เรื่องของชายชราที่ทำให้ต้นไม้ที่เหี่ยวเฉาออกดอก
วันนี้กลับมาที่ซีรีย์เทพนิยายญี่ปุ่นกันนะครับ
เราจะพูดถึงชายชราใจดี กับเพื่อนบ้านขี้อิจฉา และหมาน้อยชิโร่ ทั้งสามจะเกี่ยวข้องกันอย่างไรและเรื่องจะจบแบบไหน ไปหาคำตอบกันครับ
ขอบคุณรูปภาพจาก mediastorehouse.co.uk
นานมาแล้ว มีชายชราคนหนึ่อาศัยอยู่กับภรรยาทั้งคู่อยู่โดยปลูกพืชกินเป็นอาหารในที่ดินแปลงเล็กๆ พวกเขาไม่มีลูก มีเพียงสัตว์เลี้ยงเพียงตัวเดียวนั้นก็คือสุนัขชื่อชิโร พวกเขารักชิโรมากดั่งลูกแท้ๆของตน
ข้างบ้านของสามีภรรยานิสัยดีคู่นี้ มีชายชราและภรรยาอีกคู่ที่มีนิสัยชั่วร้ายพวกเขาเกลียดชิโรมาก เมื่อใดก็ตามที่ชิโร่มองเข้าไปในครัวของพวกเขา พวกเขาจะเตะชิโรทันที บางครั้งถึงกับทำให้บาดเจ็บ
วันหนึ่งมีเสียงชิโร่เห่าอยู่เป็นเวลานานในไร้ด่านหลังบ้านของเจ้านาย ชายชราจึงรีบไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น ทันทีที่ชิโร่เห็นเจ้านายมันได้งับปลายชุดกิโมโนและลากเขาไปใต้ต้นเยโนกิต้นใหญ่ มันเริ่มใช้อุ้งเท้าขุดดินพร้อมกับส่งเสียงร้องด้วยความดีใจตลอดเวลา
ชายชราเห็นดังนั้นจึงกลับไปเอาจอบที่บ้านมาช่วยชิโร่ขุด หลังจากขุดไปสักพักเขาก็พบกับกองเหรียญเก่าที่มีค่า ยิ่งขุดลึกเท่าไหร่ก็ยิ่งเจอมากขึ้น
ภาพจากหนังสือ Japanese Fairy Tales
ชายชราตั้งใจขุดมากจนมองไม่เห็นใบหน้าบูดบึ้งของเพื่อนบ้านที่แอบมองอยู่ตรงพุ่มไม้ไผ่
หลังจากขุดกันเสร็จชิโรและชายชราก็ขนเหรียญทั้งหมดกลับบ้าน ความรู้สึกขอบคุณของเขาที่มีต่อชิโรไม่มีขอบเขต
เพื่อนบ้านขี้อิจฉาเริ่มคิดว่าตนก็อยากได้สมบัติเหมือนกัน เขาจึงไปหาชายชราที่บ้านและเอ่ยปากขอยืมตัวชิโร่เป็นเวลาสั้นๆ ด้วยความที่ชายชราเป็นคนใจดีจึงอนุญาตแต่มีข้อแม้ว่าจะต้องดูแลชิโร่อย่างดี
เขาได้พาชิโร่ไปที่ต้นไม้หลังบ้านของตนและบังคับให้ชิโร่ขุดหลุมหวังว่าจะเจอเหรียญทองบ้าง หลังจากขุดไปสักพักเขาก็เอาจอบมาขุดบ้างแต่ยิ่งขุดก็ยิ่งได้กลิ่นเหม็นและในที่สุดสิ่งที่เขาเจอก็คือกองขยะ
ชายชราใจร้ายเห็นบบนั้นแล้วโกรธมาก แทนที่เขาะโทษความโลภของตัวเองเขากลับไปโทษสุนัขอย่างชิโร เขาหยิบจอบขึ้นมาและฟาดชิโร่อย่างแรงจนชิโรถึงแก่ความตาย และได้ฝังศพชิโร่ไว้ตรงนั้นก่อนจะกลับบ้าน
