ตรงที่จะเอาให้ได้อย่างนั้นอีก
นั่นแหละ หินขวางทาง
ไม่ใช่สปริงบอร์ด
.
วันที่ได้สมาธิ เราเผอิญได้สปริงบอร์ด
ไม่ใช่ เผอิญ แบบโชคดี
แต่มีเหตุปัจจัย ดีพร้อมมากพอให้ได้สภาวะนั้น
.
แต่ เพื่อที่จะเข้าถึงอีกครั้ง ไม่ใช่ตั้งต้นขึ้น
ด้วยการเลียนแบบ รูปแบบเดิมที่เคยเกิดขึ้น
แต่ต้องเริ่ม 'นับหนึ่ง' ใหม่ทุกครั้ง
.
นับหนึ่งโดยคิดว่า จะทำใจให้รู้สึกตรง
มีสติตามจริง อยู่กับปัจจุบัน
คืออยู่ท่าไหน ให้ยอมรับไป
แล้วสังเกตว่า มีเนื้อตัวส่วนไหนไหม ที่เกร็งอยู่
.
เวลาคนอยากได้สิ่งใด เนื้อตัวจะเกร็ง
เหมือนอยู่ในท่าพร้อมวิ่ง จิตไม่สบาย กายไม่พร้อมพัก
.
แต่ถ้ามีสติ ยอมรับตามจริง
สภาวะทางกายเป็นอย่างไร ฃ
ตรงไหนเกร็ง เครียด ก็ทำให้ผ่อนคลาย
มือ .. กำอยู่ เกร็งอยู่ ก็ปล่อยให้แบ
ใบหน้า .. ถ้าขมวดคิ้ว ก็คลายออก
.
พอสบายขึ้นมาทั้งตัว
ก็จะมีสติอยู่กับปัจจุบันแล้ว
รู้ร่างกายกำลังผ่อนคลาย
อยู่ในท่าไหน อิริยาบถใด
หลังตรงหรือหลังงอ
ตรงนี้เป็นจุดเริ่มต้นที่ถูกต้องแล้ว
.
แค่เริ่มต้น ที่ความไม่อยาก
เห็นตรงตามจริงว่า ร่างกายเป็นอย่างไรอยู่
นั่นคือ จิตเริ่มพร้อมแล้ว!