พอ ๆ ๆ ดราม่าเยอะไปแล้ว ผมปิดเพื่อสิ้นสุดกับมันอย่างถาวร เพราะ move on มาไกลแล้วต่างหาก
ก่อนจะพูดถึง social media ของไทยในปัจจุบันอย่าง BD ผมต้องพูดถึงอีกเจ้าหนึ่งก่อน นั่นคือทอฝัน (Thorfun) ที่มีโมเดลธุรกิจนำค่าโฆษณา 51 % มาจ่ายให้เจ้าของบัญชี เพื่อดึงดูดคนให้หันมาใช้บริการและผลิตเนื้อหาเพื่อเผยแพร่ใน social media แห่งนั้น
ผมเองเกือบหลวมตัวไปสมัครใช้บริการเช่นกันแต่สุดท้ายก็ทำสิ่งอื่นจนลืมมันไป ขณะนั้นทอฝันดูจะเป็น social media สัญชาติไทยที่มีศักยภาพ เพราะมีข่าวว่าจะเปิด Thorfun 2.0 ซึ่งเพิ่มฟีเจอร์อะไรนู่นนี่ แต่สุดท้ายก็หายเงียบไปเหมือนความฝันและผมก็ค้นไม่พบข่าวคราวอื่น ๆ ของมันอีกเลย
ท่อฝัน หายไปเหมือนตกท่อในความฝัน
BD นั้นเท่าที่สังเกตดูเหมือนจะเจริญรอยตามทอฝันในแง่ดึงดูดให้ผู้ใช้ผลิตเนื้อหาเพื่อเผยแพร่และแบ่งรายได้ให้ แต่ BD ก็อาศัยการเติมเต็มช่องว่างที่ social media, social network และ weblog อื่น ๆ ขาดหายไปด้วย
ในด้านหนึ่ง social network, social media จะมีการจัดเรียงบรรทัดของตัวอักษรไม่สวยอย่างหนังสือที่มีย่อหน้า มีเว้นระยะห่างระหว่างบรรทัด ตัวหนา ตัวเอียง แต่ที่นั่นมีผู้คนใช้บริการเยอะ โอ ! ไม่แน่ว่า Infographic อาจได้รับความนิยมมากขึ้นเรื่อย ๆ เพราะ social media และ social network ให้โพสท์รูปก็เป็นได้ การสรุปข้อมูลมากมายให้เข้าใจง่ายในรูปเดียวดีกว่าโพสท์ที่มีตัวอักษรติดกันเป็นพรืด
BD แทรกตัวผ่านช่องว่างนี้ด้วยการจำกัดข้อความในรูปแบบกล่อง และดึงดูดผู้ใช้โดยไม่เลือกว่าต้องเป็นผู้ผลิตเนื้อหาเท่านั้น ระบบนิเวศน์ของ social media จึงมีทั้งผู้ผลิตและผู้บริโภค เกิดสมดุลและมีการแข่งขันอย่างเป็นธรรมชาติ
1
ทว่าผมยังไม่ปักใจเชื่อว่ารูปแบบที่เป็นอยู่นี้ดีที่สุด หากในอนาคตมี social media ที่สร้างระบบการจัดวางตัวหนังสือได้ดีกว่า อ่านแล้วสบายตายิ่งกว่านี้ ผู้คนอาจย้ายไปอยู่ที่นั่นก็เป็นได้ เว้นแต่มันจะเจ๊งก่อนเหมือนทอฝัน หรือถูกซื้อด้วยบริษัทที่เห็นว่าเป็นภัยคุกคาม อย่างที่ FB ซื้อ social network อื่น ๆ ที่พิจารณาแล้วว่ากำลังคุกคามตนเอง