"หมดอาหารก็นิพพาน"
ภิกษุ ท. !
ถ้าไม่มีราคะ ไม่มีนันทิ ไม่มีตัณหา
ในอาหาร คือ คำข้าว ก็ดี
ในอาหาร คือ ผัสสะ ก็ดี
ในอาหาร คือ มโนสัญเจตนา ก็ดี
ในอาหารคือ วิญญาณ ก็ดี แล้วไซร้,
วิญญาณก็เป็นสิ่งที่ตั้งอยู่ไม่ได้
เจริญงอกงามอยู่ไม่ได้ในสิ่งนั้น ๆ.
วิญญาณตั้งอยู่ไม่ได้ เจริญงอกงามอยู่ไม่ได้ในที่ใด,
การก้าวลงแห่งนามรูป ย่อมไม่มีในที่นั้น ;
การก้าวลงแห่งนามรูปไม่มีในที่ใด,
ความเจริญแห่งสังขารทั้งหลาย ย่อมไม่มีในที่นั้น ;
ความเจริญแห่งสังขารทั้งหลาย ไม่มีในที่ใด,
การบังเกิดในภพใหม่ต่อไป ย่อมไม่มีในที่นั้น ;
การบังเกิดในภพใหม่ต่อไป ไม่มีในที่ใด,
ชาติชราและมรณะต่อไปย่อมไม่มีในที่นั้น ;
ชาติชราและมรณะต่อไป ไม่มีในที่ใด,
ภิกษุ ท. ! เราเรียก “ที่” นั้นว่าเป็น
“ที่ไม่โศก ไม่มีธุลี และไม่มีความคับแค้น” ดังนี้.
ภิกษุ ท. ! เปรียบเหมือนเรือนยอด หรือศาลาเรือนยอด
ที่ตั้งอยู่ทางทิศเหนือหรือใต้ก็ตาม
เป็นเรือนมีหน้าต่างทางทิศตะวันออก.
ครั้นดวงอาทิตย์ขึ้นมา
แสงสว่างแห่งดวงอาทิตย์ส่งเข้าไปทางช่องหน้าต่างแล้ว
จักตั้งอยู่ที่ส่วนไหนแห่งเรือนนั่นเล่า ?
“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ !
แสงสว่างแห่งดวงอาทิตย์ จักปรากฏที่ฝาเรือนข้างใน
ด้านทิศตะวันตก พระเจ้าข้า !”
ภิกษุ ท. !
ถ้าฝาเรือนทางทิศตะวันตกไม่มีเล่า
แสงแห่งดวงอาทิตย์นั้น จักปรากฏอยู่ที่ไหน ?
“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ !
แสงสว่างแห่งดวงอาทิตย์นั้น
จักปรากฏที่พื้นดิน พระเจ้าข้า !”
ภิกษุ ท. !
ถ้าพื้นดินไม่มีเล่า
แสงสว่างแห่งดวงอาทิตย์นั้น จักปรากฏที่ไหน ?
“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ !
แสงสว่างแห่งดวงอาทิตย์นั้น
จักปรากฏในน้ำ พระเจ้าข้า !”
ภิกษุ ท. !
ถ้าน้ำไม่มีเล่า แสงสว่างแห่งดวงอาทิตย์นั้น
จักปรากฏที่ไหนอีก?
“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ !
แสงสว่างแห่งดวงอาทิตย์นั้น
ย่อมเป็นสิ่งที่ไม่ปรากฏแล้วพระเจ้าข้า !”
ภิกษุ ท. ! ฉันใดก็ฉันนั้นแล :
ถ้าไม่มีราคะ ไม่มีนันทิ ไม่มีตัณหา
ในอาหาร คือคำข้าว ก็ดี
ในอาหาร คือผัสสะ ก็ดี
ในอาหาร คือมโนสัญเจตนา ก็ดี
ในอาหาร คือวิญญาณ ก็ดี แล้วไซร้,
วิญญาณก็เป็นสิ่งที่ตั้งอยู่ไม่ได้
เจริญงอกงามอยู่ไม่ได้
ในอาหารคือคำข้าว เป็นต้นนั้น ๆ.
วิญญาณตั้งอยู่ไม่ได้
เจริญงอกงามอยู่ไม่ได้ในที่ใด,
การก้าวลงแห่งนามรูป ย่อมไม่มีในที่นั้น;
การก้าวลงแห่งนามรูปไม่มีในที่ใด,
ความเจริญแห่งสังขารทั้งหลายย่อมไม่มีในที่นั้น ;
ความเจริญแห่งสังขารทั้งหลายไม่มีในที่ใด,
การบังเกิดในภพใหม่ต่อไป ย่อมไม่มีในที่นั้น ;
การบังเกิดในภพใหม่ต่อไป ไม่มีในที่ใด,
ชาติชราและมรณะต่อไป ย่อมไม่มีในที่นั้น ;
ชาติชรามรณะต่อไป ไม่มีในที่ใด,
ภิกษุ ท. ! เราเรียก “ที่” นั้น ว่าเป็น
“ที่ไม่โศก ไม่มีธุลี และ ไม่มีความคับแค้น” ดังนี้.
(ภาษาไทย) นิทาน. สํ. ๑๖/๑๐๑-๑๐๒/๒๔๘-๒๔๙.
ขอบคุณรูปภาพจาก : Unsplash
- 4
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
