อธิปไตยบนชามก๋วยเตี๋ยว !!
สิทธิ์ของเราอยู่ไหน ทำไมต้องบังคับเข่มเหง ลิดรอนสิทธิ์ของเราด้วย !!
สองวันที่ผ่านมานี้ ผมมีโอกาสกินก๋วยเตี๋ยวเรือแถวบ้าน 2 วัน ติดติด
ทั้ง ๆ ที่ปกติ ไม่ค่อยได้กินก๋วยเตี๋ยวซักเท่าไหร่ แม้ชีวิตนี้จะเคยผูกผันกับ (หม้อ) ก๋วยเตี๋ยว อย่างลึกซึ้งสมัยทำโครงการหม้อก๋วยเตี๋ยวปลอดสารตะกั่ว
ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะภาพตะกั่วในแนวบัดกรี สมัยที่ต้องออกไปตรวจสอบหม้อยังติดตรึงตา
ก่อนการกินก๋วยเตี๋ยวของผม จึงต้องแลซ้ายเหลียวขวา สำรวจหม้อก่อนสั่ง
หากหม้อผ่าน มี ม.อ.ก. นั้นแหละผมถึงจะกล้ากิน
สองร้านที่ผมแวะเข้าไปกินก็เช่นกัน หม้อทำก๋วยเตี๋ยว ผ่าน ผ่าง ผ่าง ทั้ง 2 ร้าน
แต่ที่ไม่ผ่านเลยสำหรับผมคือ รสชาติ
รสชาติที่ถูกยัดเยียดลงมาในชามก๋วยเตี๋ยว
หวานนำบ้าง เปรี้ยวนำบ้าง แล้วก็เผ็ด !!
เครื่องยาจีน น้ำต้มกระดูก ที่ใส่ลงไปในหม้อ ล้วนแต่ไร้ประโยชน์
เพราะความหอมของน้ำซุปก๋วยเตี๋ยว ถูกกลบ ด้วยรสชาติของเครื่องปรุงที่ประเคนใส่ลงมา
นี้เราจะกินกันแบบนี้ใช่ไหม !!
เอาก๋วยเตี๋ยวเรืออร่อย ๆ หอมน้ำซุป และหวานน้อย ๆ จากน้ำต้มกระดูกของผมคืนมา
สองร้านติด ๆ กัน ที่ผมเจอร่องรอยของน้ำตาลบนขอบของชาม จนบนดวงตาของผมต้องระเรือด้วยน้ำตาแห่งความเสียใจ
ไม่ใช่แค่แถวบ้านผมเท่านั้นที่เจอก๋วยเตี๋ยวเรือแบบนี้
แต่ร้านก๋วยเตี๋ยวเรือแถวทุ่งรังสิต ละแวกที่ทำงานก็ไม่เว้น แถมยังเป็นที่นิยมของหมู่ นักศึกษา
นี้ผมถูกทิ้งไว้ในอดีตอันหอมหวาน พร้อมกับรสชาติที่ถูกหลงลืมไปแล้วใช่ไหม
หรือว่าพวกเขา ยังไม่เคยกินก๋วยเตี๋ยวเรือ ดีดีซักชาม ที่น้ำซุป หอมและหวาน จากน้ำต้มกระดูกและเครื่องยาจีน !!
#เหล็กไม่เอาถ่าน
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