หลังจากรอคอยมาหลายวันเจ้าชิโรก็ยังไม่กลับบ้านชายชราเจ้าของของมันก็เริ่มรู้สึกแปลกๆและได้เดินไปตามหาชิโร่ที่บ้านชายชราใจร้าย
ชายชราใจร้ายได้ตอบไปอย่างปราศจากความละอายใจว่า "ข้าฆ่ามันไปแล้ว เพราะมันทำตัวไม่ดี"
เจ้านายของชิโร่พอได้ยินแบบนั้นก็ร้องไห้และเศร้าโศรกแทบใจสลาย แต่เขาก็เป็นคนดีและอ่อนโยนเกินกว่าจะตำหนิชายชราใจร้ายได้ เมื่อเขารู้ว่าชิโร่ถูกฝั่งอยู่ใต้ต้นเยโนกิ ในไร่เขาก็ขอให้ชายชราใจร้ายมอบต้นไม้นั้นให้เขา เพื่อเขาจะได้รำลึกถึงชิโร่สุนัขผู้หน้าสงสาร
เจ้านายของชิโร่นำไม้ที่ไปตัดมา มาทำครกจากลำต้น ภรรยาเขาใส่ข้าวลงไปในครกและเขาก็เริ่มตำมันด้วยความตั้งใจที่จะจัดพิธีรำลึกถึงชิโร่
แต่ก็มีเรื่องประหลาดเกิดขึ้น ! ข้าวที่เขากำลังตำอยู่ในครกมันเพิ่มปริมาณขึ้นเรื่อยๆจนล้นออกมานอกครก
เมื่อชายชราและภรรยาเห็นดังนี้เขาก็เข้าใจทันทีว่ามันคือของขวัญจากชิโร่ที่ให้เพื่อตอบแทนสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา พวกเขาลองลิ้มรสเค้กข้าวและพบว่ามันอร่อยกว่าอาหารทั่วๆไป จากนั้นพวกเขาก็ไม่เคยต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องอาหารอีกเลย
เวลาผ่านไปไม่นานเพื่อนบ้านผู้ชั่วร้ายก็ได้รู้ข่าวเรื่องครก เขาอิจฉาชายชราเป็นอย่างมาก เขาจึงไปหาชายชราที่บ้านเพื่อจะขอยืมครกวิเศษใบนั้นและแกล้งทำเป็นเสียใจต่อการตายของชิโร่โดยอ้างว่า จะนำครกไปทำเค้กข้าวสำหรับพิธีรำลึกถึงชิโร
หลายวันผ่านไป เขาไปหาคนที่ยืมครกของเขาไปและขอให้นำมันมาคืน
เพื่อนบ้านชั่วร้ายตอบคำถามของชายชราอย่างหยิ่งผยอง
"เจ้ามาทวงครกของเจ้าคืนหรือ ข้าหั่นมันออกเป็นชิ้นๆและตอนนี้ก็กำลังใช้มันก่อไฟ เพราะตอนที่ข้าพยายามตำเค้กข้าวในครกมันมีแต่กลิ่นเหม็นออกมา"
ชายชราเห็นดังนั้นจึงพูด "ถ้าเจ้าต้องการเค้กข้าวก็น่าเสียดายที่เจ้าไม่ได้ขอมันจากข้า ได้โปรดให้ขี้เถ้าที่เกิดจากครกนั้นให้กับข้า ข้าอยากจะเก็บไว้เพื่อระลึกถึงชิโร"
ชายชราได้นำขี้เถ้ากลับบ้านและได้บังเอิญทำขี้เถ้าบางส่วนตกกระจายไปในสวนของเขา และสิ่งมหัศจรรย์ก็เกิดขึ้น !
