อยู่อย่างไร ให้ใจไม่เป็นทุกข์ ในยุคโควิท
การอยู่ในสถานการณ์ที่มีโรคระบาดอยู่รอบตัว การเก็บตัวอยู่แต่ในบ้านถือว่าเป็นวิธีการที่ปลอดภัยที่สุดแล้ว แต่ความเป็นจริงไม่มีใครที่จะทนอยู่แต่ในบ้านได้ตลอดเวลาใช่ไหมคะ
เพราะชีวิตก็ยังคงต้องดำเนินต่อไปท้องก็หิวต้องออกไปหาอาหารมาใส่ท้อง สังคมเมืองก็ใช่ว่าจะไปหาเผือกหามันในสวนในไร่มากินได้ซะที่ไหนที่หาได้ก็ คือการไปซื้อที่ตลาดนั่นเอง
การไปตลาดของฉันก็ไม่อาจรู้ได้ว่ามีคนติดเชื้อแล้วมาเดินอยู่กี่คน ที่เดินสวนกันไปมา ฉันทำได้เพียงใส่แมส 2 ชั้น ล้างมือบ่อยๆ โดยพกสเปรย์แอลกอฮอล์ไปด้วย ไม่อยู่ตลาดนาน ซื้อเสร็จรีบกลับทันที กลับถึงบ้านล้างมือ ถอดเสื้อผ้าซักทันที แล้วจึงอาบน้ำ สระผม แล้วมาทำกับข้าว เมื่อทำกับข้าวแล้วเสร็จ อาบน้ำอีกรอบเพราะร้อน ทำไปเถอะยังดีกว่าไม่ได้ทำ
ชีวิตที่ยังหายใจเข้า ออกได้สะดวกเมื่อเข้าบ้านแล้วได้ถอดแมสออก มันคือสวรรค์ จริงๆ ที่ได้สุดลมหายใจแบบโล่งที่สุด ณ.เวลานี้ ที่ยังมีโอกาสได้หายใจอย่างเต็มปอด
จนทำให้อดคิดถึงความรู้สึกของคุณหมอ คุณพยาบาล และเจ้าหน้าที่ทุกคนที่ต้องใส่ชุดป้องกันเชื้อโรคอย่างรัดกุมว่าจะต้องอึดอัด ทรมานสักเพียงไหน กว่าจะได้ถอดชุดอันทรงเกียรตินี้ออกไปได้ในแต่ละวัน
ถึงแม้ว่าครอบครัวเราจะต้องทนกับสภาวะบีบคั้นทางด้านเศรษฐกิจมากเพียงใดก็ตาม แต่ก็ยังดีที่มีสุขภาพแข็งแรงกันทุกคน ช่วยกันประหยัด กินน้อย ใช้น้อย ก็พอจะถูไถไปได้ ดีกว่าหลายครอบครัวที่ต้องเจ็บป่วย และต้องกักตัว ทำมาหากินไม่ได้กันอีกเป็นเดือนๆ
การคิดเพื่อให้ตัวเองไม่ทุกข์ เป็นการสร้างกำลังใจให้ตัวเองต้องต่อสู้ไปในทุกๆ วัน ว่าเราต้องรอด ทุกคนต้องรอด ประเทศไทยต้องปลอดภัยจากโควิท และโรคระบาดร้ายแรงอื่นๆ
ขอบคุณหมอ คุณพยาบาล และเจ้าหน้าที่ทุกท่านที่เสียสละนะคะ ฉันและคนในครอบครัวจะพยายามดูแลป้องกันตัวเองให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ หวังว่าคงพบหนทางที่จะจัดการกับเชื้อโรคร้ายให้หมดไปในเร็ววันนะคะ
วิธีสร้างความสุขที่ทำได้ตอนนี้ของฉันคือปลูกต้นไม้ ส่วนใครจะชอบงานอดิเรกแบบไหนก็ทำตามถนัดได้เลยค่ะ ทำงานอดิเรกที่ชอบช่วยลดความเครียด วิตกกังวลลงได้มากค่ะ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
