EP2 เมื่อถึงเวลาที่ประตูหน้าเปิดอีกครั้งเจ้าหนูก็กลับไปที่รังของมันชั้นบนและหลับไป มันเป็นการนอนหลับที่กระสับกระส่ายและมันก็กระตุกอย่างเต็มที่ขณะที่แรงสั่นสะเทือนวิ่งผ่านกำแพง มันพยายามดิ้นรนออกจากฉนวนและกลับไปที่ห้องนอน
ภาพประกอบเท่านั้น
ผมที่อยู่ด้านหลังยืนตรง มันฟังอย่างใกล้ชิดในขณะที่สูดอากาศอย่างรวดเร็ว
มีบางอย่างผิดปกติ แต่ไม่รู้ว่าสิ่งนั้นคืออะไร
หนูลังเลก่อนที่จะดิ้นไปมาใต้ประตู มันข้ามทางไปที่บันไดและมองลงไปที่ทางเข้า
ประตูหน้าบ้านเปิดอยู่และวิ่งไปที่พื้นไม้ ชายคนหนึ่งยืนอยู่ข้างใน เขาสูงพอ ๆ กับชายที่อาศัยอยู่ในบ้าน เเต่ว่ากลิ่นจะแตกต่างกัน ชายที่อาศัยอยู่ในบ้านมีกลิ่นเหมือนสบู่และเหงื่อ ชายที่ยืนอยู่ตรงทางเข้าประตูตอนนี้ได้กลิ่นเหมือนสิ่งสกปรกและเชื้อราและเน่า
ชายเน่าไม่ได้เคลื่อนไหว เขาเพียงแค่ยืนอยู่ที่นั่นน้ำที่หยดลงมาจากตัวเขา ความมืดของทางเข้าและแสงจากระเบียงด้านหน้าด้านหลังทำให้เขาดูเหมือนปีศาจสีดำที่ไร้รูปร่าง เขาถืออะไรบางอย่างในมือ แต่ไม่สามารถบอกได้ว่าของนั้นคืออะไร
เจ้าหนูเหลือบไปรอบ ๆ รู้สึกกลัว ขณะที่มันอยู่ตัวเดียวที่ด้านบนสุดของบันได มันต้องการที่จะเชื่อสัญชาตญาณในการวิ่งและซ่อนตัวของมัน แต่มันยังคง จ้องมองไปที่ชายที่เน่าเปื่อย
เจ้าหนูสงสัยว่าผู้หญิงคนนั้นอยู่ที่ไหน มันปล่อยให้เธอร้องไห้ในห้องนั่งเล่น แต่มันไม่ได้ยินเสียงของเธออีกต่อไป มีบางอย่างในตัวหนูบอกว่ามันสำคัญที่จะต้องพบเธอ
มันไปด้านหลังกระดานข้างที่หักและรีบลงไปตามทางลาดเช่นเดียวกับที่เคยทำมาก่อนหน้านี้ ภายในไม่กี่วินาทีมันก็มาถึงชั้นล่างของบ้าน
อีกด้านหนึ่งของกำแพงคือชายผู้เน่าเฟะ มันสามารถได้กลิ่นเหม็นของเขาทุกลมหายใจที่เข้าออก มันกลัวกลิ่นนั้น
เจ้าค่อยๆเดินไปทางช่องเปิดอย่างระมัดระวัง หนูสะดุ้งเมื่อมีหยดน้ำกระทบใต้ใบหู ตรงหน้ามันเป็นรองเท้าของชายเน่า พวกมันถูกปกคลุมด้วยโคลนหนาทึบ สีดำกว่าโคลนใดๆ ที่เจ้าหนูเคยเห็น ชิ้นส่วนของสิ่งที่ดูเหมือนกระดูกติดอยู่ในตะกอน
หนูตัวนั้นก้มหัวลงและวิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ในห้องนั่งเล่นก่อนที่จะพุ่งเข้าไปใต้โซฟา มันหอบหนักขณะที่มันหายใจ มันทำให้หูของมันตึงเพื่อที่จะฟังว่าชายเน่า ๆ กำลังตามมาหรือไม่ แต่เสียงเดียวคือเสียงฝนที่กระทบพื้น
มันพุ่งไปข้างหน้าอย่างเงียบที่สุดเท่าที่จะทำได้ เมื่อมันมาถึงโซฟามันก็ยื่นหัวออกและมองกลับไปที่ทางเข้า
ชายเน่ามันไม่ยอมขยับ
หนูโผล่ออกมาจากใต้โซฟา เมื่อมองย้อนกลับไปที่ชายผู้เน่ามันก็เดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นอีกครั้ง
ผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนจะไม่อยู่แล้ว เธอไม่ได้อยู่บนเก้าอี้สีขาวนุ่ม ๆ ตัวที่มีที่วางเท้าทำให้เจ้าหนู เธอไม่ได้นั่งบนม้านั่งที่ซุกไว้อย่างเรียบร้อยใต้เปียโน และเธอไม่ได้นั่งที่โต๊ะเล่นเล็กๆ ที่เธอและเด็กชายมักเล่นบล็อก
หนูยกจมูกขึ้นและสูดดม มันอาจได้กลิ่นของผู้หญิงในอากาศที่นิ่ง เธออยู่ใกล้ ๆ แต่มองไม่เห็นเธอ
มันหันกลับมาและกระโดดด้วยความประหลาดใจ ผู้หญิงคนนั้นนอนอยู่บนโซฟาที่เพิ่งคลานออกมาจากข้างใต้ เธอนอนบนท้องของเธอในขณะที่เธอนอนหลับ
ผู้หญิงนั้นเตี้ยกว่าผู้ชายที่อาศัยอยู่ในบ้านมาก ทั้งตัวของเธอสามารถนอนราบบนเบาะรองนั่งได้ ที่เท้าแขนโซฟาทรงสูงขวางเธอ จากมุมมองของชายเน่าเสียที่ทางเข้า
มีเสียงดังที่ชั้นหนึ่ง มันเงียบมากจนแทบไม่มีใครสังเกตเห็นแม้แต่ใบหูอันแหลมคมของหนู อย่างไรก็ตามชายผู้เน่าเสียต้องได้ยินมันในขณะที่เขาเริ่มที่จะเดินไปหามัน
ขาซ้ายของเขาหักและมันทำให้เขาเดินกะเผลกอย่างเห็นได้ชัด เขาเดินไปข้างหน้าในทางของห้องครัว
ขณะที่เขากำลังจะผ่านบันไดเขาก็ทิ้งของที่เขาถืออยู่ ดูเหมือนเขาจะไม่สังเกตเห็นในขณะที่เขาหายไปจากมุมมอง
เจ้าหนูรีบเข้าไปในทางเข้าทันเวลาเพื่อดูชายเน่า ๆ เดินผ่านประตูห้องครัวออกไปให้พ้นสายตา มันยังไม่สามารถมองเขาได้ดี
มันหันไปสนใจของที่หล่นอยู่บนพื้น มันเป็นกระเป๋าสตางค์หนังเก่าและแตก
กระเป๋าสตางค์เปิดออก เจ้าหนูวางเท้าหน้าไว้และเอียงศีรษะ ภายในปลอกพลาสติกมีรูปของผู้ชายผู้หญิงและเด็กผู้ชายที่อาศัยอยู่ในบ้าน
หนูนั่งนิ่งขณะที่หูพึ่งออกเพื่อจะได้ยินสิ่งใด มีเพียงสายฝนโปรยปราย
อ่านจบกันหรือเปล่าถ้าอ่านจบเเล้วอย่าลืมอ่าน EP3 น่ะ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
