#จันทร์เจ้าขาตอนพิเศษ,
#บทที่2ตอนที่11
(14/7/2021)
สวัสดีครับ เพื่อนๆ,
วันนี้ขออนุญาตลงจันทร์เจ้าขาตอนพิเศษให้เพื่อนๆได้อ่านเพลิดเพลินกันอย่างต่อเนื่อง นะครับ ❤️🥛🎹🌟
สุขสันต์วันพุธนะครับทุกคน😇❤️🎹
ความเดิมตอนที่แล้ว:
เป็นเรื่องราวที่ย้อนไปถึงวันหมั้นหมายของโบตูระ และมะซานดา ..
ที่สมิงไพรหนุ่ม ได้นำไก่อาคมของตนเข้าสู่สนามชนไก่ เพื่อหมายชิงชัยชนะเดิมพัน กับเศรษฐีมะกะดู และจะนำเงินรางวัลที่ได้นั้นมอบให้กับโบตูระ พี่ชายที่รักของตน ที่ยังขาดเงินสินสอดอยู่อีกจำนวนหนึ่ง..
#ณ.บ่อนชนไก่ไม่ไกลจากงานเฉลิมฉลองพระธาตุมุเตาเมื่อหลายปีก่อนปีพุทธศักราช2426,
ทันทีที่อู้ตั่นเฒ่า พยักหน้าและ ยกมือขึ้นเตรียมให้สัญญาณ..การปล่อยไก่ชนทั้งสอง ลงสนามประลอง
บรรยากาศในบ่อน ก็ค่อยๆเงียบเสียงลง ..พร้อมกับสายตาทุกคู่ ที่จับจ้องมองมือของเจ้าพนักงานผู้ควบคุมเวลา ที่บัดนี้กำลังถือกะลามะพร้าวเจาะรู เหนือไหน้ำ ภาชนะที่กำหนดเวลาในแต่ละยก..
ในขณะเดียวกัน ก็สลับหันมามองเจ้าพนักงานที่กำลังอุ้มไก่ ทั้งสอง..อย่างตื่นเต้นลุ้นระทึก
..
..
และเมื่ออู้ตั่นเฒ่าตวัดมือลงไปข้างหน้าเป็นการให้สัญญาณ..
เจ้าพนักงานก็วางกะลามะพร้าว ลงในไหบรรจุน้ำ..
พร้อมๆกับ เจ้าพนักงานที่อุ้มไก่ ..ก็โยนไก่ ลงสู่สนามเริ่มการประลอง
..
..
ในเสี้ยวนาที นั้น เสียงโห่ร้อง เชียร์ไก่ของเหล่าผู้เดิมพันในบ่อน ก็ดังกึกก้อง ทั่วบริเวณ..
เศรษฐีมะกะดู ..ได้ที
ตบเข่าฉาดใหญ่ ..
ระเบิดเสียงหัวเราะ อย่างถูกใจ..พลางชี้นิ้ว ให้ลูกชายของตนดู ลีลาของเจ้าไก่เดือยทองที่กำลังตีปีก..ไล่บินเข้าตีสาดแข้งเปล่า เข้าเป้าสูงใส่ไก่กะหร่อง มะตีฮะ..อย่างต่อเนื่อง..
ในขณะที่ ไก่กะหร่องมะตีฮะก็ทำท่าขาอ่อน ป้อแป้ ล้มลุกคลุกคลาน อย่างไม่เป็นกระบวน..
หมอบคลุกฝุ่น หลบการสาดแข้งชุดใหญ่ ของไก่เดือยทอง..
ต่อจากนั้นเสียงหัวเราะโห่ฮา จากฝั่งผู้วางเดิมพันฝั่งไก่เดือยทองของมะกะดู ก็ทวีความดังขึ้นเรื่อยๆ ..
เมื่อไก่เดือยทองเริ่มตีเข้าเป้าหน้ากระเพาะ ของไก่กะหร่องมะตีฮะ ที่ออกอาการสะบัดปีก บินหนีเป๋ไปเป๋มา..
“โอ๊ยยย..
ไอ่ไก่หัวง่าว แบบนี้..
