24 มี.ค. 2021 เวลา 06:48 • ไลฟ์สไตล์
ชีวิตในโรงเรียนประจำญี่ปุ่น (ตอนที่1)
: วันแรก ณ โรงเรียนประจำ :
.
โรงเรียนของผมในตั้งอยู่ใน จังหวัดอิชิกาวะ เมืองวาจิม่า ซึ่งหากจากเมืองหลวงของญี่ปุ่นซึ่งคือโตเกียวระยะทางโดยประมาณ 500กว่ากิโลเมตร ถ้าเดินทางโดยรถยนต์หรือบัสขนส่งสาธารณก็จะกินเวลา7-8ชั่วโมงได้ ( รวมเวลาแวะพักซึ่งเป็นข้อบังคับในกฎหมายญี่ปุ่น ไว้วันหลังจะมาเล่าเมื่อมีโอกาศครับ ) เพราะฉะนั้นการเดินทางจากโตเกียวมาถึงโรงเรียนให้ได้ไวที่สุดก็คือ เครื่องบินนั่นเอง
.
ด้วยความที่โรงเรียนนั้นเป็นโรงเรียนการบินจึงย่อมมีสนามบินในตัวให้สมกับชื่อโรงเรียนการบินญี่ปุ่นซึ่งทางโรงเรียนนั้นได้ใช้ลานบินร่วมกับสนามบินโนโตะ( noto ) โดยที่ตัวสนามบินนั้นก็ได้อยู่ห่างจากโรงเรียนเพียง100-200เมตร พูดง่ายๆก็คืออยู่ติดกันเลยก็กว่าได้
.
การเดินจากสนามบินฮาเนเดะ ( โตเกียว ) มายัง สนามบินโนโตะ ( วาจิม่า ) นั้นใช้เวลาโดยประมาณ1ชั่วโมง ได้ซึ่งใน 1 วันจะบิน แค่เช้าและเย็นไปกลับอย่างละรอบรวมแค่ 4 รอบเท่านั้น ซึ่งผมก็ได้เดินทางมายังโรงเรียนในไฟท์บ่ายซึ่งเป็นไฟท์ที่จะออกเดินทางไปยังสนามบินโนโตะไฟสุดท้ายของวัน
ขณะเครื่องบินกำลังจะลงจอดณ สนามบินโนโตะ
~ ความรู้สึกแรกที่ลงจากเครื่องบินมาคือ มาเรียนหรือว่ามาเข้าแคป์ทหารกันแน่เนื่องจากทำเลที่ตั้งของโรงเรียนนั้นได้ล้อมรอมไปด้วยหุบเข้าและก็มีแค่สนามบิน จากเด็กที่อาศัยอยู่ในเมืองศิวิลัย แสงสีล้อมลอบมาตลอดกับต้องมาใช้ชีวิตในเมืองชนบทแห่งนึงของญี่ปุ่นซึ่งไม่มีแม้แต่รถไฟวิ่งผ่านด้วยซ้ำ(แต่มีสนามบิน😂)
~ ความคิดแรกที่เข้ามาในหัวก็คือ มาทำอะไรที่นี่กันแน่วะเนี่ย!! ภาพฝันที่วาดไว้ต่างๆนาๆว่ามาญี่ปุ่นต้องสนุกแน่ๆกลับหายไปในพริบตา ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่าในเมื่อมาถึงที่แล้วก็ต้องลองดูสักตั้งหละ !!
~ หลังจากที่รับกระเป๋าเดินทางเสร็จนั้นก็มีคุณครูซึ่งทำหน้าที่ดูแลนักเรียนต่างชาติมารับที่หน้าประตูทางออกและนำทางเดินไปสู่โรงเรียนของเรา
ภาพถ่ายสนามบินจากมุมข้างซึ่งด้านหลังไกลๆนั่นก็คือโรงเรียนนั้นเอง
ภาพจากหน้าสนามบินระหว่างเดินไปยังโรงเรียน ตึกขาวๆที่เห็นข้างหลังก็คือโรงเรียนและหอนั่นเอง
~ เมื่อเดินทางเข้าสู่โรงเรียนครูผู้ดูและก็ได้ให้รุ่นพี่ ม.5และม.6 ที่เป็นคนไทยที่อยู่ในโรงเรียนมาคอยแปลภาษาญี่ปุ่นให้และให้รุ่นพี่พาแนะนำหอ โดยหอของโรงเรียนจะแบ่งเป็น 4 ชั้นโดยที่ นักเรียนม.4 (ในภาษาญี่ปุ่นจะเรียก ม.ปลายปีที่ 1 ) จะได้อยู่ชั้นที่ 2 ซึ่งใกล้จากชั้นล่างที่สุดส่วนพี่ ม.5 และ ม.6( ชั้นปี่ที่ 2 และ 3 )จะอยู่ที่ชั้น 3 เรียงตามลำดับอาวุสโสซึ่งประเทศญี่ปุ่นนั้นเคร่งลำดับอาวุสโสเป็นอย่างมากที่สุด
.
โดยที่นักเรียน ม.4นั้นจะได้อยู่ห้องแบบ 4 คนโดยจะเป็น นักเรียนต่างชาติ 1 คนและคนญี่ปุ่น 3 คน เป็นระยะเวลา1ปี โดยเตียงจำเป็นเตียง2ชั้น ฝั่งซ้ายและขวาของห้องเนื่องจากผมได้เดินทางมาถึงก่อนที่เด็กญี่ปุ่นทั่วไปจะเข้าหอกันก่อน 1 วันจึงได้เลือกเตียงก่อนด้วยความที่นอนเตียง2ชั้นครั้งแรก ก็ไม่พลาดที่จะเลือกเตียงชั้นล่างเนื่องจากกลัวว่าตอนจะเผลอละเมอแล้วตกเตียง 😂 😅
สภาพห้องและเตียฝั่งขวาของโดยที่ฝั่งซ้ายก็เป็นแบบเดียวกัน
.
พอเก็บของและจัดเตียงเรียบร้อยก็พักผ่อนตามอธัยาศัยรอเวลาโรงอาหารของโรงเรียนเปิดเพื่อไปทานอาหารเย็น โดยโรงอาหารจะเปิดให้เด็กทุกคนเริ่มทานได้ในเวลา 18.00-19.30เท่านั้นไม่สามารถทานก่อนหรือหลังจากนี้ได้ เนื่องจากวันแรกที่มาถึงนั้นยังไม่มีคนญี่ปุ่นรุ่นเดียวกันเดินทางมาทำให้ยังกฏระเบียบต่างๆของโรงเรียนยังไม่ถูกบังคับใช้ทำยังสบายๆอยู่ในวันแรก เป็นวันที่ยังอะลุ่มอล่วยกันอยู่พอได้วลาอาหารเย็นคุณครูก็อยากให้ได้ทำความรู้จักกับรุ่นพี่คนไทยที่ซึ่งจะคอยเป็นผู้ดูแลและให้คำปรึกษาในช่วงแรกๆที่เรายังไม่สามารถปรับตัวเข้ากับวัฒณธรรมญี่ปุ่นได้
อาหารมื้อแรก
.
หลังจากทานอาหารแล้วรุ่นพี่ก็ได้พาแนะนำสถานที่ต่างๆรวมถึงห้องอาบน้ำ ต้องบอกก่อนว่าที่โรงเรียนห้องอาบน้ำเป็นแบบอาบน้ำรวมซึ่งต้องถอดเสื้อผ้าหมดทุกชิ้น😂😅
ทำให้ผมและเพื่อนๆในรุ่นที่ไม่เคยแก้ผ้าอาบน้ำรวมต่างตกใจเป็นอย่างมาก เรียกว่าเป็นสิ่งแรกที่ตกใจและไม่ชินเป็นอย่างยิ่งเมื่อถึงโรงเรียนแห่งนี้ ทำให้ทุกคนต่างเขินอายกันมากๆ เพราะคนเพิ่งเคยเจอหน้ากันวันสองวันต้องมาแก้ผ้าอาบน้ำเดียวกันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลยในเมืองไทยที่จะเกิดขึ้น
แต่สุดท้ายแล้วทุกคนก้ต้องจำนนและเข้าไปอาบน้ำในที่สุด หลังจากนั้นก็แยกย้ายกันพักผ่อน
.
-และแล้วกฏของโรงเรียนอย่างแรกก็ได้เริ่มขึ้นคือในเวลา 4ทุ่มครึ่งนั้นไฟทางเดินและห้องนอนจะถูกดับอัตโนมัติโดยครูผู้คุมหอและนักเรียนต้องอยู่บนเตียงให้เรียบร้อยโดยเฉพาะน้องม.4หรือปี1 นั่นเอง!! ทำให้คืนแรกในญี่ปุ่นนั้นได้หลับไปโดยไม่รู้ตัวเพราะเหนื่อยจากการเดินทาง
และแล้ววันแรกในญี่ปุ่นก็ได้ผ่านไปแบบงงๆ😅
.
ฝากติดตามเพจในFacebook มาโตในญี่ปุ่น ตามลิ้งค์ด้านล่างด้วยครับ👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา