#เจ็บได้ แต่อย่าเข็ด
เราผิดหวัง เราเสียใจ เราร้องไห้ เราเจ็บ … เราเจ็บได้ค่ะ แต่อย่าเข็ดนะ เพราะสิ่งที่จะทำให้เราไม่ฟื้นยาว แต่ฟุบยาว ก็คือ การเข็ด นี่ล่ะ
ถ้าเราเข็ด ก็แปลว่าเรายกธงขาว ยอมแพ้ไปซะแล้ว เหมือนเราปิดประตู ปิดดีล ปิดจ๊อบไป ทั้งๆที่งานยังไม่เสร็จเลย และมันคงไม่มีวันพัฒนาไปไหน มากไปกว่านั้น มันจะเป็นรอยแผลบาดลึกและทิ้งเอาไว้ในใจไปอีกนาน
Image by Engin Akyurt from Pixabay
ตอนเด็กๆ ตอนที่เราหัดขี่จักรยานสองล้อ แน่นอนว่าทุกคนต้องเคยล้ม ต้องเคยถลอกปอกเปิก แต่ที่ทุกคนขี่จักรยานเป็นอยู่ทุกวันนี้ มันก็เพราะว่า เราไม่เข็ด เราล้มแล้วก็ลุกขึ้นมาลองต่อ ลองต่อไปเรื่อยๆ จนในที่สุด วันหนึ่งเราก็ยิ้มร่าและขี่จักรยานได้อย่างโปร
ทุกๆเรื่องที่เราทำแล้วเหลว จนได้แผลมีเลือดซิบๆ ขอให้เราอย่าเพิ่งเข็ดกับมัน ความรักก็เช่นกัน อย่าไปเข็ด แต่ให้ทุกสิ่งที่ผ่านมาเป็นบทเรียน
มีเพื่อนคนหนึ่งกำลังจิตตกกับเรื่องความรักที่จบลงแบบไม่เป็นท่า จบแบบอื้ออึง จนไปต่อไม่เป็น เพื่อนหลายคนถามเพื่อนคนนั้นว่า “ทีนี้เข็ดรึยัง?” เราได้ตอบแทนไปว่า “จะไปเข็ดทำไมล่ะ เจ็บได้ แต่อย่าเข็ด”
สำหรับทุกๆเรื่องที่เราเจ็บมา นอกจาก “อย่าไปเข็ด” แล้ว สิ่งคำคัญที่ควรทำต่อไปก็คือ พิจารณาถึงสิ่งที่เราทำพลาดไป
เก็บมันเอาไว้เป็นบทเรียน และพัฒนาตัวเรา ปรับปรุง เปลี่ยนแปลง และ แก้ไข เพื่อที่เราจะได้ไม่พลาดซ้ำไปซ้ำมา
หากว่าเรายังทำเหมือนเดิม ไม่สนใจบทเรียนที่ผ่านมา โอกาสที่เราจะล้มลงไปแบบเดิมอีกครั้ง ก็ย่อมที่จะเกิดวนไปและวนมา
ถ้าเรายังไม่หัดบาลานซ์น้ำหนักให้ดี ถ้าเรายังหักแฮนด์จักรยานเร็วๆ เราก็คงยังขี่จักรยานสองล้อไม่ได้สักที
เพราะฉะนั้น “อย่าไปเข็ด แต่ให้เก็บความเจ็บไว้เป็นบทเรียน”
เพราะชีวิต ยังต้องดำเนินต่อไป …
#สมองสองช้อน ขอบคุณทุกคนที่แวะมาอ่านนะคะ
- 11
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
