“การฟื้นฟูยุคเมจิ (Meiji Restoration)” เมื่อญี่ปุ่นเข้าสู่ความเป็นตะวันตก
“การฟื้นฟูยุคเมจิ (Meiji Restoration)” คือการปฏิวัติทางการเมืองและสังคมในญี่ปุ่น เริ่มตั้งแต่ค.ศ.1866 (พ.ศ.2409)-1869 (พ.ศ.2412) และทำให้รัฐบาลเอโดะซึ่งปกครองโดยโชกุนตระกูลโทคุงาวะ (Tokugawa) ต้องสิ้นอำนาจและทำให้จักรพรรดิกลับคืนสู่สถานะเดิม
หากจะเล่าถึงการฟื้นฟูยุคเมจิ ก็ต้องเริ่มตั้งแต่ในปีค.ศ.1853 (พ.ศ.2396) เมื่อ “แมทธิว ซี เพอร์รี (Matthew C. Perry)” ทหารแห่งกองทัพเรือสหรัฐอเมริกา ได้เดินทางเข้ามาในอ่าวโตเกียว และบังคับให้รัฐบาลญี่ปุ่นเปิดประเทศ รับพ่อค้าจากต่างชาติ และทำให้ญี่ปุ่นเริ่มก้าวสู่ความเป็นมหาอำนาจสมัยใหม่
แมทธิว ซี เพอร์รี (Matthew C. Perry)
ในเวลานั้น กลุ่มชนชั้นสูงในญี่ปุ่นก็ตระหนักดีว่าสหรัฐอเมริกาและอีกหลายประเทศ มีความก้าวหน้าในเรื่องของเทคโนโลยีการทหาร และรู้สึกว่าญี่ปุ่นกำลังถูกมหาอำนาจจักรวรรดินิยมตะวันตกคุกคาม
ญี่ปุ่นเห็นตัวอย่างจากจีนซึ่งเคยยิ่งใหญ่เกรียงไกร แต่ต้องพ่ายแก่อังกฤษในคราวสงครามฝิ่นครั้งที่หนึ่ง (First Opium War) และสงครามฝิ่นครั้งที่สอง (Second Opium War)
สงครามฝิ่นครั้งที่หนึ่ง (First Opium War)
เหล่าชนชั้นสูงของญี่ปุ่นที่เกรงว่าญี่ปุ่นจะดำเนินรอยตามจีน ได้ตัดสินใจที่จะตัดขาดจากต่างชาติมากกว่าเดิม หากแต่ก็มีอีกหลายคนที่มีวิสัยทัศน์ และคิดว่าญี่ปุ่นควรต้องปรับตัวสู่ความทันสมัย
เหล่าคนหัวสมัยใหม่คิดว่าการมีจักรพรรดิที่เข้มแข็ง เป็นศูนย์กลางทางการเมือง คือเรื่องสำคัญ อีกทั้งยังเป็นการส่งเสริมอำนาจของญี่ปุ่นและขับไล่ลัทธิจักรวรรดินิยมตะวันตกอีกด้วย
ในปีค.ศ.1866 (พ.ศ.2409) ไดเมียวผู้ครองแคว้นของญี่ปุ่นสองคน นั่นคือ “ชิมาซุ ฮิซามิทสึ (Shimazu Hisamitsu)” แห่งแคว้นซัทสึมะ และ “คิโด ทาคาโยชิ (Kido Takayoshi)” แห่งแคว้นโชชู ได้จับมือกัน ร่วมกันต่อต้านรัฐบาลเอโดะซึ่งปกครองโตเกียวตั้งแต่ปีค.ศ.1603 (พ.ศ.2146)
ผู้นำแคว้นทั้งสองตั้งใจจะโค่นอำนาจของโชกุนตระกูลโทคุงาวะและให้องค์จักรพรรดิขึ้นสู่อำนาจที่แท้จริง และไม่ต้องหวั่นเกรงอำนาจต่างชาติ
แต่ทว่า “จักรพรรดิโคเม (Emperor Komei)” ก็ได้สวรรคตในปีค.ศ.1867 (พ.ศ.2410) ทำให้พระราชโอรสของพระองค์ นั่นคือ “จักรพรรดิมุตสึฮิโตะ (Emperor Mutsuhito)” ได้ขึ้นครองราชย์เป็น “จักรพรรดิเมจิ (Meiji Emperor)”
