25 เม.ย. 2021 เวลา 07:02 • หนังสือ
พ่ายกลซาตาน [Artificial Devil Love] ตอนที่ 27
ภาพชายหญิงที่เดินเคียงคู่กันเข้าสถานี เป็นที่สนใจของเหล่าเจ้าหน้าที่มากมายโดยเฉพาะหญิงสาวที่สง่างามมากในชุดเดรสเกาะอกกางเกงขายาวสีขาวที่สวมเสื้อยีนส์คลุม ผมดำยาวตรงถูกรวบตึงปล่อยเป็นหางม้ายาวอยู่ด้านหลัง เผยใบหน้าที่ถูกแต่งแต้มอย่างสวยงาม
คริสต์หันไปมองกอหญ้าเมื่อเข้ามาในลิฟท์ที่มีเพียงเขาและเธอ
“มองอะไร?” กอหญ้าอดหันไปถามไม่ได้ เมื่อคริสต์มองเธอตั้งแต่เธอออกมาจากห้องนอนตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว
“สวยดี!...” กอหญ้ายิ้มกับคำชมของคริสต์ ที่ดูธรรมดา แต่บางอย่างในน้ำเสียงนั้นบอกให้เธอรู้สึกว่า คำแบบนี้ ไม่ได้ออกมาจากปากชายคนนี้ง่ายๆ
“ก็พอรู้ตัวอยู่บ้าง...” กอหญ้าตอบกลับอย่างไม่ยี่หระ คริสต์เลิกคิ้วมองพร้อมรอยยิ้ม และเมื่อลิฟท์เปิดชั้นของประธานบริหาร คริสต์ก็จูงมือกอหญ้าให้เดินตามที่เขาพาไป
‘ ณ ห้องประธานบริหารช่องสถานี’
“คุณแม่กับพี่เขมไม่อยู่...หญ้าดื่มอะไรดี?” คริสต์หันไปถามเมื่อพา กอหญ้ามานั่งที่โซนรับแขก
“อะไรก็ได้...” กอหญ้านั่งลงบนโซฟาตัวใหญ่และมองไปรอบๆห้องทำงานที่กว้างมากและในห้องนี้ก็มีโต๊ะทำงานอยู่สามโต๊ะ แต่ตรงกลางห้องเป็นโต๊ะที่ใหญ่ที่สุด ซึ่งคริสต์เดินไปที่โต๊ะนั้นและยกโทรศัพท์สั่งเครื่องดื่มให้เธอ และเขาก็นั่งลงที่เก้าอี้หลังโต๊ะนั้น และหยิบกระดาษโน้ต
“คุณคริสต์ พี่ดาวโหลดไฟล์งานที่ต่างประเทศส่งมาให้แล้ว...เขมิกา”
คริสต์เปิด MacBook นั้นทันทีหลังจากที่อ่านโน้ต กอหญ้าที่ทำเพียงมองคริสต์ที่นั่งบนเก้าอี้ตัวใหญ่หลังโต๊ะนั้น และสายตาเขาก็อยู่ที่หน้าจอ MacBook จนกระทั่งเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น กอหญ้าหันไปตามเสียงนั้นก็เป็นพนักงานที่ในถาดมีน้ำส้มคั่นที่ถูกนำมาวางตรงหน้าเธอ และพนักงานคนนั้นก็เดินไปที่โต๊ะที่คริสต์นั่งทำงานวางแก้วกาแฟดำที่มีควันลอยพร้อมกับแก้วน้ำเปล่าใกล้ๆกัน และเธอก็เดินออกจากห้องไป
“หญ้า!...” กอหญ้าเงยหน้าจากหนังสือที่วางอยู่บนโต๊ะตรงหน้าเธอ เมื่อเสียงเรียกชื่อเธอดังขึ้น หลังจากเวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง
“ค่ะ”
“มานี้สิ!...” กอหญ้าลุกจากที่นั่งเดินตรงไปที่คริสต์ “เดินมาด้านนี้...” คริสต์ย้ำเมื่อกอหญ้าเดินมายืนตรงหน้าโต๊ะทำงานเขา
“โอ้ย!...จะทำอะไร!!” กอหญ้าร้องออกมา เมื่อเธอเดินอ้อมโต๊ะมาด้านที่คริสต์ต้องการ และเธอก็ถูกดึงให้มานั่งบนตักเขา
“ไม่ได้จะทำอะไร...จะให้ดูอะไร...อย่าดิ้นนักสิ...มันหนักนะ!”
“หยาบคาย!...หญ้าไม่ได้หนักอะไรแบบนั้นสักหน่อย”
“ก็นั่งนิ่งๆ...และตาก็หันไปดูทางโน้น...หน้าพี่ไม่หายไปไหนหรอก...จะอยู่ตรงนี้ให้หญ้าได้เห็นไปตลอดแน่นอน...” กอหญ้าหน้าแดงก่ำกับคำพูดของคริสต์ ที่สื่อความหมายอย่างโจ่งแจ้ง...
