Blockdit Logo (Mobile)
รุ่งอรุโณทัย
•
25 พ.ค. 2021 เวลา 02:06 • หนังสือ
พ่ายกลซาตาน [Artificial Devil Love] ตอนที่ 47
“ผลั๊ก” คริสต์ที่ผลักประตูห้องของกอหญ้า ‘เงียบ!!!’ คิ้วหนาขมวดเข้าหากัน เพราะเขาไม่รู้สึกถึงสิ่งมีชีวิตในห้องแห่งนี้ ใบหน้าเริ่มเปลี่ยนตามความคิด
“…นี้อย่าบอกนะ!...ว่าหนีเที่ยว” คริสต์เปรยบ่นเบาๆแต่แฝงความไม่พอใจไว้ โดยที่คริสต์ไม่รู้ตัวสักนิดว่าตัวเองกลายเป็น ‘หวง’ กอหญ้าเกินมาตราฐานความที่เรียกว่าพอดี
“ผลั๊ก” คริสต์ผลักประตูห้องนอนเข้าไปและสีหน้าและแววตาเขาก็เปลี่ยนไปทันที เมื่อเห็นร่างบางที่เขาเดินหาฟุบหลับอยู่ที่โต๊ะอ่านหนังสือโดยที่ MacBook เปิดทิ้งไว้ รอยยิ้มปรากฎบนใบหน้าของคริสต์ เมื่อเขาหวลคิดสักนิด ก็ไม่แปลกที่กอหญ้าจะต้องฟุบหลับไป เพราะเมื่อคืนเธอได้นอนเพียงไม่กี่ชั่วโมง และเธอก็ตื่นเช้ามาตักบาตรกับแม่เขาอีก
คริสต์โน้มตัวและสายตาเลื่อนไปที่หน้าจอ MacBook เขาเลื่อนนิ้วเข้าแตะเปิดหน้าจอ รอยยิ้มที่เกิดขึ้นต้องเปิดกว้างขึ้น เพราะกอหญ้ากำลังออกแบบ สตูดิโอรายการให้อยู่นั้นเอง ถึงมันจะยังไม่เสร็จสมบูรณ์ แต่แปลกมากที่เขาชอบทันทีที่ได้เห็นเพียงครั้งแรก ซึ่งมันไม่ใช่เพราะกอหญ้าเป็นคนออกแบบ แต่สิ่งที่ กอหญ้าทำและคิดนั้นมันตรงกับความต้องการเขาอย่างน่าประหลาด
“อ๊ะ!...” กอหญ้าตกใจ ลืมตาขึ้นทันที เมื่อเธอถูกขโมยหอมแก้มอีกแล้ว และใบหน้าก็ผ่อนคลายลงเมื่อเห็นว่าเป็นใคร
“กินอะไรบ้างเหรอยัง?” คริสต์ถามอย่างเป็นห่วง เมื่อเขาเห็นแก้วนมที่เหลือแต่แก้ววางไว้ข้างๆ กอหญ้าส่ายหน้าไปมา
 
สี่สิบนาทีผ่านไป กอหญ้าและคริสต์นั่งทานอาหารที่คริสต์เป็นคนทำ เพราะกอหญ้าปฎิเสธที่จะออกไปหาอะไรกินข้างนอกตามคำชวนของคริสต์ กอหญ้าแอบชำเลืองมองคริสต์ที่เลิกแขนเสื้อและปลดกระดุมเสื้อออกสองสามเม็ดจากด้านบน โดยที่เสื้อสูทของเขาพาดอยู่บนพนักโซฟา คริสต์นั่งกินเงียบๆ เพราะทั้งสองคนดูเหมือนมีอะไรจะพูดกัน แต่ก็ต่างก็เลือกที่จะเงียบและสลับคอยแอบมองกันและกันไปมา
“พี่คริสต์...หญ้าเอาเสื้อผ้าของพี่มาไว้ที่นี่สามสี่ชุด” กอหญ้าที่ตัดสินใจได้ รีบพูดเร็วมาก จนคริสต์เกือบจะฟังไม่ทัน แต่รอยยิ้มก็ฉายชัดบนใบหน้าเขาและสายตาก็จดจ้องมองใบหน้ากอหญ้าที่เอาแต่ก้มและตั้งหน้าตั้งตากินข้าว
“สตูดิโอที่หญ้าออกแบบมา พี่ชอบนะ!...เสร็จเมื่อไหร่ก็แจ้งพี่ด้วยนะ” กอหญ้ายิ้มและพยักหน้าอย่างเข้าใจ
“ตอนนี้พี่คริสต์กำลังจะทำอะไรเหรอคะ?” คริสต์ขมวดคิ้วไม่เข้าใจคำถามของกอหญ้า “...’อกาธา คริสตี้’ < Agatha Christie > Box Set ฉบับภาษาไทย...” กอหญ้าขยายความมากขึ้น เมื่อเข้าใจใบหน้าของคริสต์
“ไม่มีอะไรพิเศษ พี่ฝึกอ่านภาษาไทยนะ”
“ห๊า!...พี่คริสต์ อ่านภาษาไทยไม่ออกเหรอค่ะ”
“ไม่เชิง!...แต่พี่เริ่มที่จะใช้ภาษาไทยจริงๆจังๆ ก็ตอนสมัยเรียนอยู่อเมริกา เพราะตลอดเวลาพี่ใช้ภาษาอิตาเลี่ยนกับภาษาอังกฤษเป็นส่วนใหญ่...”
“ถ้าไม่บอกก่อน หญ้าไม่เชื่อแน่ๆ เพราะพี่คริสต์พูดไทยชัดมาก และค่อนข้างเข้าใจคำที่ไม่เป็นทางการ หญ้าหมายถึงเปรียบเปรยนะ...” กอหญ้าขยายตอนท้ายเพิ่มเติมเมื่อคริสต์ไม่เข้าใจสิ่งที่เธอพูด
“พี่อาศัยอ่านเอานะ!...ก็ค่อนข้างอ่านเยอะและมีเพื่อนเป็นคนไทยหลายคน...”
“รวมถึงแฟนเก่าที่เป็นคนไทยด้วยมั้ย?” กอหญ้าอดค่อนขอดเล็กน้อยไม่ได้ ก็พอคิดแล้วมันก็น่าโมโหจริงๆ
“ก็แฟนเก่า!...พูดไม่ผิด...แต่แฟนใหม่ก็เป็นคนไทยส่วนใหญ่ด้วยไม่ใช่ เหรอ?...”
“ก็พูดจาแบบนี้ นี้เล่า!!!...ใครจะเชื่อว่าพึ่งพูดและอ่านภาษาไทยได้”
“เกือบสิบปีแล้ว!...ก็ต้องพัฒนาไม่มากก็น้อยแหละ”
“แล้วทำไม? ต้องเป็น ‘อกาธา คริสตี้’ < Agatha Christie >...”
“อยากอ่าน ก็เหมือน ‘เชอร์ล็อค โฮม’... หญ้าเคยอ่านมั้ย?” กอหญ้าส่ายหน้าเป็นการตอบคำถาม และบรรยากาศของเวลาอาหารระหว่างกอหญ้ากับคริสต์ก็ดูสบายๆมากขึ้น

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา