นางเลิ้ง ที่เรารู้จัก
.
ครั้งล่าสุดที่มา ตลาดเก่านางเลิ้ง เพื่อมาถ่ายภาพชุดนี้กับ เนย
ผู้เป็นที่รักและหุ้น่วนของงาน bllue bangkok นำตึกทรงคุณค่าในย่านเก่า
มาเล่าเรื่องราวใหม่ในมุมวัฒนธรรมป๊อป( pop culture) กาชาปอง ตึกจิ๋ว
.
ครั้งก่อนที่มาสำรวจเพื่อทำข้อมูล หรือครั้งที่เราสองเดินทางมา เพราะอยากทำล็อกเก็ต ไว้แทนใจ แต่เมื่อทราบราคาและระยะเวลา ค่อนข้างหวั่นไหวในงานศิลปะทรงคุณค่าประเภทนี้ ด้วยมูลค่าที่สูงประกอบกับระยะเวลาการทำงานต้องจองิวอย่างน้อยหกเดือนขึ้นไป ขนาดงานที่ถูกที่สุดขอร้านเราสองยังไม่กล้าสู้ราคา ได้เพียงแค่เดิมชมดูความงาม ละเลียดความละเอียดลออ การลงสีด้วยพู่กันบนหิน
.
ตลาดช่วงนี้ช่างเงียบเชียบ มีโรงหนังอาคารโครงสร้างไม้ มีผู้เดินทางมาบันทึกภาพและเล่าเรื่องราวตอดเวลา ชุมชน คน หรือร้านค้าในตลาดเก่าแห่งนี้ นอกจากอาคารติดถนน สีชมพูซีดจางตัดกับขอบสีขาวและหลังคากระเบื้องรูปว่าวเทาหรือขาวซีด เรียงรายเป็นแนวรั้วกั้นบริเวณตลาดกับถนนภายนอก การวางตัวของผังโดยรวม เป็นการสร้างพื้นที่ลานภายใน ที่เหลือไม่กี่แห่งขอยุคแรกสร้างพระนครให้ทันสมัย ปลาย ร.5 จะมีอีกแห่งคือ ท่าเตียนแต่ไม่สี่เหลี่ยมแบบนางเลิ้ง ส่วนตลาดเสาชิงช้าที่เกิดใกล้เคียงกันได้หายไปเปลี่ยนเป็นลานคนเมืองแทนที่
.
ครั้งนี้ ผมกับเนย เดินทางจากห้างดิโอสยาม ใกล้ออนล๊อกหยุ่น ด้วยรถประจำทางสาย 12 แม้จะลงผิดที่ป้ายสตรีวิทยาแล้วเดินสำรวจอาคารแถวสะพานวันชาติ เรื่อยมาสะพานผ่านฟ้า เลียบลัดตามถนนนครสวรรค์พบอาคารแปลกตาหลากยุคก่อนถึง นางเลิ้ง มีอาคารสีขาวของโรงเรียนที่เคยเป็นบ้านเจ้าพระยาธรรมศักดิ์มนตรี หรืออาคารยุคโมเดิร์นสมัยหลังคณะราษฎร์ที่เน้นความหนักด้วยเส้นและโครงสร้างคอนกรีตเสริมเหล็ก
.
คราวหน้า จะสำรวจบริเวณย่านทั้งภายในตลาดนางเลิ้งและชุมชนรอบข้าง
น่าสนใจที่ คาดหวังว่าจะเจอข้อมูลและอาคารทรงคุณค่าหลายรูปแบบ รมทั้งตลาดถัดไปที่ใกล้เคียงกัน
#bluebangkok
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
