หรือชื่อที่วางจำหน่ายในสหรัฐอเมริกาคือ ซูเปอร์นินเทนโดเอ็นเตอร์เทนเมนต์ซิสเตม หรือ SNES (Super Nintendo Entertainment System) เป็นเครื่องเล่นวิดีโอเกมของบริษัท Nintendo โดยซูเปอร์แฟมิคอมเป็นเครื่องเล่นเกมรุ่นที่สองของทาง Nintendo (เป็นเครื่องเล่นวิดีโอเกมยุคที่สี่) ถัดจากแฟมิคอม
เครื่องซูเปอร์แฟมิคอมขายดีมากจนถึงกับไปดึงดูดความสนใจของพวกยากูซ่าในประเทศญี่ปุ่น ทำให้ทาง Nintendo เองถึงกับต้องตัดสินใจเคลื่อนย้ายสินค้านี้ในตอนกลางคืนเพื่อป้องกันการบุกปล้นชิงจากแก๊งค์ยากูซ่า
ด้วยความสำเร็จอย่างล้นหลาม ทำให้ Nintendo ยังคงรั้งตำแหน่งผู้นำ ในวงการอุตสาหกรรมวิดีโอเกมเอาไว้ได้อย่างเหนี่ยวแน่น ในปีต่อมา (1991) เครื่องซูเปอร์แฟมิคอมออกวางขายในอเมริกา โดยทาง Nintendo ได้มีการออกแบบรูปร่างของเครื่องใหม่ และเปลี่ยนชื่อเป็น ซูเปอร์ นินเทนโด เอนเตอร์เทนเม้นท์ ซิสเทม (SNES) ซึ่งก็ประสบความสำเร็จอย่างสูงไม่แพ้ในญี่ปุ่น
สงครามคอนโซลของยุคนั้น
การมาถึงของเครื่องซูเปอร์นินเทนโดนั้น ก่อให้เกิดการแข่งขันกันระหว่าง Nintendo กับ SEGA ซึ่งเป็นสงครามคอนโซลที่ดุเดือดมากที่สุดในประวัติศาสตร์อุตสาหกรรมเกมคอนโซล โดยยอดขายของเครื่อง Super Famicom และ Mega Drive เสมอกันโดยที่ไม่มีใครเป็นผู้นำตลาดอย่างถาวรเป็นเวลาหลายปี แต่ในที่สุดทาง Nintendo ก็เป็นผู้ชนะ สามารถครอบครองตลาดเครื่องเกมคอนโซลของประเทศสหรัฐอเมริกาไว้ได้
เมื่อยุคของสื่อบันทึกข้อมูลด้วย CD-ROM มาถึง บริษัทคู่แข่งอย่าง SEGA ได้ออกอุปกรณ์เสริมที่มีชื่อว่า SEGA-CD ที่ทำให้เครื่อง Mega Drive เล่นเกมจากแผ่น CD ได้ ทาง Nintendo จึงต้องการพัฒนาอุปกรณ์เสริมสำหรับเล่น CD ของตนขึ้นมา
ทาง Nintendo ได้ติดต่อกับบริษัทเครื่องใช้ไฟฟ้าชั้นนำอย่าง SONY และ Philips ในการร่วมทุนพัฒนาอุปกรณ์เสริมดังกล่าว แต่การร่วมทุนพัฒนากับทั้ง 2 บริษัทต่างก็ประสบความล้มเหลวทั้งคู่ Nintendo จึงจึงหันไปทุ่มเทความสนใจให้กับการพัฒนาเครื่องเกมรุ่นใหม่ที่ใช้ตลับอย่างเครื่อง Nintendo 64 แทน
แต่การเข้าร่วมทุนพัฒนาที่ไม่สำเร็จครั้งนั้น ได้เป็นจุดกำเนิดเครื่องเกมคอนโซลยุคใหม่ขึ้นมา 2 เครื่อง คือ บริษัท SONY ได้เอาสิ่งที่เหลือจากการพัฒนาที่ล้มเหลวมาพัฒนาต่อเป็นเครื่อง PlayStation ส่วนทาง Philips ก็ได้พัฒนาเครื่อง CD-I ขึ้นมา