงยังไม่มีใครสังเกตเห็นว่ามีเด็กนักเรียนชายยืนอยู่บนขอบตึก
เด็กสาวเปิดประตูเข้ามาก็เกือบชนเข้ากับเด็กสาวผมน้ำตาลที่มีตาสีแดงทั้งสองข้าง
แต่เธอไม่มีเวลาสนใจคนอื่นแล้ว เธอตรงไปหาเขาที่ขอบตึก
"หยุดนะ ตาบ้า ทำใมถึงต้องคิดสั้นด้วย" เด็กสาวตะโกนเรียกเด็กหนุ่ม
"ชั้นไม่มีเหตุผลที่จะอยู่แล้ว ทุกคนต่างทิ้งชั้นไป" เด็กหนุ่มพูดออกมาอย่างหมดหวัง
"ใครทิ้งนายกัน ฉันอยู่ตรงนี้ ต่อให้ทุกคนจะทิ้งแต่ฉันไม่เคยทิ้งนายเลยนะ" เด็กสาวตัดสินใจที่จะพูดคำพูดจากใจออกไป
"เธอขอบคุณที่คอยอยู่ข้างชั้นนะ" เขาหันมายิ้มออกมาอย่างเข้าใจ แต่เขาก็ค่อยๆเอนหลังลง
"ไม่น้าาาาา!!!!" เด็กสาววิ่งไปอย่างไม่ลังเล กระโดดโผเข้ากอดเอวเด็กหนุ่มไว้ได้ทันก่อนที่จะตกลงไป
แต่นั่นทำให้ทั้งสองคนตกลงมาด้วยกัน
เช้าวันรุ่งขึ้น มีข่าวนักเรียนสองคนตกลงจากตึก เสียชีวิต 1 และรอดตายมาได้อย่างปาฏิหารย์แต่ก็สาหัส 1 คน
"ขอบคุณนะ"เขาในสภาพนั่งรถเข็นเพราะไม่อาจเดินได้กำลังวางดอกไม้ลงบนหน้าหลุมศพของเพื่อนรัก
เขาเป็นคนที่รอดเพราะเด็กสาวเอาตัวเองรับแทน แม้กระทั่งในวาระสุดท้ายเธอก็ยังปกป้องเขา...
"ถ้าหากเด็กสาวคนนั้นกอดเอวดึงเด็กหนุ่มลงมาไม่ทัน ก็จะจบลงแบบโศกนาฎกรรมแบบนี้เลยนะคะ" เด็กสาวผมดำตาซ้ายสีแดงยืนอยู่กับเด็กสาวผมสีน้ำตาลตาสีแดง
เบื้องหน้าทั้งคู่คือเขาที่ถูกเธอช่วยชีวิตไว้ เธอกอดเขาทั้งน้ำตาเขาเองก็กอดเธอทั้งคู่ร้องไห้ออกมา
"ความเป็นไปได้ที่จะดึงคนด้วยการกระโดดเข้าไปมันแทบเป็นไปไม่ได้เลยนะคะ ต้องเรียกว่าปาฏิหารย์จริงๆ" เด็กสาวผมดำตาซ้ายสีแดงยิ้มมองทั้งคู่
"นี่เป็นแค่ทางเลือกนึงที่พวกเขานั้นได้เลือก แต่ไม่ว่าจะเลือกทางไหน ที่สำคัญคือหลังจากนี้ชีวิตของทั้งสองคนจะเป็นแบบไหนกันนะ"
เด็กสาวผมน้ำตาลตาสีแดงพูดทิ้งท้าย เธอปิดไดอารี่ลงแล้วเดินจากไป ปล่อยให้เด็กสาวผมสีดำตาซ้ายสีแดงยืนดูคู่รักต่อไป...
จบบทส่งท้าย สิ่งที่เราเชื่อมั่น
Diary'Girls Vol.7
อ่านมาถึงตรงนี้ : ขอบคุณมากที่อ่านนะ
ฝากกดติดตาม : เป็นกำลังใจให้ตอนต่อไป
เราหัดเขียน สามารถแนะนำ ติชม เพื่อผลงานที่ดีขึ้น
- 41
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
