อาคารริมน้ำสร้างตามการใช้งาน เหล่านี้ตั้งอยู่ริมคลองผดุงกรุงเกษม เป็นส่วนหนึ่งของชุมชนโปลิศสภา ถ้าเดินจากสถานีรถไฟหัวลำโพง ไปทางวัดมหาพฤฒารามวรวิหาร จะคุ้นเคยและชินตา ส่วนตัวผู้เขียนถูกดึงดูดให้หยุดยืนมองเป็นหฝประจำเพราะด้านหลังเป็นกิ่งก้านของต้นไม้ขนาดใหญ่ ตัดกับเงาสะท้อนของน้ำ ครั้งแรกที่เห็นเมื่อหลายปีก่อน ประจวบกับชาวต่างชาติท่านหนึ่งยืนบรรจงประคองเลนส์ก่อนบันทึกภาพ แล้วเรามองหน้ากันโดยไร้คำพูดจา ต่างหันไปดื่มด่ำกับบรรยากาศด้านหน้า

อาคารแถว ที่เคยอ่านเจอว่าสร้างสมัยยุคแรกๆของการตัดถนนเจริญกรุง บำรุงเมือง เฟื่องนคร ในปลายรัชกาลที่ 4 โดยอาคารแถวชุดนี้ตั้งอยู่ใกล้โรงรับจำนำสำราญราษฎร์ ซึ่งรูปแบบอาคารก่ออิฐถิฝือปูนที่ไม่ค่อยปรากฏเสารับน้ำหนัก อาจเป็นสิ่งยืนยันว่าเป็นงานยุคแรกๆของการสร้างอาคารแบบใหม่ ที่ใช้การก่ออิฐแบบผนังรับน้ำหนัก(ซึ่งมีมานานในไทยย้อนไปสมัยสมเด็จพระนารายณ์ฯหรือเก่ากว่า) เพียงแต่เป็นรูปแบบศิลปะตะวันตก ที่มีเกร็ดว่าสยามส่งขุนนาง(สมเด็จฯช่วง บุนนาค) ไปศึกษาดูงานการปกครองและอาคารจากระบบอังกฤษที่สิงคโปร์ แล้วให้ช่างสยามร่างแบบ สร้างโดยกรรมกรชาวจีน โดยยุคแรกอาคารจะไม่สูงนัก(ยุคแรกสุดที่สร้างและมียันทึกคือสมัยรัชกาลที่3 ตึกแถวในวังหลวง) การประดับประดาไม่มีความหรูหรา เน้นการใช้งานและความเรียบง่าย ปูนปั้น หน้าต่าง บานประตู ทุกอย่างออกแบบเพื่อการใช้งาน สุดท้ายหลังจากผู้เขียนได้เดินชมแบบบังเอิญและบันทึกภาพไว้ ไม่กี่เดือนต่อมาถูกทุบรื้อทิ้งลง

ชุมชนป้อมมหากาฬ หากอาศัยอยู่ในกรุงเทพฯมาระยะหนึ่ง เชื่อว่าเมื่อถึงหน้าเทศกาลลอยกระทง ทุกคนส่วนมากจะนึกถึงการละเล่นประกอบเทศกาลนี้ ซึ่งการจุดพลุและดอกไม้ไฟเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ แม้จะอันตรายและเสียงดังน่ารำคาญหรือมีข่าวอุบัติเหตุสลดใจเกิดบ่อยครั้งให้ได้ยินกัน ชุชนทีโด่งดังเสมอมาด้านการทำดอกไม้ไฟต้องชุมชนป้อมมหากาฬภูเขาทองและชุมชนใกล้เคียง หรืออาหารขึ้นชื่อประตูผีก็มีหลากหลาย นอกจากนั้นชุมชนนี้มีความเก่าแก่สืบน้อนไปตั้งแต่สมัยสร้างกรุงฯ