EP3 เจ้าหนูพุ่งไปที่ประตูห้องครัวอย่างลังเล ไฟเหนือเตายังคงสว่าง มันไม่ได้ช่วยผลักความมืดออกไปมากนัก แต่มันก็เพียงพอแล้วที่หนูจะเห็นเงาบิดเบี้ยวทอดยาวข้ามกำแพง
ภาพประกอบเท่านั้น
เจ้าหนูมองไปรอบ ๆ มุมของทางเข้าประตู ชายเน่ากำลังยืนหันหลังให้มัน เขานิ่งเหมือนอยู่ในทางเข้าและจ้องมองไปที่กำแพงโดยไม่ส่งเสียง
เจ้าหนูสามารถมองเห็นเขาได้ดีขึ้นเมื่อมีแสง เขาสวมเสื้อเชิ้ตสักหลาดและกางเกงยีนส์และรองเท้าบู๊ตสำหรับทำงาน เสื้อและกางเกงยีนส์ขาดหลายแห่ง เช่นเดียวกับรองเท้าบู๊ตเสื้อผ้าที่เหลือของเขาถูกปกคลุมไปด้วยโคลนสีเข้มและรอยเปื้อนที่ไม่สามารถระบุได้อีกจำนวนหนึ่ง
ผมที่ด้านหลังศีรษะของชายที่เน่าเปื่อยมีจุดที่ขาดหายไปเป็นหย่อม ๆ
ผิวหนังบนศีรษะและมือของเขาเหี่ยวย่นและหลวมราวกับว่ามันหลุดออกจากกระดูก มันถูกปกคลุมไปด้วยบาดแผลและแผลที่ก่อตัวเป็นสะเก็ดสีเขียวอมน้ำตาล
เจ้าหนูดึงสายตาออกจากชายเน่าและมองลงไปที่พื้นห้องครัว สิ่งนอนอยู่บนเสื่อนำ้มัน คือแมว คอของมันงอจนถึงกระดูกสันหลัง
เพดานดังเอี๊ยด ชายผู้เน่าเปื่อยเงยหน้าขึ้นมองขึ้นไป เจ้าหนูเคยได้ยินเสียงนี้มาก่อน กระดานบนพื้นห้องนอนของเด็กชายกำลังดังเอียดอาดอยู่ภายใต้น้ำหนักของเตียงขณะที่เขากลิ้งไปมา
ชายผู้เน่าเสียหันกลับไปและเริ่มกลับไปที่ทางเข้ารองเท้าบูทของขาที่ดีของเขากระแทกลงบนแมวที่ไม่มีชีวิต
เจ้าหนูติดอยู่บนพื้นไม้และใต้โซฟาในห้องนั่งเล่น มันได้เห็นใบหน้าของชายเน่าแวบสั้น ๆ ก่อนจะวิ่งไป ตาข้างหนึ่งหายไปจากเบ้า กรามครึ่งหนึ่งฉีกออกและห้อยลงเผยให้เห็นลิ้นสีดำหนาภายในปากของเขา
เจ้าหนูสั่นอย่างควบคุมไม่ได้
มันฟังเมื่อเสียงฝีเท้าใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ พวกเขาหยุดเพียงชั่วครู่ก่อนที่จะมีเสียงดังขึ้นเบา ๆ ไม่ช้าก็ตามมาอีก ชายเน่ากำลังขึ้นบันได
หัวใจเต้นรัวในอก เจ้าหนูมองออกมาจากใต้โซฟา มันฟังขณะที่เสียงฝีเท้าเดินขึ้นบันไดไปยังชั้นสอง
เจ้าหนูออกมาจากใต้โซฟาและกลับไปที่ทางเข้าโดยหันหัวไปทางบันได มันเหยียบอะไรบางอย่างที่เปียกและเหนียวและมองลงไป มันได้สัมผัสโคลนบางส่วนที่หลุดออกจากรองเท้าบูท
มันดมที่โคลน มีกลิ่นอื่นผสมอยู่ด้วย กลิ่นเลือดที่หอมหวานและโลหะ
มันหันกลับมาสนใจที่บันได มันแทบจะไม่สามารถมองเห็นในความมืดได้ ผู้ชายเน่า มือข้างหนึ่งของเขาจับราวจับขณะที่มันขึ้นไปข้างบน ขาที่ทำงานไม่ปกติถูกลากขึ้นไปในแต่ละก้าว เขาก้าวไปอย่างช้าๆแต่สม่ำเสมอ และในไม่ช้าเขาก็จะไปถึงชั้นบน
ผู้หญิงคนนั้นไอเสียงดัง!!