ข้าไม่หน๊าหล๋วมตั๋ว มาแท๋งข้างเจ้าเล้ยย ไอ้หนุ่มทั้งส๊อง
มีดี๋ อะไหร๋ ก็รีบออกอาวุธมาสู้กันเร๋วเถิดหน๋า..เดี๋ยวจะไม๊ทั้นก๋าน เอาหน๋าา”
อู้พา สัปเหร่อขี้เมาแห่งสุสานนาคี ณ.วัดป่ะโก่ เงยหน้าขึ้นมาบ่นสบถกับโบตูระหนุ่ม อย่างไม่สบอารมณ์
โบตูระหนุ่ม ได้ฟังดังนั้น ก็หันกลับไปมองเจ้าน้องชาย
ที่กำลังยิ้มตาเป็นประกาย มุ่งมั่น คล้ายอดทนเฝ้าอะไรบางอย่าง..
“เสียดายนัก ที่พี่มิได้เดินไปวางเดิมพัน ฝั่งตรงข้ามกับเจ้า.. ฮื่ออออออออออ!!!
..เสียดายนัก”
..
..
..
“บัดนี้ ถึงกาลอันเหมาะสมที่จะปลิดชีวิต พิชิตชัย ทำลายเจ้าไก่กะหร่อง..แล้ว
ขอพ่อเดือยทอง จงเร่งเผด็จศึกโดยเร็วเถิด..ฮ่าฮ่า ฮ่า”
เศรษฐีมะกะดู ยืนขึ้นป้องปากตะโกนส่งเสียงดัง สั่งการเจ้าไก่เทวดาเดือยทอง..
และเจ้าไก่เดือยทองก็ดูราวกับจะเข้าใจภาษามนุษย์..
เพราะเมื่อสิ้นเสียงของมะกะดู ..ไก่เดือยทอง ก็กางปีกกระพือ บินสูงขึ้นไปอีก พร้อมกับสาดแข้งเข้าตีไก่กระหร่องมะตีฮะ แรงขึ้นราวจักรผัน..
โบตูระ หลับตาลง ด้วยความสงสาร เจ้าไก่มะตีฮะ จนมิอาจทนดูภาพสยดสยองเบื้องหน้า ที่กำลังจะเกิดขึ้น..
และเพียงชั่วเสี้ยววินาที ที่ไก่เดือยทองกำลังกระพือปีกครั้งที่สี่ก่อนที่จะขึ้นไปถึงจุดสูงสุด..
โกเซยะหนุ่ม ผู้น้อง ก็ชะโงกหน้าพ่นน้ำออกจากปากใส่ไก่มะตีฮะ..
จากนั้นส่งเสียงดังลั่น ออกมาให้สัญญาณ เสียงดัง ว่า
“ฮื่อออออออออ!!!!”
เมื่อสิ้นสัญญาณเสียง ของโกเซยะหนุ่ม ไก่กะหร่องมะตีฮะ ที่หมอบอยู่ ก็ใช้กำลังจากแข้งใหญ่ของตน ดีดตัวขึ้น พร้อมกับกางปีกของตนที่ใหญ่กว่า กระพือพาร่างให้ลอยสูงขึ้นกว่า ไก่เดือยทอง ราว 3 คืบ..
จากนั้น ก็ปล่อยสรรพาวุธด้วยการกดขย่มครั้งแรก..
ต่อเนื่องด้วยการดีดตัวให้สูงขึ้น แล้วจึงตีแข้งหน้า เข้าใส่วงแดง สร้างแผลโหนกคิ้ว ลึกแผลแรกกับไก่เดือยทอง..
จนทำให้กำลังปีกของไก่เดือยทองขาดกำลัง ไม่สมดุลย์ และค่อยๆร่วงลงพื้น
ไก่กะหร่องมะตีฮะ เห็นจังหวะดังนั้น จึงพุ่งตัวลง สาดแข้ง ข้างที่มีเกล็ดพิฆาตพญานาค ตีเข้าอย่างแรงเข้าที่กระเดือก อีกครั้ง..
แทนที่จะปลิดชีวิต ของไก่เดือยทองด้วยการตีซ้ำเข้าที่ศีรษะ..
เวลานี้ ไก่เดือยทอง นอนหมอบตัวสั่นระริก อยู่กับพื้นด้วยความเจ็บ และความกลัว ยอมจำนน ต่อไก่มะตีฮะ ที่กำลังเดินวนรอบๆ ราวกับราชสีห์ตัวน้อย..
..
..
ทันใดนั้นเสียงเชียร์โห่ร้องของฝั่งผู้วางเดิมพันข้างไก่มะตีฮะ ก็ร้องดังสนั่น ด้วยความดีใจ ในปาฏิหารย์อันเหลือเชื่อนี้..
