ยักษ์แห่งราโชมอน : THE OGRE OF RASHOMON
สวัสดีครับทุกคน
วันนี้ผมจะกลับมาในซีรี่ย์ "เทพนิยายญี่ปุ่น" หลังจากที่ไม่ได้เขียนมาสักพัก ก็เลยรู้สึกคิดถึงขึ้นมานิดๆ
ในตอนนี้เราจะมาพูดถึงยักษ์ที่คอยจับคนกินบริเวณประตูราโชมอน จะมีคนมาปราบมันได้ไหม ? หรือยักษ์ตัวนี้จะหนีรอดไปได้ ? มาติดตามไปพร้อมกันครับ
นานมาแล้วในเกียวโต มีเรื่องราวของยักษ์ที่ว่ากันว่าคอยหลอกหลอนอยู่ตรงประตูราโชมอนในเวลาพลบค่ำและคอยจับคนที่ผ่านไปมา เหยื่อที่หายไปนั้นไม่มีใครเคยพบเห็นอีกเลย
ทุกคนในเมืองและบริเวณใกล้เคียงต่างหวดกลัวกันมาก ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ปรตูราโชมอนหลังพระอาทิตย์ตกดินอีกเลย
ในเกียวโตมีแม่ทัพคนหนึ่งชื่อไรโก ไรโกเป็นแม่ทัพที่มีชื่อเสียงจากการที่เขาบุกโจมตีโอเอยามะ ซึ่งโอเอยามะเป็นสถานที่ที่เหล่ายักษ์อาศัยอยู่
ไรโกและพวกได้กำจัดพวกมันออกไปจากโอเอยามะทั้งหมดและตัดศรีษะของหัวหน้าพวกมัน
ไรโกมีอัศวินผู้ซื่อสัตย์คอยติดตามอยู่ห้าคน โดยทั้งห้าคนล้วนเป็นอัศวินฝีมือดีที่สุดในญี่ปุ่น
เย็นวันหนึ่งในขณะที่อัศวินทั้งห้านั่นดื่มสาเกอยู่นั้น โฮโจ อัศวินคนแรกก็พูดขึ้นมาว่า
"พวกเจ้าเคยได้ยินข่าวลือว่าทุกเย็นหลังพระอาทิตย์ตกดินจะมียักษ์มาที่ประตูราโชมอน และจับตัวคนที่เดินผ่านไปมาหรือป่าว"
วาตานาเบะ อัศวินคนที่สองก็พูดขึ้นมาว่า
" อย่าพูดเรื่องไร้สาระอย่างนั้น ! ยักษ์ทุกตัวถูกหัวหน้าไรโกของเราฆ่าตายหมดแล้วที่โอเอยามะ ! มันไม่มีวันเป็นความจริงได้ "
"เจ้าไม่เชื่อในสิ่งที่ข้าพูดและคิดว่าข้าพูดโกหกใช่ไหม" โฮโจกล่าว
"ไม่ ข้าไม่คิดว่าเจ้าพูดโกหก" วาตานะเบะพูด "แต่เจ้าอาจจะไปได้ยินเรื่องราวจากหญิงชราบางคนมาซึ่งเป็นเรื่องที่เชื่อถือไม่ได้"
เมื่อได้ยินดังนั้น โฮโจ จึงท้าทายให้ วาตานะเบะ ไปดูด้วยตาตัวเองที่ประตูราโชมอน
วาตานาเบะ จึงตอบรับอย่างรวดเร็ว "แน่นอน ข้าจไปดูด้วยตัวเองทันที!" (คุณพี่วาตานาเบะก็ถูกยุง่ายไปปป)
วาตานาเบะเตรียมตัวไปทันที เขาคาดดาบยาว สวมขุดเกราะ และมัดหมวกรบขนาดใหญ่ เมื่อเขาพร้อมจะออกเดินทางแล้วจึงพูดกับคนอื่นๆ
"เอาอะไรสักอย่างมาให้ข้า เพื่อที่จะพิสูจน์ว่าข้าได้ไปที่นั่นจริงๆ"
อัศวินคนหนึ่งจึงนำม้วนกระดาษออกมาแล้วก็ให้สหายทั้งสี่เขียนชื่อตนเองลงไปบนกระดาษแผ่นนั้น และให้วาตานาเบะนำไปวางไว้ที่ประตูราโชมอน เพื่อเป็นหลักฐานว่าเขาได้ไปที่ประตูราโชมอนจริงๆ
วาตานาเบะขึ้นม้าและขี่ออกไปอย่างกล้าหาญ