ชายเน่าหยุดเคลื่อนไหว หนูมองไปที่โซฟาและเห็นหัวของผู้หญิงยกขึ้นเหนือแขนครู่หนึ่งก่อนที่จะล้มลงด้านล่าง เธอถอนหายใจและเธอได้ปรับตำแหน่งของเธอในการนอน
ขั้นบันไดที่ชายเน่าเสียยืนคิดชั่วครู่ ขณะที่เขาหันหลังกลับและเริ่มเดินกลับลงบันได
เมื่อรู้ว่าชายเน่ากำลังไปที่ห้องนั่งเล่นเจ้าหนูจึงรีบไปที่จุดวางร่มใกล้ประตูอย่างปลอดภัย มันฟังในขณะที่เขาเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อย ๆ เท้าข้างหนึ่งจะกดลงในแต่ละก้าวเมื่อน้ำหนักของเขาลงและอีกข้างหนึ่งจะลากไปตามพื้นพรมก่อนที่จะกระแทกลง รูปแบบนี้เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่ชะลอหรือเร่งความเร็ว
เท้าแรกกระแทกไม้ที่ด้านล่างของบันได เจ้าหนูมองไปรอบ ๆ มุมของขาตั้งร่มและดูขณะที่ชายเน่าเปื่อยหันมาเพื่อเข้าไปในห้องนั่งเล่น
เขาเดินมาที่โซฟาและหยุด เขาก้มศีรษะลงและยืนอยู่ที่นั่น
ฝนเริ่มตกหนักขึ้นและลมก็พัดแรงขึ้น หยดน้ำหลายหยดพัดผ่านประตูหน้าบ้านที่เปิดอยู่และกระเซ็นลงบนพื้นข้างๆ เจ้าหนูด้วยน้ำเย็น มันแทบจะไม่สังเกตเลยในขณะที่มันจับจ้องมาที่เขา
ชายเน่าเอื้อมมือไปที่ขาของหญิงสาว เขาลุกขึ้นทันที ชายที่เน่าเสียไม่สนใจ เขายังคงโน้มตัวไปที่ด้านข้างของโซฟา
ผู้หญิงคนนั้นพยายามที่จะหลบหนีจากความเข้าใจของเขาและกลิ้งลงไปบนพื้น แม้จากระยะนี้เจ้าหนูจะเห็นรอยช้ำสีม่วงรอบคอของเธอ เธออ้าปากจะกรีดร้อง แต่มีเพียงเสียงหายใจที่อ่อนแรงออกมา เธอตะเกียกตะกายมือและเท้าไกลออกไปในห้องนั่งเล่นชายเน่า ๆ กำลังไล่ตามเธอ พวกเขาไปไกลกว่ามุมมองของทางเข้าประตูและเจ้าหนูก็ไม่สามารถมองเห็นได้อีกต่อไป
มันไม่กล้าออกจากที่ซ่อนของมัน
เกิดการชนกัน เงาของคนทั้งสองปรากฏบนผนังตรงประตูห้องนั่งเล่น
เงาของชายผู้เน่าเปื่อยไม่เคลื่อนไหวแขนของมันกางออก เงาของผู้หญิงคนนั้นฟาดฟันอย่างรุนแรง ผมที่ปลิวไปรอบๆ ขณะที่เธอพยายามจะหลุดออกจากเงื้อมมือของเขา ชายเน่าหันเล็กน้อย มีเสียงกริ๊งตามมาหลายครั้ง ขณะที่เขาโยนเธอกระแทกกับเปียโน เงาของผู้หญิงคนนั้นหยุดเคลื่อนไหว
หนูก้มตัวอยู่หลังขาตั้งร่มไม่สามารถมองออกไปได้ ร่างกายของมันหยุดนิ่งและศีรษะของมันนอนราบกับพื้น หูและหนวดของมันเหี่ยวเฉา มันแทบไม่หายใจ
ในที่สุดเงาของผู้หญิงคนนั้นก็หล่นลงมาด้านล่างแสงของโคมไฟ มีเสียงอู้อี้ขณะมีบางอย่างกระทบกับพรมนุ่ม ๆ ของห้องนั่งเล่น สองนิ้วแหย่ออกมาจากด้านล่างของทางเข้าประตูราวกับว่าพวกเขากำลังเอื้อมไปหาบางสิ่งที่มองไม่เห็น ขณะที่หนูมองดูหยดเลือดเล็ก ๆ เกิดขึ้นที่ปลายนิ้วและตกลงไปที่พื้น
ชายผู้เน่าเสียเดินเข้ามาที่หัวมุมและกลับไปที่ทางเข้าอีกครั้ง เขาหยุดที่ด้านล่างของบันไดและจ้องมองไปที่ความว่างเปล่า มีคราบใหม่บนเสื้อผ้าของเขาซึ่งยังไม่แห้ง
ฟ้าร้องดังก้อง ชายร่างเน่าหันไปมองข้ามไหล่ของเขาเล็กน้อยและออกไปทางประตูหน้า ตอนนี้ฝนก็ยิ่งตกหนักลงไปอีก กระแสน้ำไหลลงมาจากหลังคาระเบียงห่างออกไปไม่กี่ฟุต เจ้าหนูมองไม่เห็นอะไรเลยนอกจากเม็ดฝน
เมื่อเหลือบขึ้นไปที่ชั้นสอง ชายร่างเน่าก็ถอนเท้าออกและหันไปรอบ ๆ เขาเดินกะเผลกไปตามพื้นไม้เสียงฝีเท้าของเขาดังก้องในบ้านที่เงียบสงบ เขาข้ามธรณีประตูและหายตัวกลับออกไปในเวลากลางคืน
เจ้าหนูค่อยๆ ออกมาจากที่ซ่อน ดวงตาไม่เคยออกจากประตูที่เปิดอยู่ มันเคลื่อนไปที่ตรงกลางของทางเข้าและนั่งบนขาหลังของมันขณะที่มันค้นหากลิ่นเหม็นเน่าของชายคนนั้น
ร่องรอยของกลิ่นอยู่รอบ ๆ มันทำให้ทุกห้องในบ้านที่เขาเคยอยู่เป็นมลทินเกาะห้องเพื่อเป็นการเตือนความทรงจำของเขา ประตูหน้าบ้านไม่มีอะไรเข้ามาเลยมี แต่กลิ่นฝน
"แม่?" เด็กชายเรียกลงมาจากบันได
จบเเล้วจ้า..ใครอ่านจนถึงตอนนี้ต้องขอบคุณมากนะ
อย่าลืมกดติดตามไว้น่ะจะได้ไม่พลาดเรื่องสนุกจากเรานะ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