ทันทีที่ขี้เถ้าสัมผัสกับต้นซากุระ ต้นพลัม และต้นไม้อื่นๆในสวน ดอกไม้ต่างๆก็ผลิบาน กลายเป็นสวนอันงดงาม เรื่องราวเกี่ยวกับสวนของชายชราแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็ว
วันหนึ่ง ชายชราก็ได้ยินเสียงเคาะประตู เขาประหลาดใจมากเมื่อคนที่มาเคาะประตูคือซามูไรของไดเมียว ซามูไรได้ขอร้องให้ชายชราไปทำให้ต้นซากุระอันเป็นที่โปรดปราณของไดเมียวออกดอกผลิบานเหมือนดั่งคำร่ำลือ
เขาตามซามูไรไปยังวังของไดเมียว ทันทีที่ถึงวังไดเมียวก็รีบตรงมาหาชายชราและพาไปที่สวน ชายชรานั่งลงและโปรยขี้เถ้าไปบริเวณกิ่งไม้ที่เหี่ยวเฉา กิ่งก้านที่เหี่ยวเฉาพอได้รับขี้เถ้าจากชายชราก็ออกดอกผลิบานทันที
ภาพจากหนังสือ Japanese Fairy Tales
ไดเมียวพอใจเป็นอย่างมากและได้ตั้งชื่อใหม่ให้กับชายชราว่า ฮานะ-ซากะ-จิจิอิ หรือแปลว่า ชายที่ทำให้ดอกไม้แบ่งบาน และชายชราก็กลับบ้านพร้อมกับเกียรติอันยิ่งใหญ่
เพื่อนบ้านผู้ชั่วร้ายพอได้ยินเรื่องราวของชายชราก็เกิดอิจฉาขึ้นมา (อีกแล้ว) เขาไม่สามารถระงับความอิจฉาที่มีได้
เขาจึงเริ่มรวบรวมขี้เถ้าทั้งหมดที่มีและประกาศออกไปว่าตนคือ ฮานะ-ซากะ-จิจิอิ เขาเดินประกาศไปทั่วเมือง จนไดเมียวที่อยู่ในวังได้ยินเข้าและพูดขึ้นมาว่า
"นั่น ฮานะ-ซากะ-จิจิอิ วันนี้ข้าไม่มีอะไรทำข้าอยากนั่งชมฝีมือของเขา อีกครั้งไปเรียกเขามาพบข้าเดี๋ยวนี้"
คนรับใช้ออกไปพาผู้แอบอ้างเข้ามาหาไดเมียว แต่ไดเมียวมองยังไงก็ไม่ใช่ชายชราที่คุ้นเคยเขาจึงถามไปว่า
"เจ้าเป็นใคร เจ้าไม่ใช้ ฮานะ-ซากะ-จิจิอิ ใช่ไหม"
เพื่อนบ้านชั่วร้ายจึงตอบไปว่า
"ข้าคืออาจารย์ของ ฮานะ-ซากะ-จิจิอิ ครับนายท่าน ขอประทานอภัยที่นำชื่อนี้มาใช้โดยพลการครับนายท่าน"
ไดเมียวจึงตอบกลับไป
"ถ้าอย่างนั้นเจ้าต้องมีฝีมือมากกว่าอีกคนหนึ่งแน่ๆ ลองแสดงฝีมือให้ข้าดูซิ!"
จากนั้นทั้งหมดก็เดินเข้าไปในสวน ชายชราชั่วร้ายจึงเริ่มโปรยขี้เถ้าแต่โปรยเท่าไหร่ก็ไม่เกิดผลใดใดขึ้น หลังจากพยายามอยู่หลายครั้ง ขี้เถ้าก็ถูกพัดเข้าตาไดเมียว .. .
ไดเมียวโกธรมากจึงสั่งให้ทหารมาจับกุมตัวในข้อหาแอบอ้างและส่งเข้าคุกทันที
ภาพจากหนังสือ Japanese Fairy Tales
ชายชราชั่วร้ายถูกขังอยู่ในคุกจนลมหายใจสุดท้ายต่างจากชายชรานิสัยดีที่มีสมบัติมากมายและมีชีวิตอยู่อย่างยืนยาวและมีความสุขเป็นที่เคารพของทุกคน
จบแล้วจะครับกับเรื่อง "เรื่องของชายชราที่ทำให้ต้นไม้ที่เหี่ยวเฉาออกดอก"
หากใครชอบก็กดติดตามเพื่อเป็นกำลังใจและจะไม่พลาดเรื่องต่อๆไปของเรานะครับ
ขอบคุณข้อมูลจาก หนังสือ : Japanese Fairy Tales
- 8
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
