เรื่องราวของคฤหาสน์นองเลือดไม่ได้จบลงเพียงแค่ความโหดเหี้ยมของมาดามลาลอรี แต่ความน่ากลัวของคฤหาสน์หลังนี้คือเรื่องเกี่ยวกับวิญญาณที่เล่าขานกันมาตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน โดยส่วนใหญ่จะพบเจอเป็นภาพ หรือได้ยินเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดของเหล่าวิญญาณทาสที่ถูกทรมานราวกับต้องการร้องขอความช่วยเหลือจากบุคคลภายนอก แม้กระทั่งคนที่อยู่ในคฤหาสน์ก็มักจะพบเห็นเฟอร์นิเจอร์ หรือข้าวของเคลื่อนย้ายได้เอง รวมไปถึงภาพใบหน้าของบางสิ่งบางอย่างปรากฏให้เห็นตามช่องหน้าต่างของตัวอาคารแห่งนี้ จนคฤหาสน์แหงนี้ถูกขนานนามว่า “คฤหาสน์แห่งความตาย”