อาคารพาณิชย์แบบนีโอคลาสสิคบริเวณถนนหน้าพระลาน
ร้านมิ่งหลี ร้านอาหารสไตล์จีนไหหลำในตำนาน
.
ผมเคยแต่เดินผ่าน สมัยเรียนศิลปากรวังท่าพระ
กับได้ยินจากรุ่นเก่าๆ ว่าเป็นร้านสำหรับศิลปินรุ่นอาวุโส
มีโต๊ะมุมประจำของ อ.ระดับศิลปินแห่งชาติ มานั่งกัน
ที่มาอีกที่คือหนังสือ กลิ่นสีและกาวแป้ง มีเกริ่นไว้บางตอน
ดูจะไม่น่าอภิรมย์เท่าไรแต่ก็อดขำไม่ได้
.
คุณชายถนัดศรี ท่านเคยกล่าว แค่ไข่ดาวร้านนี้ก็อร่อย(เห็นจากโพส อ.แกล่ะ) บอกเล่าเรื่องราวและประสบการณ์ของคนยุคหนึ่ง
.
ประสบการณ์ผมแค่เคยไปนั่งแถวนั้นตอนกลางคืนหรือร้านใกล้ๆที่มีต้มแซ่บหมูพะโล้กระดูกอ่อน หรือร้านสะดวกซื้อที่เพื่อนบางคนจับกลุ่มงมพระจันทร์ในน้ำยอดข้าว หรือเดินผ่านไปกินข้าวทางถนนข้างวัดมหาธาตุแล้วยาวไปถึงท่าพระจันทร์ มารู้ตัวอีกทีก็ต้องเดินผ่านร้านนี้เพื่อไปขึ้นรถเมล์กลับบ้านฝั่งธน เพราะป้ายใกล้สุดคือ วงเวียนน้ำพุที่มีประติมากรรม หญิงถือคณโฑ (อ.ลาวัลย์ เป็นต้นแบบปั้น สวยมากหน้าหวาน)
.
จะมีก็ช่วงงานประจำปี เช่น งานอ.ศิลป์ หรืองานคณะ(งานกิ๊ฟ มัณฑนศิลป์) ที่เครื่องดื่ม หายาก ต้องออกมาหาหน้าม. ทั้งลองกินเองกับโดนใช้มาซื้อ มิ่งหลีก็เอามาขายกับเขาด้วย รวมถึงร้านอื่นๆใกล้ๆก็เปิดขายเฉพาะกิจ
.
บางร้านหาย จากความผันแปรทางเศรษฐกิจ เช่นร้านตรงหัวมุมถนนท่าช้าง แต่ก่อนเป็นข้าวหมูแดง สตูเนื้อ อร่อยมาก(อาคารก็ทรงคล้ายกับอาคารหน้าพระลานของ มิ่งหลี) หรือก๋วยจั๊บแม่ตุ๊ ที่อยู่ใกล้ท่าเรือท่าช้าง ก็หายไปเพราะตอนซ่อมอนุรักษ์ แต่ มิ่งหลียัง อยู่และแง้มประตูไว้แบบนี้ แม้ในสถานะการณ์โรคระบาดใหญ่ทั่วโลก กับการซ่อมสร้างทำทางลอดใต้ถนน
.
ไว้รวมความกล้าแล้วจะลองเข้าไปชิม อาหารจานเด็ดของร้านนี้
(ลืมเล่าที่มาของอาคาร และการซ่อม อ่านเจอเยอะมากแต่ ขอเล่าในมุมประสบการณ์ส่วนตัวสนุกกว่า เพราะเป็นมิ่งหลีในแบบผมเอง ไม่มีที่ไหน)
//ตอนนี้ที่ผมไปรู้สึกว่าจะปิดปรับปรุงอยู่นะครับ
#bluebangkok
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
