ถนนคนเดิน ถนนคนดนตรี
#เรื่องเล่าจากคลังภาพ
#ถนนคนเดินถนนวัวลาย
#ถนนคนเดินประตูท่าแพ
เวลาไปเดินเที่ยวถนนคนเดิน ผมมักจะไม่ได้อะไรติดไม้ติดมือกลับมา แต่ทุกมุมเมืองที่มีถนนคนเดิน ผมก็จะไม่พลาดที่จะไปเดินทอดน่อง เยี่ยมชมข้าวของที่วางขายล่อตาล่อใจนักช็อป ให้ได้สิ้นเนื้อประดาตัวกันไปตามๆกัน
มันเป็นเสน่ห์ของการท่องเที่ยวภาคเหนือของไทย ในช่วงฤดูหนาว อากาศเย็นสบายเดินเท่าไรเหงื่อก็ไม่ออก ทำให้ถนนคนเดินที่เชียงใหม่ เป็นจุดหมายสำคัญที่นักท่องเที่ยว จากทุกสารทิศทั่วไทยและทั่วโลก
ธันวาคมปี 2010 ผมลาพักร้อนชุดใหญ่มาพักผ่อนหย่อนใจที่จังหวัดเชียงใหม่ และเมื่อใดที่เรามาเยือน เบอร์โทรศัพท์ของโชเฟอร์ขาประจำ ถูกเชื่อมต่อไปยังปลายทางทันที
"ลีโอ" แค่ได้ยินชื่อก็รู้สึกครึกครื้น แต่นี่ไม่ใช่เครื่องดื่ม เป็นเพียงนามของชายชาวกะเหรี่ยงที่พวกเราโทรหา ผู้ใช้พาหนะสามล้อเครื่องเป็นอุปกรณ์หาเลี้ยงชีพ และเป็นผู้ที่เราใช้บริการให้นำพาไปยังที่ต่างๆ ทั่วตัวเมืองเชียงใหม่อยู่เป็นประจำ
นั่งสามล้อเครื่อง ตุ๊กตุ๊ก เที่ยวถนนคนเดิน เชียงใหม่ ธันวาคม 2010
การมาเดินถนนคนเดินเชียงใหม่ เราเลือกใช้บริการของลีโอ แทนที่จะขับรถไปเอง เหตุเพราะจะได้ไม่ต้องกังวลกับที่จอด ราคาก็ย่อมเยาเมื่อหารกันเพื่อนๆ และอีกอย่างคือถนนคนเดินที่นี่ยาวหลายกิโล หากเราเดินไปสุดปลายทางอาจไม่มีแรงเดินกลับไปเอารถ ณ จุดจอด ก็จะได้เรียกรถกลับที่พักจากตรงนั้นเลย สะดวกสบายไร้กังวล
เชียงใหม่ 5 ธันวาคม 2010
พอเริ่มก้าวเท้าเข้าสู่ถนนคนเดิน ถนนที่เคยเป็นทางสัญจรของรถ ก็เนืองแน่นไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตา และหลายเชื้อชาติ
บรรดาสินค้าต่างๆนานา ถูกนำมาวางขายกันอย่างหลากหลาย ทั้งของกินของใช้ของฝากของประดับประดา และที่ดูจะแต่งต่างจากที่อื่นๆ ก็คืองาน craft งาน art ที่มีความเป็นปัจเจก แต่ละคนต่างงัดเอาฝีไม้ลายมือ ที่บ่งบอกความเป็นตัวเอง มาอวดโฉมหวังหาผู้ที่ตามีแววเดียวกัน มารับมันไปดูแล
ถนนคนเดินเชียงใหม่ ธันวาคม 2010
การแทรกตัวไปตามรอยแยกของฝูงชน ทำให้การเดินไปในแต่ละก้าว เชื่องช้าราวกับตัวสล็อต แต่นั้นก็เป็นข้อดีที่เราจะได้ค่อยๆ พิจารณาข้าวของต่างๆ ได้อย่างละเอียดครบทั้งความงามและ function (หมายเหตุ 11 ปีก่อนไม่มีใครรู้จัก covid19 การเดินเบียดกันตามตลาดถือเป็นปกติวิสัย)