ในที่สุดวาตานาเบะก็มาถึงประตูราโชมอน แต่เมื่อมองผ่านความมืดเขาก็ไม่เห็นวี่แววของยักษ์แม้แต่น้อย
วาตานะเบะพูดกับตัวเองว่า
"ที่นี่ไม่มียักษ์แน่นอน ข้าจะติดกระดาษแผ่นนี้ไว้ตรงประตู พรุ่งนี้คนอื่นๆจะได้มาเห็นว่าข้ามาที่นี่จริงๆ" และเขาก็เดินทางกลับบ้านพร้อมกับหัวเราะชอบใจ
ในขณะนั้นเอง เขาก็รู้สึกว่ามีใครอยู่ด้านหลัง และในช่วงเวลาเดียวกันก็มีเสียงร้องบอกให้เขารอก่อน จากนั้นหมวกนักรบของเขาก็ถูกดึงจากข้างหลัง
"เจ้าเป็นใคร" วาตานาเบะพูดอย่างไม่เกรงกลัว เขายื่นมือ ออกไปคลำหาว่าใครหรืออะไรจับหมวกเขาอยู่ สิ่งที่เขาสัมผัสได้คือ บางสิ่งที่รู้สึกเหมือนเป็นแขน มันถูกปกคลุมด้วยขนและใหญ่เท่ากับลำต้นของต้นไม้ !!
วาตานาเบะรู้ทันทีว่าเป็นแขนของยักษ์ เขาจึงชักดาบออกและฟันไปที่แขนนั่นอย่างแรง
มีเสียงร้องออกมาอย่างเจ็บปวด และจากนั้นยักษ์ก็เข้ามาอยู่ตรงหน้าของวาตานาเบะ
วาตานาเบะ ตาโตด้วยความตกใจ เพราะเขาเห็นว่ายักษ์นั้นตัวสูงกว่าประตูเสียอีก ดวงตาของมันเป็นประกายราวกับกระจกที่อยู่ในแสงอาทิตย์ และเมื่อหายใจเปลวไฟก็พุ่งออกมาจากปากของมัน
เขาเข้าจู่โจมยักษ์ด้วยแรงทั้งหมดที่มี และก็เกิดการต่อสู้กันเป็นเวลานาน จนในที่สุดยักษ์รู้ตัวว่าตัวมันเองอาจจะเป็นผู้แพ้ มันจึงหลบหนีไป
หลังจากที่ยักษ์หลบหนีไปได้
วาตานาเบะที่ไล่ตามไม่ทันก็กลับมาที่ประตูราโชมอน เขาก็พบบางสิ่งตกพื้น ใช่แล้ว มันคือแขนของยักษ์ที่เขาตัดทิ้งระหว่างต่อสู้นั่นเอง
ภาพจากหนังสือ Japanese Fairy Tales
เขามีความสุขมากเพราะมันเป็นหลักฐานว่าเขาได้ต่อสู้กับยักษ์และเอาชนะมันได้ (ถึงจะฆ่าไม่ได้ก็เถอะ)
เมื่อกลับถึงบ้านเขาก็นำแขนออกมาให้เพื่อนๆดู ทุกคนต่างเรียกเขาว่าวีรบุรุษ เรื่องราวการต่อสู้ของเขาโด่งดังไปทั่วเกียวโต ผู้คนจากทั้งไกลและใกล้ต่างพากันมาดูแขนยักษ์
วาตานาเบะเริ่มกังวลว่าเขาจะเก็บแขนให้ปลอดภัยได้อย่างไร เพราะเขารู้ว่ายักษ์เจ้าของแขนยังมีชีวิตอยู่และสักวันมันจะต้องกลับมาเอาแขนของมันคืน
วาตานาเบะจึงสั่งทำกล่องที่ทำจากไม้ที่แข็งที่สุด และรัดด้วยเหล็ก เขาเก็บแขนของยักษ์ไว้ในกล่องแล้วเก็บมันไว้ในห้องและดูแลมันเอง โดยไม่ยอมให้คลาดสายตา
คืนวันหนึ่งเขาได้ยินเสียงคนเคาะประตูหน้าบ้านและขอเข้ามาด้านใน เขาจึงสั่งให้คนรับใช้ไปดู
ก็พบว่า มีเพียงหญิงชราคนหนึ่ง เมื่อถูกถามว่าเธอเป็นใครและมีธุระอะไรหญิงชราก็ตอบด้วยรอยยิ้มว่าเธอเป็นแม่นมของเจ้านายบ้านนี้ตอนที่เขายังเป็นทารก เธอขออนุญาตเข้าพบเขาสักหน่อยได้ไหม ?
