รีวิวนิทานเล่มที่ 14 Froodle
มันก็โอเคนะที่จะแตกต่าง และอย่ากลัวที่จะลองอะไรใหม่ๆ
มาเริ่มกันเลยดีกว่า
นานแสนนานมาแล้วที่หมาเห่า "โฮ่ง" และแมวก็ร้อง "เหมียว"
และบรรดานกต่างๆ ที่อยู่ในย่านนั้นก็ร้อง "คู" "จิ๊บ" "ปิ๊บ" และ "ก๊า"
จนกระทั่งวันหนึ่ง ไปไงมาไงก็ไม่รู้
นกตัวน้อยสีน้ำตาลชักจะไม่อยากจะร้อง "ปิ๊บ" เหมือนเดิมซะแล้ว แต่มันก็ไม่รู้ว่าจะร้องว่าอะไรดี
อืม..... บางทีอาจจะเป็นอะไรบางอย่างที่ออกจะดูไม่ค่อยมีเหตุผลเท่าไหร่ อย่างเช่น
"ฟรูโด้วว สปรูโด้ว!!!"
แต่อีการู้สึกไม่ตลกกับเสียงร้องนี้เลยซักนิด
"เธอเพิ่งร้องว่าอะไรนะ" อีกาถาม
"เอ่อ......หนูร้องว่า อูโด้ว มั้ง... " นกสีน้ำตาลบอก
"ร้องว่า อูฮุ" นกคาร์ดินาลตอบ
"ไม่ๆ เธอหมายถึง ปิ๊บต่างหาก" นกพิราบบอก
หลังจากนั้นบรรดานกทั้ง 3 ต่างก็พยายามมองข้ามเสียงร้องแปลกๆ ของนกตัวสีน้ำตาล และบอกว่านกสีน้ำตาลร้องปิ๊บเหมือนที่มันเคยทำนั่นแหละ
6 นาทีหลังจากนั้น
นกสีน้ำตาลก็ร้องขึ้นมาอีกว่า
"ทริฟเฟิล บริฟเฟิล มิฟเฟิล"
"หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!!!"
เธอเป็นนกสีน้ำตาลตัวจิ๋ว เธอจะต้องร้องปิ๊บ!!!!" อีกาบอก
"แต่เธอเพิ่งร้องว่ามิฟเฟลหละลวกเพ่" นกคาร์ดินาลขยี้ 😂
"ใบโอลีฟจ๊ะทุกคน" นกพิราบผู้เป็นสัญลักษณ์ของสันติภาพพยายามประนีประนอม
แต่ทว่า....
ความรู้สึกที่อยากจะร้องด้วยเสียงแปลกๆ ก็ยังคงวนเวียนอยู่ในหมู่นก
(นกสีน้ำตาลถูกทำโทษให้คาบก้อนหินเพื่อหยุดไม่ให้ร้องเสียงแปลกๆ ออกมา)
จนกระทั่ง... นกคาร์ดินาลคิดว่า อยากจะร้องด้วยเสียงแปลกๆ เช่นกัน
"อืกเกิ้ล ซิกเกิ้ล"
"พริกเกิ้ล ทริกเกิ้ล"
"หยุดเดี๋ยวนี้!!!!!" อีการ้องห้าม
"ช้าไปแล้วลวกเพ่" นกพิราบขยี้
แต่กลับกลายเป็นยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ นกพิราบเองก็อยากจะลองร้องอะไรแปลกๆ เหมือนกัน
นกคาร์นินาลจึงหันมาชวนพิราบให้ร้องบ้าง
แต่อีกาก็บอกกับตัวเองว่าไม่มีทางร้องแบบนี้แน่ๆ จึงตัดสินใจบินจากเพื่อนๆ ไป
แต่นกสีน้ำตาลก็คิดว่า นกทุกตัวโกรธแป๊บเดียวก็หายแล้ว และอีกาจะเปลี่ยนใจลองดูบ้างมั้ยนะ พวกมันจึงร้องด้วยเสียงแปลกๆ ไปเรื่อยๆ
ในที่สุด
อีกาก็ร้องตามบ้าง
ขอหยุดไว้ที่นี้เพื่อไม่เป็นการสปอยค่ะ ☺️
นิทานสัญชาติอเมริกันที่เห็นหน้าปกแล้วจะต้องร้อง "เอ๊ะ" ว่า Froodle นี่มันมีความหมายว่าอะไรกัน ตอนแรกที่หยิบขึ้นมาก็เพราะชื่อหนังสือที่หน้าปกนี่แหละค่ะ
แต่พออ่านเนื้อหาแล้วกลับพบว่าคนแต่งอย่าง Antoinette Portis แฝงข้อคิดไว้อย่างแยบคายในเรื่องของ "ความกล้าที่จะแตกต่าง" "และ "อย่ากลัวที่จะลองอะไรใหม่ๆ" แถมยังมีมุขตลกสอดแทรกเป็นระยะ พร้อมกับโทนสีนิทานแบบ earth tone เหมือนกับเรามองออกไปนอกหน้าต่างในบ้าน ก็จะเห็นบรรดาสารพัดนกมาร้องเจื้อยแจ้วให้ฟัง และในเสียงร้องนั้น ก็แฝงไปด้วยเรื่องราวและความวุ่นวายหน่อยๆ ในบรรดาสมาคมนก
นอกจากเด็กๆ จะเพลินตาไปกับนกหลายๆ ตัวในหนังสือ เค้าจะชอบที่เราร้องด้วยเสียงและคำแปลกๆ ที่นกแต่ละตัวร้องออกมา เจ้าตัวเล็กฟังแล้วหัวเราะร่วนเล่นเอาไม่อยากนอนเลยทีเดียวค่ะ 😅
หลังจากอ่านจบ เราก็มาสรุปให้เด็กๆ ฟังว่า ในโลกภายใต้ขนบและแบบแผนที่ทำต่อๆ กันมา จนบางครั้งเราเชื่อว่ามันเป็นสิ่งที่ดีที่สุด แต่ความจริงแล้ว หากเราลองอะไรใหม่ๆ เราก็อาจจะพบว่ามันก็ไม่ใช่เรื่องที่แย่เสมอไป เราอาจจะไปเจอวิธีการอะไรที่ดีกว่าสิ่งที่เราทำอยู่ในปัจจุบัน
นอกจากนี้ เราอาจจะเอาไปสอนเด็กๆ ได้ว่า มันเป็นเรื่องปกติธรรมดามาก ที่เราหรือเพื่อนคนหนึ่งคนใดในห้องจะมีความคิดไม่เหมือนกับเพื่อนส่วนใหญ่
เพราะมันคือความแตกต่าง ไม่ใช่ความแปลกแยก
และเราก็ไม่ควรเอาความแตกต่างตรงนี้มากีดกันไม่ให้เพื่อนคนนั้นๆ เข้ามาร่วมอยู่ในกลุ่มของเรา เพราะความรู้สึกที่ถูกทำให้ "รู้สึกแปลกแยก" เป็นส่วนทำให้เกิดการ bully ต่อไปในอนาคตค่ะ
ที่มา
Portis, A. 2014. Froodle. New York. mackids.com
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