การได้เสื้อผ้ารองเท้ากระเป๋าติดมือกลับบ้าน ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับสุภาพสตรี แต่กับบรรดาหนุ่ม ๆอาจทำอะไรไม่ได้มาก นอกจากช่วยถือถุงหิ้วพลาสติกจนนิ้วเขียวตามๆกันไป
แต่ถ้าว่าสินค้า ณ ตลาดแห่งนี้ไม่ได้มีเพียงแค่นั้น ตลอดระยะทางราว 1 กิโลเมตรที่เดินมา ฝั่งซ้ายขวาจะเป็นของขาย ส่วนตรงกลางส่วนใหญ่ถูกแว้นไว้ให้ นักดนตรีพเนจร ได้มาอวดฝีไม้ลายมือสะกดโสตประสาทของผู้รับฟังที่เดินผ่านไปมา
ความสามารถของนักดนตรีบนถนนสายนี้ถือว่าไม่ธรรมดา ไม่ใช่นักดนตรีไก่กาที่ไหนจะมาเล่นก็ได้ นั่นเป็นเพราะส่วนใหญ่ มีมาตรฐานทางดนตรีสูง ราวกับมาประชันกันในเวทีประกวด แล้วมาวัดกันด้วยจำนวนคนที่รายล้อม ไม่ว่าจะเป็นเพลงไทยหรือสากล pop jazz ลูกทุ่ง ที่ผู้คนจะเลือกชื่นชมเอาตามความถนัดหูของตน
ถนนคนเดินเชียงใหม่ ธันวาคม 2010
แต่ในดงของวนิพกแห่งนี้ ก็มีวงดนตรีหนึ่งที่มีความโดดเด่น พุ่งทะลุฝูงชนออกมา เป็นนักดนตรีที่ใช้ชีวิตอยู่ในโลกแห่งความมืด แต่ความไม่สมบูรณ์ทางกายภาพนั้น ไม่ได้ลดทอนความสามารถของพวกเขาเหล่านี้ ผมทราบชื่อภายหลังว่าชื่อคณะประสานมิตร
การปรับตัวให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมเชิงกายภาพ ถูกแสดงออกด้วยการนั่งต่อแถวบรรเลงเพลงยาวไปตามเส้นถนน เพื่อให้ผู้คนลัดเลาะผ่านไปได้ทั้งซ้ายขวา
คณะประสานมิตร ถนนคนเดิน เชียงใหม่ ธันวาคม 2010
ความไพเราะของบทเพลงถูกถ่ายทอดออกมา ผ่านเครื่องดนตรี เสียงร้องประสานอย่างมีชั้นเชิง ลีลาของการดีดกีตาร์หรือตีกลองที่พริ้วไหว คงเกิดมาจากการฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง จนซึมซาบเข้าสู่มัดกล้ามเนื้อและดีเอ็นเอ ทำให้เกิดความสุนทรีย์ในการรับฟังแก่คนจรอย่างเราๆ
ถนนคนเดินแต่ละที่ก็มีดีต่างๆกันไป ใครชอบแบบไหนก็เลือกเสพ เลือกใช้ เลือกซื้อกันตามแต่ความปรารถนา แต่สำหรับผมแล้วถนนคนเดินแห่งนี้นอกจากจะเป็นแหล่งงาน craft ดีๆ ก็ยังมีอีกอย่างที่มันเป็นได้อย่างยอดเยี่ยมก็คือ
"ถนนคนดนตรี"
เขียนโดย โจน ทะยาน ตะลุย
ข้อมูลการท่องเที่ยว
ใครมาเดินถนนคนเดินเชียงใหม่จะมี 2ที่นะครับ
วันเสาร์ เย็นที่ ถนน วัวลาย
วันอาทิตย์ เย็นที่ ประตูท่าแพ (ใหญ่มาก)
ช่วงนี้โควิด ใครจะไปก็เช็คข้อมูลก่อนครับ และขอให้ผู้อ่านทุกท่าปลอดภัย
"สวัสดีครับ"
#รายการลัดเลาะ #ถนนคนเดิน #เที่ยวเชียงใหม่ #คณะดนตรีประสานมิตร
อีกช่องทางในการติดตาม ลัดเลาะ
- 7
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
