พ่ายกลซาตาน [Artificial Devil Love] ตอนที่ 26
‘เช้ารุ่งขึ้น...’
กอหญ้าค่อยๆลืมตาขึ้น เมื่อเธอได้ยินเสียงด้านนอก ดวงตาคมเบิกกว้างพร้อมรีบลุกจากเตียง มือเล็กคว้าแจกันดอกไม้ที่วางอยู่ริมหน้าต่างติดมือไปด้วย เพราะตอนนี้ในหัวเธอคิดเพียงแต่ว่า ‘ขโมย’ ซึ่งเธอลืมคิดไปว่าที่นี่เป็นห้องชุด คอนโดที่มีระบบความปลอดภัยดีอย่างดี...
กอหญ้าค่อยๆแย้มเปิดประตูห้องนอนทีละน้อยและลอบมองด้านนอกที่จู่ๆเสียงก็เงียบลง...คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน เมื่อสายตาที่ลอบมองจากช่องประตูที่แง้มเปิดไว้เพียงนิดเดียวไม่เห็นอะไร
“เฮ้ย!!!!...” กอหญ้าร้องออกมาอย่างตกใจและไม่ตั้งตัว เมื่อเธอเปิดประตูกว้างขึ้น และเดินออกมาก็เห็นคริสต์ที่สวมเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินเข้มโดยที่ชายเสื้ออยู่ในกางเกงสีเดียวกันอย่างเรียบร้อย ยืนกอดอกมองเธออยู่
“ร้องเสียงดังอะไรตั้งแต่เช้า” กอหญ้าอ้าปากหวอ มองคริสต์ที่พูดกับเธอดั่งกับว่าเธอ ‘ผิด’
“คุณบ้าเหรอเปล่า?...มาทำอะไรเสียงดังตั้งแต่เช้าในห้องคนอื่น...คนบ้า!...ฉันก็นึกว่าขโมย...” คริสต์ยิ้มให้กับกอหญ้าที่วางแจกันที่ถือติดมาตรงหน้าห้อง และเดินผ่านหน้าเขาไปยังที่โซฟาตัวยาวและล้มตัวลงนอน ดั่งกับว่าเธอจะหลับอีกครั้งตรงโซฟาตัวยาวนั้น
“จะนอนอีกเหรอ?...”
“อื้ม!...เมื่อคืนฝันร้าย!!!...นอนไม่พอ” คริสต์ยิ้มกับคำประชดประชันนั้น เดินเข้าไปนั่งที่โซฟาตัวเดี่ยวและมองหญิงสาวที่นอนตะแคงและหลับตาไปแล้ว ดวงตาคมเข้มมองร่างหญิงสาวและมาหยุดที่ใบหน้าที่ดวงตาปิดลง ด้วยดวงตาที่อ่อนโยน เพราะนี้เป็นครั้งแรกของเขาที่เห็นหญิงสาวที่ไม่ห่วงสวยและทำตัวตามสบายในแบบเธอต่อหน้าเขา และที่แปลกคือเธอดูไม่อึดอัดและเขาก็ดูเหมือนจะชอบให้เธอเป็นแบบนี้
“แล้ววันนี้จะไปไหน?...”
“ยังไม่ได้คิด”
“แล้วตอนนี้ทำอะไรอยู่?”
“เรียนจบแล้ว...ยังไม่คิดว่าจะทำอะไรต่อ”
“จบอะไรมา...”
“มัณทนากร...” คริสต์ยิ้ม และเอื้อมมือหยิบสมุดวาดภาพที่เขาดูแล้วเมื่อเช้านี้
“ตอนแรกคิดว่าจบ ศิลปะ เสียอีก!...ภาพดอกไม้พวกนี้ หญ้าวาดเองสิ!!”
“อื้ม!...ก็เรียนด้วย เป็นวิชาเสริม แต่เน้นเรียนวาดภาพลายเส้นด้วยดินสอเสียมากกว่า”
“เล่มนี้พี่ขอนะ!...สวยดี”
“อื้ม!...ตามใจ...”
“วันนี้พี่ต้องไปทำงาน...ไปด้วยกันนะ” กอหญ้าลืมตาขึ้น จ้องมองคริสต์ทันทีที่ได้ยินเสียงคำถามนั้น
“ที่ไหน?”
“สถานี”
“ไม่ไป!”
“ไปเถอะ!...ไปเปิดหูเปิดตา” คริสต์เอ่ยชวนอย่างใจดี เพราะสำหรับคริสต์แล้วสามสี่วันที่ได้รู้จักกอหญ้านั้น ทำให้เขาเรียนรู้ว่าหญิงสาวตรงหน้าถ้าเขาพูดและทำดีกับเธอ เธอก็จะไม่พยศ ออกฤทธิ์ออกเดช
“ไม่อยากเป็นขี้ปากชาวบ้าน...” กอหญ้าพูดพร้อมกับพลิกตัวหันหลังให้กับคริสต์ เพราะการที่เธอไม่พูดถึงข่าวระหว่างเขากับเธอนั้นไม่ได้หมายความว่าเธอจะไม่คิดและเป็นกังวลกับเรื่องนี้
“ภาพไม่ค่อยชัด...และวันสองวันคนก็ลืมไปแล้ว...เดี๋ยวนี้ข่าวบันเทิงอย่างอื่นน่าสนใจกว่าเราสองคนตั้งเยอะ...ไปเถอะ!...อยากให้ไปด้วย” กอหญ้าพลิกตัวกลับหันมามองหน้าคริสต์ที่ยิ้มรอเธออยู่แล้ว กอหญ้าพยักหน้ารับคำชวนนั้นและลุกจากโซฟาเดินกลับเข้าห้องไป คริสต์ทำเพียงมองตามและฆ่าเวลารอกอหญ้าโดยการหยิบสมุดวาดภาพปกดำที่วางซ้อนกันหลายเล่มมาเปิดดูภาพที่หญิงสาววาดไว้ แต่ละเล่มก็แตกต่างกัน มีทั้งภาพดอกไม้ บ้าน สัตว์ และห้องต่างๆ และอย่างอื่นมากมาย เพราะนี้คงเป็นผลงานที่กอหญ้าวาดมาตลอดหลายปี เพราะวางเรียงกันกว่าเกือบยี่สิบเล่มและแต่ละเล่มก็ปรากฎผลงานของเธอเต็มเกือบทุกเล่ม...
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
