EP.4 || ติดตรึง
ฉัน พธิสา เดินไหล่ตรงหน้าตั้ง วางกระเป๋าลงบนโต๊ะทำงาน ก่อนจะนั่งลงพรูลมหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย วันนี้ภารกิจยามเช้าผ่านไปด้วยดี ฉันในวัย 40 ต้นๆ กับคำว่า แม่เลี้ยงเดี่ยว ชีวิตคู่ที่พังลง ครั้งแล้ว ครั้งเล่าทำให้ฉันชินชา ขยาดกับชีวิตคู่ ไหล่ที่ตรงค่อยๆห่อลงเล็กน้อย แอร์ที่เย็นเฉียบ มันก็ไม่ยะเยือกเหมือนความรู้สึกในใจ รู้สึกตัวก็ดึงไหล่ให้สง่าเช่นเดิม ลูกชายคนเล็กเข้ามัธยมวันแรก ดีหน่อยที่ลูกชายคนโตช่วยดูแลน้องได้อย่างดีในตอนนี้ ภวิณเหมือนน้ำที่คอยหล่อเลี้ยงใจฉัน
ก๊อกๆ...เสียงเคาะประตู ทำให้ฉันตื่นจากภวังค์
"พี่พัดรับกาแฟไหมคะ น้อยไปชงให้" เสียงผู้ช่วยฉันดังมาพร้อมกับเสียงเคาะประตู
"ดีเลย กำลังจะไปชงพอดี" น้อย หรือ นิลินดา ช่างมาถูกเวลาเสมอ
สายตาจ้องลงบนแฟ้มเอกสารกองพะเนิน ไม่รู้จะเริ่มตรงไหนดี
"กาแฟเข้มๆค่ะพีพัด" เสียงนิลินดามาพร้อมกับกาแฟหอมละมุนแบรนด์ดัง
" วันนี้พี่พัดมีนัดลูกค้า 10 โมงเช้านะคะ เดี๋ยวน้อยเตรียมเอกสารให้ เป็นตัวแทนของบริษัทที่จะมาประชุมสัปดาห์หน้าค่ะ " เสียงนิลินดาเจื้อยแจ้ว
"จ๊ะ เดี๋ยวพี่เข้าประชุม 9 โมงครึ่งค่อยมาบรีฟกันอีกทีนะ" ฉันตัดบทเริ่มเคลียร์งานบนโต๊ะ เสียงนิลินดาปิดประตู
บริษัทเคริ่องดื่มแบรนด์ดัง จัดงานเลี้ยงลูกค้า เพื่อเปิดตัวสาขาใหญ่ในภาคใต้ นัดเจอครั้งนี้ไม่รู้ว่าจะเรื่องมากแค่ไหน ใจเย็นๆนะพธิสา ฉันบอกตัวเอง แล้วเดินออกไปที่ล็อบบี้ตามเวลานัด...มีชื่อหนึ่งคุ้นตาเหลือเกิน แต่ไม่แน่ใจและคิดว่า ไม่น่าจะเป็นไปได้
ฉันเหลือบดูนาฬิกาที่ผนัง 10 โมง 10 นาที ยังไม่เห็นลูกค้า " เสียเวลามั๊ยเนี๊ยะ " ฉันพึมพำ
"มีลูกค้าโทรมาเลื่อนนัดบ้างไหมคะน้องแก้ว". ฉันถามเจ้าหน้าที่ส่วนหน้า
"ไม่มีนะคะ พี่พัด....โน่นค่ะมีรถเพิ่งจอด ไม่แน่ใช่ว่าใช่ลูกค้าที่นัดไหม แก้วไปดูให้ไหมค่ะ" สิ้นเสียง เธอก็เดินตัวปลิว ไม่รอว่าฉันจะตอบอะไร
ร่างระหงของแก้วกลับมาพร้อมกับลูกค้าสองท่าน หนึ่งชายวัยกลางคน กับตัวแทนจัดงานสาวสวยปราดเดรียวที่ฉันคุ้นตา
"ขอโทษนะคะพี่พัด พอดีบอสไฟล์ดีเลย์ ไม่คิดว่าช้าขนาดนี้เลยไม่ได้โทรบอกค่ะ" ตัวแทนสาวเข้ามาจับมือขอโทษขอโพย
"ไม่เป็นไรค่ะ " ฉันตอบพร้อมยิ้มพราย ทั้งที่ในใจอยากขย้ำแม่กระรอกน้อยปราดเปรียวนัก
" นี่บอสค่ะ คุณวิวิทย์ ศิระนุกูลพงษ์ ว่าที่ผู้จัดการสาขาภาคใต้ค่ะ"
ฉันไม่อยากหันไปมองคนที่แม่กระรอกน้อยแนะนำเลย ชื่อนามสกุล นี้ทำให้ฉันชาไปทั้งตัว
แต่ก็ต้องค่อยๆหันไป ไม่ให้ล้มอยู่ตรงนั้น
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณวิวิทย์" ฉันยกมือไหว้อย่างเสียไม่ได้
เขารับไหว้ " สบายดีเหรอพัด" สิ่งที่เขาตอบกลับมายิ่งทำให้ฉัน แทบล้มทั้งยืน
แม่กระรอกน้อยมองเขางงๆ " รู้จักกันเหรอคะ"
"อ๋อ เพื่อนเก่านะครับ" ฉันรีบเชิญไปนั่ง หูฉันดับไปชั่วขณะ
เครื่องดื่มต้อนรับมาเสิร์ฟ ขั้นเวลา ฉันไม่มองหน้าเขา
ฉันต้องการตัวช่วย " น้องแก้ว ตามคุณนิลินดา มาให้พี่หน่อยค่ะ บอกว่าพี่อยากให้มารู้จักกันไว้"
ฉันคงต้องพึ่งนิลินดาแล้ว
ใจสลาย
เป็นไปตามคาด นิลินดาไม่ทำให้ฉันผิดหวัง ประสานงานด้วยดี
แต่...ฉัน ยังจุก เขาจริงๆ ฉันควรทำยังไง
ภวิณ เขาควรจะรู้จักผู้ชายคนนี้ไหม ผู้ชายที่ทำให้เขากำเนิด หรือฉันควรจะทำเฉยๆ
แผลในใจฉันมันลึกนัก ความเจ็บที่มันติดอยู่ใจ ความสงสัยที่ฉันอยากได้คำตอบ
วิวิทย์ ศิระนุกูลพงษ์
ภวิณ นิธิไพบูลย์
พธิสา นิธิไพบูลย์
25 ปี ที่ไม่เคยปล่อยวางได้เลย
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
