ในประโยคที่กล่าวถึงภาคแสดงที่กำลังทำหรือเกิดอยู่ในปัจจุบัน (Present Continous Tense) ภาษาโปรตุเกสฝั่งยุโรปกับฝั่งบราซิลจะมีรูปแบบประโยคต่างกัน โดยสังเกตจากท่อนที่ตามหลังคำกริยา estar (หนึ่งใน verb to be ของภาษาโปรตุเกส)
ความแตกต่างในการสะกดคำในภาษาโปรตุเกสระหว่างฝั่งยุโรปกับฝั่งบราซิล จะสังเกตได้จากคำภาษาโปรตุเกสสมัยก่อนที่มีตัว C กับ P ที่ตามด้วยตัว C Ç และ T ซึ่งมีหลายคำในภาษาโปรตุเกสกรณีนี้ จะละเสียงตัว C หรือตัว P ด้านหน้า ภาษาโปรตุเกสฝั่งยุโรปและอดีตอาณานิคมในแอฟริกา เคยเขียนตัวพยัญชนะกรณีนี้ต่อกัน 2 ตัว ขณะที่ภาษาโปรตุเกสฝั่งบราซิล จะละตัวพยัญชนะด้านหน้าที่ละเสียงไป เหลือพยัญชนะเพียงตัวเดียว
ในปัจจุบัน การเขียนคำที่มีพยัญชนะ C กับ P ที่ตามด้วยตัว C Ç และ T ในภาษาโปรตุเกสฝั่งยุโรปและอดีตอาณานิคมในแอฟริกา จะค่อย ๆ เลิกการเขียนตัว C กับ P ด้านหน้าที่ละเสียงไปตามแบบภาษาโปรตุเกสฝั่งบราซิล แต่อาจพบการสะกดคำแบบนี้ได้ในคนรุ่นก่อนที่ใช้ภาษาโปรตุเกสฝั่งยุโรป เนื่องจากข้อตกลงเรื่องการเขียนภาษาโปรตุเกส ค.ศ.1990 (Portuguese Language Orthographic Agreement of 1990 / Acordo Ortográfico da Língua Portuguesa de 1990) ที่ตกลงกันระหว่างกลุ่มประเทศที่ใช้ภาษาโปรตุเกสเป็นภาษาราชการ