‘องค์กรที่เล่นการเมืองหนักที่สุดมี CEO ที่เล่นการเมืองน้อยที่สุด CEO ที่ไม่เล่นการเมืองเลยมักก่อให้เกิดพฤติกรรมการเล่นการเมืองแบบไม่ตั้งใจ’ การเมืองในองค์กรไม่ใช่เรื่องแย่หากสามารถจัดการได้ดีมันจะมีส่วนสร้างแรงพลักดันให้กับคนทำงานและมุ่งสู่เป้าหมายขององค์กรร่วมกัน
‘ปัญหาทุกอย่างในบริษัทเป็นความรับผิดชอบของ CEO โดยเฉพาะถ้าคุณเป็น CEO ผู้ก่อตั้ง ทุกอย่างเกิดขึ้นภายใต้การนำของคุณ คุณไม่ใช่ CEO ที่ถูกจ้างมารับงานต่อ ที่จะโยนความผิดให้กับ CEO คนก่อนได้’
Founder อาจจะไม่ใช่ CEO ที่ดีเสมอไป แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะทำไม่ได้ เพียงต้องเรียนรู้และฝึกทักษะการเป็น CEO ที่ดีให้ได้ ในกรณีของ Horowitz เมื่อสร้างบริษัทใหญ่ขึ้นจนเข้าตลาดหุ้นได้ ระหว่างทางนักลงทุนและผู้ถือหุ้นเรียกร้องให้หา CEO ที่มีประสบการณ์เคยบริษัทองค์กรใหญ่มาทำแทน ถึงขนาดโดนถามตรงตรง ๆ ว่า “เมื่อไหร่จะหา CEO ตัวจริงมาทำแทน” Horowitz ต้องทำงานอย่างหนักและพิสูจน์ให้เห็นว่าเขาสามารถนำบริษัทต่อได้
คุณสมบัติของผู้นำที่ดีคือ
- ความสามารถในการสื่อสารวิสัยทัศน์
- ความทะเยอทะยานถูกประเภท
- ความสามารถในการทำวิสัยทัศน์ให้เป็นจริง
CEO ยามสงบและยามศึก
ยามสงบคือตอนที่บริษัทมีความได้เปรียบเหนือคู่แข่งอย่างมากในตลาดหลักและตลาดกำลังเติบโต ซึ่งสามารถมุ่งเน้นการขยายตลาดและเสริมสร้างความแข็งแกร่งของบริษัทได้ ยามศึกคือตอนที่บริษัทต้องรับมือภัยคุกคามทั้งจากคู่แข่งและ disruption ของอุตสาหกรรมและภาคธุรกิจต่าง ๆ รวมทั้งการเปลี่ยนแปลงของเศรษฐกิจมหภาค (เรื่องนี้มีรายละเอียดอีกมาในหนังสือ พร้อมกรณีศึกษาต่าง ๆ อยากแนะนำบทนี้มาก ๆ) ตัวอย่าของ CEO ยามสงบคือ Eric Schmidt ของ Google ส่วน CEO ยามศึกคือ Larry Pages ของ Google ที่มาแทน Schmidt และ Steve Jobs ในการกลับมาเป็น CEO ครั้งที่สอง