กอหญ้าหันไปดูจอ MacBook และฟังรายละเอียดที่คริสต์เอ่ยบอกเธอว่านี้เป็นรายการใหม่ที่จะมีในช่องของเขา กอหญ้าฟังอย่างตั้งใจเพราะเป็นรายการที่น่าสนใจมากที่เป็นโปรเจ็คที่จะนำเสนอผลงานของนักศึกษาและแน่นอนไม่ใช่แค่เพียงในประเทศไทยแต่คริสต์จะนำเสนอผลงานของนักศึกษาทั่วโลก ซึ่งคริสต์ได้คอนแท็กติดต่อมหาวิทยาลัยชั้นนำทั่วโลก และเสนอโปรเจตรูปแบบรายการและได้รับการตอบรับจากมหาวิทยาลัยมากมายรวมถึงของประเทศไทยด้วย
“น่าสนใจจริงๆด้วย...”
“รายการนี้คนทั่วโลกสามารถติดตามและรับชมได้ ได้หลายช่องทาง รวมถึงรูปแบบแอฟพลิเคชั่นที่สามารถโหลดได้ทั่วทุกประเทศ...โดยเราจะส่งสัญญาณให้เลือกรับชมสองภาษา ภาษาหลักคือภาษาอังกฤษที่เป็นภาษาสากล ส่วนอีกภาษาจะเป็นภาษาพื้นเมืองของประเทศนั้นๆ และจะมีซับไตเติ้ลเป็นภาษาอังกฤษและภาษาไทย...”
“ดีจังเลยค่ะ...พี่คริสต์คิดเองเหรอคะ?”
“ก็ไม่เชิงซะทีเดียว...พี่อยากให้หญ้าลองออกแบบสตูดิโอของรายการนี้ดู”
“ห๊า!...หญ้าเนี๊ยะนะคะ...”
“ก็ลองทำมาดูก่อน...หญ้าก็เข้าใจคอนเซ็ปของรายการแล้ว...ลองทำดูหน่อยนะ” กอหญ้าพยักหน้าเป็นการรับปาก และหันกลับไปดูรายละเอียดของรายการ คริสต์ยิ้มพร้อมวงแขนยังคงโอบกอดร่างบางที่ยังนั่งอยู่บนตักเขา
ภาพของคริสต์และกอหญ้าที่พูดคุยกัน ทำให้คุณหญิงศศิธรกับเขมิกาที่พึ่งกลับเข้าหันมายิ้มและค่อยๆดึงประตูห้องทำงานปิดลง
“ไม่อยากเชื่อว่า!...คุณคริสต์จะมีวันนี้” เขมิกาเอ่ยกับคุณหญิงศศิธร
“…น้ามีความสุขจังเลยเขม...” ทั้งสองหันมายิ้มให้กันและชวนกันเดินออกมาจากประตูห้องนั้นอย่างเงียบๆ ส่วนเขมิกาก่อนออกไปกำชับพนักงานหน้าห้องว่าถ้ามีอะไรให้ติดต่อไปที่เธออย่าเข้าไปรบกวนคุณคริสต์โดยเด็ดขาด
Grrrr Grrrr กอหญ้าเงยหน้าออกจากหน้าจอ MacBook และขอตัวไปหยิบโทรศัพท์ที่ดังขึ้นในกระเป๋าสะพายที่เธอวางไว้ที่โต๊ะที่เธอนั่งก่อนหน้านี้
“กิ๊ก!...”
“หญ้า...สะดวกมั้ย”
“มีไรเหรอ?”
“กิ๊กจะโทรมาถามเรื่องละคร...หญ้าเอาไง” กอหญ้าหันไปมองคริสต์ที่ยังจดจ่ออยู่กับงานตรงหน้า ใบหน้าหวานครุ่นคิดสักครู่
“หญ้าตกลง...ตามเงื่อนไขของช่องไปเลย”
“หญ้า!...เอาแบบนั้นนะ...ถ้ากิ๊กแจ้งไป...เปลี่ยนไม่ได้แล้วนะ...นักแสดงนำชายคือคุณคริสต์นะ...เพราะทางช่องเขาไม่เปลี่ยนหัวข้อนี้แน่นอน”
“อื้ม!...ก็ตามนั้น”
“เอ่อ!...แล้วแกอยู่ไหน?”
“เอ่อ!...ก็มาเดินดูของนะ...กิ๊กคงไม่ลืมว่าอาทิตย์หน้า ‘อันโต’ กำลังจะมาหาแล้วนะ...ว่าจะไปรับของขวัญที่สั่งทำไว้นะ”
“กิ๊กไม่ลืมแน่นอน...เชิญหญ้าตามสบาย...เพราะกิ๊กเตรียมในส่วนของกิ๊กให้แล้ว...และมีของหญ้าด้วย” กอหญ้ายิ้มและวางสายเพื่อนสาว

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา