#เรากำลังเล่นเป็นตัวประกอบอยู่หรือเปล่า?
ทุกอย่างในชีวิตเคลื่อนไหวเร็วไปหมด เราอยู่ในโลกที่ไม่หยุดนิ่ง
… เรามี 60 นาที ที่เดินไปเรื่อยๆ
… เรามี 24 ชั่วโมง ที่เดินไปเรื่อยๆ
… เรามี 365 วัน ที่เดินไปเรื่อยๆ เช่นเดียวกัน
Image by mainblick from Pixabay
ทั้งตัวเรา ทั้งสิ่งต่างๆรอบตัวเรา ทั้งผู้คนรอบตัวเรา แทบไม่เคยหยุดเคลื่อนไหว
และเราก็ไม่สามารถหยุดและฟรีซแต่ละช่วงเวลา เพื่อให้เราสามารถพินิจพิเคราะห์ถึงรายละเอียดต่างๆได้
เหมือนเราแค่เป็นตัวประกอบที่เพียงผ่านเข้าไปในฉากนั้น แล้วก็ผ่านออกมา โดยที่เราไม่ทันได้สังเกตถึงบรรยากาศของสถานที่ สังเกตถึงอารมณ์ สังเกตถึงความรู้สึก ของผู้คน หรือแม้กระทั่งของตัวเราเอง
... ทั้งๆที่นั่นคือชีวิตของเรา ไม่ใช่ฉากในละคร
เมื่อเราเดินเข้าไปซื้อกาแฟแก้วหนึ่ง บางครั้งเราแทบไม่ได้มองหน้าคนขายด้วยซ้ำไป เราออเดอร์ เราจ่ายเงิน เรานั่งรอ เราเดินไปรับกาแฟ แล้วเราก็เดินจากไป
เมื่อเราเดินเข้าไปในลิฟต์ ไม่มีใครสนใจใคร ไม่มีใครรู้ว่ามีใครอยู่ในลิฟต์บ้าง ต่างคนต่างก้มหน้าดูหน้าจอมือถือพร้อมไถเลื่อนไปเรื่อยๆ ราวกับว่าชีวิตจริง ชีวิตในภาคที่สำคัญกว่า อยู่ภายในหน้าจอเล็กๆนั่น
เมื่อเรานั่งทานข้าวที่บ้านกับครอบครัว มีใครรู้ไหมว่า ใคร ทำอะไร ที่ไหน และอย่างไร ในวันนี้ มีใครได้ชื่นชมใครไหม มีใครให้กำลังใจกันไหม หรือมีเพียงเสียงช้อนส้อมกระทบกับจานข้าว และเสียงของทีวีที่เปิดดูอยู่
ในขณะที่ปฏิทินก็เปลี่ยนหน้าไป ทุกสิ่งทุกอย่างก็เปลี่ยนไปด้วยเหมือนกันตามกาลเวลา
... แน่นอนว่าเราไม่มีทางที่จะย้อนเวลากลับไปได้
หากเราละเลยต่อสิ่งสำคัญในชีวิต ปล่อยให้สิ่งต่างๆผ่านไปเรื่อยๆ วันหนึ่งเมื่อเราหยุดและมองดูรอบตัว เราอาจต้องตกใจว่า นี่เวลามันผ่านมานานแค่ไหนแล้วนะ
เมื่อเรามีโอกาสอยู่บ้านมากขึ้น เมื่อทุกคนเคลื่อนที่กันน้อยลง เราอาจลองใส่ใจกับตัวละครหลักในชีวิตของเราให้มากกว่าเดิม
... ใส่ใจในความเป็นไป ใส่ใจในบรรยากาศ ใส่ใจในความรู้สึก
... ใส่ใจกับตัวเอง ใส่ใจสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ใส่ใจในชีวิตจริงที่อยู่รอบๆตัว
บางครั้งเรารู้ความเป็นไปในโลกนี้ ความเป็นไปของผู้คนในโลกไซเบอร์ แต่กลับไม่รู้ความเป็นไปของคนที่เรารัก ของคนที่อยู่ตรงหน้าเรา
เราคงไม่อยากดำเนินชีวิตเป็นเพียงแค่ตัวประกอบในละครชีวิตของตนเอง
ลดความเร็วในการใช้ชีวิตลง มองไปรอบๆตัว ประหนึ่งว่าเราได้ฟรีซช่วงเวลาเหล่านี้ไว้
เราไม่รู้ว่าเรามีเวลาเหลืออีกเท่าไหร่กับตัวละครหลักในชีวิตของเรา จงใช้เวลาให้คุ้มค่า เพื่อที่ว่าเราไม่ต้องมานั่งคิดเสียดายวันเวลาที่ผ่านเลยไป
#สมองสองช้อน ขอบคุณผู้อ่านทุกคนค่ะ ขอบคุณทุกกำลังใจ
ถ้าไม่อยากพลาดบทความใหม่ๆ ในทุกๆวัน … กดติดตามไว้เลยนะคะ
- 9
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