จักรพรรดิเมจิ (Meiji Emperor)
ในวันที่ 19 พฤศจิกายน ค.ศ.1867 (พ.ศ.2410) “โทคุงาวะ โยชิโนบุ (Tokugawa Yoshinobu)” ได้ลงจากตำแหน่งโชกุนคนที่ 15 แห่งโทคุงาวะ และการลงจากตำแหน่ง ก็ทำให้อำนาจถูกถ่ายโอนไปยังองค์จักรพรรดิ
แต่ถึงอย่างนั้น โชกุนก็ยังไม่ยอมสูญเสียอำนาจควบคุมญี่ปุ่น และเมื่อจักรพรรดิเมจิออกพระราชกฤษฎีกา สั่งให้อำนาจของโทคุงาวะสิ้นสุดลง โชกุนจึงได้เตรียมทัพ และส่งกองทัพซามูไรไปยังเกียวโตเพื่อจับองค์จักรพรรดิ
โทคุงาวะ โยชิโนบุ (Tokugawa Yoshinobu)
27 มกราคม ค.ศ.1868 (พ.ศ.2411) กองทัพของโยชิโนบุได้ปะทะกับกองทัพของแคว้นซัทสึมะและแคว้นโชชู ซึ่งสงครามที่ยาวนานสี่วันนี้ ก็จบลงด้วยความพ่ายแพ้ของระบอบโชกุน เป็นจุดเริ่มของสงครามโบชิน (Boshin War) ซึ่งเป็นสงครามกลางเมืองในญี่ปุ่น
สงครามโบชินดำเนินไปจนถึงเดือนพฤษภาคม ค.ศ.1869 (พ.ศ.2412) หากแต่กองทัพของจักรพรรดิก็ได้เปรียบ มีอาวุธและยุทธวิธีที่ทันสมัยกว่าศัตรูมาก
สงครามโบชิน (Boshin War)
โยชิโนบุได้ยอมแพ้และยอมสละปราสาทเอโดะในวันที่ 11 เมษายน ค.ศ.1869 (พ.ศ.2412) และถึงแม้จะมีไดเมียวและซามูไรบางส่วนที่ยังต้องการสู้ต่อ หากแต่ก็ไม่สามารถหยุดยั้งการปฏิรูปได้แล้ว
เมื่อพระราชอำนาจของจักรพรรดิเริ่มจะมั่นคง จักรพรรดิเมจิก็ได้ทำการเปลี่ยนแปลงประเทศสู่ความทันสมัย ไม่ว่าจะเป็น
1.ยกเลิกระบอบชนชั้นที่มีมาแต่เดิม
2.ทำการปรับปรุงกองทัพให้มีความเป็นตะวันตก และปรับปรุงยุทธวิธีการรบ
3.จัดการศึกษาภาคบังคับแก่ทั้งเด็กชายและเด็กหญิง
4.ปรับปรุงอุตสาหกรรมของญี่ปุ่น
ในปีค.ศ.1889 (พ.ศ.2432) จักรพรรดิได้ออกรัฐธรรมนูญเมจิ (Meiji Constitution)
ภายในเวลาไม่กี่ 10 ปี ความเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ได้เปลี่ยนแปลงญี่ปุ่น จากเกาะเล็กๆ โดดเดี่ยว กลายเป็นมหาอำนาจ ซึ่งญี่ปุ่นก็ได้บุกยึดครองเกาหลี และเอาชนะจีนในสงครามจีน-ญี่ปุ่น (Sino-Japanese War) ทั้งสองครั้ง และได้รับชัยชนะครั้งใหญ่เมื่อสามารถเอาชนะกองทัพรัสเซียในสงครามรัสเซีย-ญี่ปุ่น (Russo-Japanese War)
การฟื้นฟูยุคเมจิ (Meiji Restoration) ทำให้ญี่ปุ่นเข้าสู่ช่วงเวลาแห่งความวุ่นวาย หากแต่ก็ทำให้ญี่ปุ่นก้าวหน้า สามารถขึ้นมาเป็นมหาอำนาจในศตวรรษที่ 20 และครองความยิ่งใหญ่มาจนถึงทุกวันนี้
- 22
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
