Books To Make You Feel Alive: ดนตรี การลงทัณฑ์ และธรรมะ ของจิรดา โยฮารา
วีเจ, พิธีกร และ นักแสดง
อาชญากรรมกับการลงทัณฑ์ (Crime & Punishment) โดย Fyodor Dostoyevsky
รู้จักนักเขียนคนนี้ตอนไปรัสเซีย จากคำบอกเล่าของนักศึกษาชาวไทยที่มาเป็นไกด์ให้ “พระเอกเป็นนักเรียนกฎหมาย แต่จนมาก ดันฆ่าป้าเจ้าของโรงรับจำนำ เพราะป้าเป็นคนหน้าเลือด ปล่อยกู้เงิน ขูดรีดคนจน พระเอกเลยเอาขวานไปฟันป้า แล้วความรู้สึกผิดก็ตามหลอกหลอนพระเอก” ในใจคิด “เท่ว่ะ พล็อตอะไรวะเนี่ย!!!” หลังจากนั้น ทำให้เกดสนใจนักเขียนคนนี้ทันที เพราะแค่รู้สึกว่าเขาเท่ แต่พอกูเกิ้ลดูประวัติเท่านั้นแหละ โอ้โห… เคยอยู่ในขบวนการล้มพระเจ้าซาร์ เกือบโดนตัดคอประหารชีวิต ถูกส่งไปเข้าคุกในไซบีเรีย ตอนอยู่ในคุก แต่งวรรณกรรมมากมาย หนึ่งในเรื่องที่โด่งดังมากและถือว่าเป็นวรรณกรรมเอกของโลกคือเล่มนี้ มันเป็นนวนิยายเชิงปรัชญาและจิตวิทยาพระเอกหมกหมุ่นกับทฤษฎีที่แบ่งมนุษย์ออกเป็นสองกลุ่ม คือกลุ่มกระจอก ซึ่งหมายถึงป้าที่โดนฆ่า และกลุ่มแห่งอภิมนุษย์ หรือผู้ยิ่งใหญ่ที่มีอำนาจ เปลี่ยนแปลงโลกได้โดยมีนโปเลียนเป็นต้นแบบ บางคนพยายามวิเคราะห์สิ่งที่ Dostoyevsky เขียน แต่สำหรับเกด เกดไม่วิเคราะห์ คิดแค่ว่าเราได้อะไรจากหนังสือเรื่องนี้มากกว่า อ่านจบแล้วรู้สึกว่า บางทีเราก็เป็นเหมือนพระเอกที่ไปตัดสินคนหรือบางทีเราก็เคยเกลียดคนบางประเภท ดีที่ส่วนตัวไม่ค่อยชอบตัดสินใคร เพราะถ้าเราใช้ชีวิตแบบไม่ตัดสินคนอื่นได้เมื่อไหร่ ชีวิตนี้ก็จะไม่มีอะไรมาทำให้เราขุ่นข้องหมองใจได้
ดนตรีแห่งชีวิต โดย สุรพงษ์ บุนนาค
เล่มนี้เป็นหนังสือที่ทำให้ตัวเองฮึดสู้ ขยันซ้อมมากๆเพื่อที่จะเล่น Nocturn ของโชแปงจนจบได้ (แต่แค่ท่อนแรกเท่านั้นนะคะ) อ่านเล่มนี้แล้วทำให้เรารู้สึกว่า ศิลปินคลาสสิกหลายคนชีวิตแสนจะรันทด ลำบาก ฟันฝ่า หิวโหย บางคนที่โชคดีก็ดีไปอย่าง Mozart หรือบางคน ตายไปแล้วยังไม่รู้เลยว่าตัวเองดัง ตลกมากที่หลังจากอ่านหนังสือเล่มนี้จบ มันมีผลกับการฟังเพลงของตัวเองมาก ไม่ฟังเพลงของศิลปินที่เคยชอบไปเลยเดือนนึง เพราะรู้สึกว่า “อี๋…เพลงพวกเธอใช้เครื่องแต่ง พวกเธอแต่งเพลงตอนมีไฟฟ้าใช้กันแล้วยังได้แค่นี้เองเหรอ” แต่ก็แค่เดือนนิดๆ ก็กลับมาฟัง Pharrell เหมือนเดิม
พินัยกรรมของพุทธทาส โดย พุทธทาสภิกขุ
สำหรับตัวเอง พระพุทธเจ้าคือ “นักปราชญ์” ซึ่งคำสอนที่เข้าถึงง่ายที่สุดและมีประโยชน์สำหรับตัวเอง คือ การไปตามอินสตาแกรมแอคเค้าท์ของท่านพุทธทาส ซึ่งคำสอนอันนึงที่รู้สึกมีผลกับการใช้ชีวิตมากๆ มาจากเล่มนี้คือ “จิตที่ไม่เป็นบวกหรือเป็นลบ คือไม่บ้าเกินไป จนเอียงซ้ายเอียงขวานั้น นั่นแหละ งามพริ้ง มันปรกติ สะอาด อิสระ สงบ มั่นคง ว่องไว ต่อการรู้ความจริงที่ควรจะรู้” ตอนอ่านจบประโยคนี้แล้วร้องอื้อหือ! นึกถึงเวลาเรามีความสุขไง เวลาเราดีใจ เราก็จะโคตรดีใจ แต่บางทีเราก็ลืมไปว่า จริงๆแล้ว ความสุขมันไม่มีอยู่จริงหรอก เพราะเดี๋ยวมันมา แล้วมันก็จะผ่านไป มันไม่ใช่ว่าเรากลายเป็นคนไม่มีความสุขนะคะ มันทำให้เรามีสติมากกว่า
-ติดตามอ่านแรงบันดาลใจในการใช้ชีวิตของผู้คนมากหน้าหลายตา ได้ที่ https://read-alive.co/
-กดไล้ค์และกดติดตามข่าวสารความเคลื่อนไหวและเรื่องราวแห่งแรงบันดาลใจของ A l i v e ได้ที่
Instagram https://www.instagram.com/read_alive/
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
