EP.5 || สายใย
ฉันกลับถึงบ้านด้วยความหนักอึ้งทั้งสมองและจิตใจ
" พัดไม่ต้องไม่ต้องทำกับข้าวนะครับ วินซื้อมาจากข้างนอกแล้ว ไอ้ตัวแสบมันจะกินบะหมื่ วินเลยสั่งเกี๊ยวมาให้พัด" เสียงนุ่มๆ ของภวิณ ทำให้ใจฉันเริ่มโปร่ง เบาขึ้น ฉันคิดไม่ถึงสุดท้าย ลูกชายที่ฉันคิดว่าเป็นหนามคอยแทงใจ กลายเป็นน้ำเย็นให้ฉันชื่นใจในวันนี้ ภวิณไม่เคยเรียกฉันว่าแม่ เพราะไม่ชิน ฉันยังจำวันที่ภวิณไปหาฉันที่ทำงาน ข่าวก็กระจายว่าฉันคบเด็ก เลี้ยงเด็ก มีแฟนเด็ก เป็นที่ขบขันของคนสนิท แต่ฉันก็ไม่เคยตามแก้ข่าว สนุกดี ฉันคิด
"ช่างฟ้องนะพี่วิน" เสียงภวัตร ดังมาแต่ไกล
" แม่หิวไหม ผมแกะให้" ภวัตรเอาใจ ความเหนื่อยมันช่างหาย มลายสิ้น
"แม่ไปอาบน้ำก่อน เดี๋ยวมากิน "
"หึ หึ" เสียงภวิณหัวเราะเบาๆ รู้ทันเจ้าแสบ
ที่อยากกินเกี๊ยวของแม่ เพราะของตัวเองหมดตั้งแต่มาถึงบ้าน
สายใจเจ้าเอย
ฉันนั่งมองภวิณอุ่นน้ำซุปให้ ลูกชายคนโตของฉัน
เจ้าตัวคงรู้สึกว่าถูกจ้อง " พัดมีอะไร หรือเปล่า" ภวิณถาม พร้อมกับถือชามเกี๊ยวมาให้ ไอ้แสบอยู่หน้าทีวี คงลืมเกี๊ยวชามนี้ไปแล้ว
" วิณไปยื่นใบสมัครที่ไหนมาบ้างลูก" ฉันถามแก้เก้อ
"หลายที่อยู่ฮะ พรุ่งนี้มีสัมภาษณ์ด้วย"
"ดีจริง ....ทำไมไม่สมัคร ที่แม่ทำล่ะ ยังว่างนะ ตำแหน่งที่วินอยากทำ" ฉันแหย่ เพราะรู้ว่าเขาไม่ทำแน่นอน
"ไม่ล่ะ ไม่อยากไปเป็นไม้กันหนุ่มๆให้พัด" ภวิณตอบยิ้มๆ ตาเป็นประกายทะเล้น
" ถ้าเดือนนี้ ไม่ได้งาน วิณจะไปช่วยตาทำสวนพลางๆนะพัด "
" อืม " ฉันตอบรับ เกี๊ยวเต็มปาก
ภวิณบีบแขนฉันเบาๆก่อนจะไปแย่งทีวีกับเจ้าแสบ
ฉันมองไปตามเสียงเอะอะ ของเจ้าแสบ วันนี้ฉันไม่รำคาญเสียงเจ้าแสบเลย อาจเพราะมันทำให้ฉันลืมความกังวลไปชั่วขณะ
พ่อเจ้าแสบ ทำฉันเจ็บก็ไม่น้อย ถึงจะจบไม่สวย แต่ก็ไม่ฝังรากลึก
แต่ พ่อของภวิณนี่ซิ ฉันจะทำยังไงต่อดี
ฉันตกอยู่ในภวังค์อีกครั้ง
วันนี้หากไม่มีนิลินดา ฉันคงทำงานใหญ่พัง สายตาที่เขามองฉัน ฉันเดาไม่ออกว่าเขาคิดอะไรอยู่ เขายังพักที่โรงแรมไปกลับภูเก็ตกระบี่จนถึงวันงาน ฉันยังต้องประสานงานกับเขาอีกนาน...
"เฮ้อ" ฉันเผลอถอนหายใจ
ภวิณหันมามอง ลุกขึ้นมาเก็บจานให้ฉัน
"พัดพักผ่อนเถอะ เดี๋ยววิณเคลียร์เอง"
ฉันเข้าไปกอดภวิณ แล้วหัวเราะออกมากับท่าทีประดักประเดิด ของลูกชายคนโต
สายใจเหตุใดเจ้าลา มิลาลับ
เหตุใดกลับมาเจอ ให้เพ้อหา 👤
- 4
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
