22 มิ.ย. 2021 เวลา 15:11 • ปรัชญา
คุณทุกข์ได้ ไม่เป็นไร มันไม่ได้ผิดอะไร เพราะถ้าหากคุณเลิกทุกข์ได้ คุณคงทำไปแล้ว
Feel the openness when you perceiving sorrow
ลองทุกข์ด้วยหัวใจที่เปิดกว้าง แล้วลองสังเกตความแตกต่างระหว่างตอนที่ทุกข์แบบก่อนนั้น กับตอนที่ทุกข์ด้วยวิธีนี้
มันอาจฟังดูขัดแย้งที่จะให้ทุกข์ด้วยหัวใจที่เปิดกว้าง
มันเป็นไปได้หรือที่เราจะสามารถทุกข์ได้ด้วยหัวใจที่เปิดกว้าง?
ความทุกข์ ด้วยตัวของมัน มีลักษณะกดดัน บีบคั้น แคบ รู้สึกเหมือนถูกกดให้เล็กลง
มันช่างตรงกันข้ามเหลือเกินกับความ "เปิดกว้าง"
แต่คำถามที่สำคัญที่ต้องถามตรงนี้คือ "แล้วมันเป็นไปไม่ได้หรือ?"
คีย์ของการทำ สิ่งนี้ได้คือ “ความเข้าใจ” และ “การยอมรับ”
หากคุณสามารถ "เข้าใจ" หรือ "ยอมรับ" ใน "สิ่งที่" หรือ "คนที่" ทำให้คุณทุกข์ได้ คุณก็คงทำไปแล้ว
มันจึงเป็นเรื่องยากและฝืนนัก ที่จะเข้าใจหรือยอมรับในสิ่งหรือคนที่ทำให้คุณทุกข์ได้
และตอนนี้คุณก็เข้าใจแล้ว ว่าการ "ปล่อยวาง" นั้น ก็เป็นเรื่องที่ฝืนธรรมชาติ
ความทุกข์เป็นธรรมชาติอย่างหนึ่ง
เป็นสิ่งที่เราทุกคนต้องเผชิญและหลีกเลี่ยงไม่ได้
ความพยายามที่จะหลีกหนีหรือปล่อยวางความทุกข์จึงเป็นเรื่องฝืนธรรมชาติ
มันจึงไม่ได้ผิดอะไรที่คุณจะทุกข์
แต่สิ่งที่เราต้องดูแลตัวเองให้ได้คือการ “รับมือกับความทุกข์”
และนั่นเป็นสิ่งที่สามารถเรียนรู้และฝึกฝนได้
ลองทุกข์ด้วยหัวใจที่เปิดกว้างดู
ก็ไนเมื่อมันยากนักที่จะเข้าใจ ยอมรับ หรือปล่อยวาง
แต่ในเมื่อพลังงานของความกดดัน ความบีบคั้น ความแคบ การหดลง
มันตรงข้ามกันหนักหนากับความกว้าง
ทำไมไม่ลอง "กว้าง" แบบไม่มีเหตุผลไปก่อน
คุณไม่ได้ต้องการเหตุผลที่จะกว้าง
คุณก็แค่กำลังทุกข์ และกำลังกว้าง มันก็แค่นั้น
จริงๆ แล้ว "ความกว้าง" เป็นลักษณะที่เกิดขึ้นมาเองเมื่อคุณ "เข้าใจ" และ "ยอมรับ" ใน "สิ่งที่" หรือ "คนที่" ทำให้คุณทุกข์
เมื่อคุณเข้าใจและยอมรับแล้ว การ "ปล่อยวาง" จะเกิดขึ้นมาเอง
คุณไม่ต้องทำ ไม่ต้องบังคับมัน นี่จึงไม่ได้ฝืนธรรมชาติ
คุณปล่อยให้มันเบ่งบานออกมา เหมือนดอกไม้ที่พร้อมแล้วจะบานของมันเอง
ในเมื่อเรายังทำใจที่จะยอมรับไม่ได้ เรายังต้องการเหตุผลที่จะยอมรับ มันยากที่จะเข้าใจและยอมรับ
งั้นก็จงเปิดกว้าง
คุณไม่ได้ต้องการเหตุผลสำหรับสิ่งนี้
โฆษณา