ภาพจากหนังสือ Japanese Fairy Tales
คนรับใช้จึงกลับเข้ามาถามเจ้านาย และวาตานะเบะก็อนุญาตให้พาหญิงชราเข้ามาในบ้าน
หญิงชราถูกพาเข้ามาในห้อง หลังจากทักทายกันพอเป็นพิธีแล้ว เธอก็พูดขึ้นว่า
เรื่องราวการต่อสู้กับยักษ์ของนายท่านเป็นที่รู้กันอย่างกล้าวขวาง มันจริงอย่างที่ทุกคนว่ากันหรือไม่ ? และหากเป็นเรื่องจริง ก่อนตายข้าจะขอดูแขนของยักษ์ที่ท่านตัดมาได้หรือไม่ ?
"ไม่ได้" วาตานเบะ พูด ข้าต้องขอโทษด้วย แต่ข้าทำความปรารถนาของท่านให้เป็นจริงไม่ได้
"ทำไมเล่า" หญิงชราถาม
"เพราะว่า ยักษ์เป็นสิ่งมีชีวิตที่อาฆาตแค้นมาก ถ้าข้าเปิดกล่องใบนี้ยักษ์อาจปรากฎขึ้นมาทันทีและนำแขนมันกลับไป" วาตานาเบะ ตอบ
หญิงชราเว้าวอน อีกครั้งไม่ว่าอย่างไรก็อยากจะขอดูให้ได้ จนสุดท้าย วาตานาเบะก็ใจอ่อนและยอมพาหญิงชราไปดูแขนของยักษ์ (ไม่เอะใจสักหน่อยหรอ ?)
ทั้งสองเข้าไปในห้อง วาตานาเบะ เดินไปทางกล่องขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่มุมห้อง เขาเปิดฝาอันหนักอึ้งออกแล้วเรียกหญิงชราให้เข้ามาใกล้ๆและให้มองเข้าไปในกล่อง
เธอค่อยๆเข้ามาราวกับเธอกลัว จนกระทั้งยืนอยู่ติดกับกล่องพอดี ทันใดนั้นเธอก็เอามือล้วงเข้าไปในกล่องและหยิบแขนออกมาพร้อมกับร้องด้วยเสียงอันหน้ากลัวจนทำให้ทั้งห้องสั่นสะท้าน
" โอ้ แขนของข้า ! ข้าได้แขนของข้ากลับคืนมาแล้วววววววววว !! "
ทันใดนั้นเธอก็เปลี่ยนร่างจากหญิงชรากลายเป็นยักษ์สูงใหญ่ผู้น่าสะพรึงกลัว
วาตานาเบะ ชะงักไปชั่วขณะ
พอเรียกสติได้เขาจึงหยิบดาบ ดึงมันออกจากฝักอย่างรวดเร็วและพยายามที่จะฟันยักษ์ให้ตาย
ยักษ์หลบได้แบบฉิวเฉียด มันกระโดดทะลุเพดานขึ้นไปบนหลังคา และหายไปท่ามกลางเมฆหมอก
ภาพจากหนังสือ Japanese Fairy Tales
วาตานาเบะกัดฟันด้วยความผิดหวัง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เขาทำได้แต่รอคอยโอกาสที่จะได้จัดการกับยักษ์อีกครั้ง แต่ยักษ์ก็กลัวความแข็งแกร่งของวาตานาเบะมากจนไม่กล้าโผล่ออกมาอีกเลย
ผู้คนในเมืองจึงสามารถออกมาข้างนอกในเวลากลางคืนโดยที่ไม่ต้องกลัวอีกต่อไป
และความกล้าหาญของวาตานาเบะก็กลายเป็นเรื่องเล่าที่ไม่มีวันถูกลืม ตลอดกาลลล
จบแล้วนะครับกับเรื่อง ยักษ์แห่งราโชมอน : THE OGRE OF RASHOMON
หากใครชอบก็กดติดตามเพื่อเป็นกำลังใจและไม่พลาดเรื่องต่อๆไปของเรานะครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณข้อมูลจาก
หนังสือ : Japanese Fairy Tales
รูปหน้าปกจาก https://pin.it/6evxxla
- 4
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