ในขณะที่ มะกะดูยังคงอ้าปากค้าง ตกตะลึง อย่างไม่เชื่อสายตาตนเอง กับภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเบื้องหน้า..
อู้พา สัปเหร่อเฒ่า ก็ระเบิดเสียงหัวเราะ แล้วเดินยืดอก แกว่งแขวนอย่างช้าๆ สบายอารมณ์ เข้าไปกวาดเงินรางวัลเดิมพันตรงหน้ามะกะดูใส่ย่ามของตน..
จากนั้น ก็กวาดเงินรางวัลส่วนของโกเซยะหนุ่ม ใส่ห่อผ้า แล้ว โยนให้โบตูระ ผู้พี่..
“ฮะฮะ ฮะ อู้พา ดู๋ไม่ผิดจริงจริ๊ง..ลักษณะของเจ้าทั้งสอง และไก่ของเจ้า มั๋นคือตั๋วหนำโช๊คของ อู้พา ชัดชั๊ด ฮ่าฮ่าฮ่า..”
ในขณะที่โกเซยะหนุ่ม ก็เดินเงียบๆเข้าไปอุ้มไก่มะตีฮะ พลางใช้ผ้าบรรจงเช็ดเลือดบนตัวไก่มะตีฮะออก อย่างทะนุถนอม..เสร็จแล้วจึงเดินมาสมทบกับพี่ชายที่รัก..
โบตูระหนุ่ม ยื่นมือขยี้ผมน้องชายอย่างภาคภูมิใจ ก่อนที่จะเอาเงิน ทองและของมีค่าจากเดิมพัน ที่ได้ใส่เข้าไปในยามของโกเซยะ..
จากนั้นทั้งคู่ ก็เดินโอบไหล่ หัวเราะอย่างอารมณ์ดี พากันเดินออกจากบริเวณบ่อนไก่ชน..พร้อมกับนักพนันบางส่วนที่ทยอยเดินมา
..
..
แต่ในระหว่างที่เดินออกมานั้น.. เลือดของไก่เดือยทองที่ติดอยู่บนหงอนของไก่มะตีฮะค่อยๆไหลผ่านดวงตา หยดลงมาบนจงอยปาก ..และไหลเข้าในปากของไก่มะตีฮะ
ทันใดนั้นเอง ..
ไก่มะตีฮะก็เริ่มมีการเปลี่ยนแปลงลักษณะ ออกท่าทางร้อนรน ฮึดฮัด กระสับกระส่าย พร้อมกับส่งเสียงเบาๆในคอ ดังว่า
“ฮรื่อออออออ!!”
“ฮรื่อออออออออ!!!”
จากนั้นก็ค่อยๆยืดโก่งคอ พร้อมกับ ส่งเสียงขันดังลั่นทั่วบริเวณ..
เสียงที่ขันออกมานั้น ..
แทนที่จะเป็นเสียงไก่ขันทั่วไป กลับเป็นเสียงคำรามดังก้องของ ราชสีห์ ว่า..
“โฮกกกกกกกก!!!!”
ทั่วบริเวณนั้น นิ่งและเงียบสนิทในทันที ที่ได้ยินเสียงคำรามจากไก่มะตีฮะ..
..
..
โบตูระหนุ่ม ก้มหน้าลง จ้องมองน้องชายที่รักตาเขม็ง พร้อมกับกระซิบกระซาบเบาๆ ว่า..
“ข้าให้เจ้าร่ายอาคม บทราชสีห์กระหายศึก ก่อนการชนไก่.. เจ้าได้ร่ายเช่นนั้นรึไม่ น้องข้า..”
โกเซยะหนุ่มเงยหน้า ส่งยิ้มหวานให้โบตูระ แล้วกระซิบตอบกลับว่า..
“กระผมจำได้ดีขอรับ ท่านพี่ ..ท่านพี่ กำชับว่า ยันต์ราชสีห์กระหายศึกขอรับ..
แต่..
อาจารย์ยังสอนกระผมไม่ถึงคำว่าราชสีห์ กับ คำว่ากระหายศึกน่ะขอรับ..
กระผมเลยปรับถ้อยความสักนิดน่ะขอรับ
กระผมเขียนยันต์ เป็นคำว่า..
เสือ..
หิว..
แทนน่ะขอรับ
ความหมายมันก็ คือ คือ กันใช่มั้ยขอรับ แหะ แหะ..
แล้วนี่เราจะกระทำอย่างไรกันต่อดีละขอรับ.. ท่านพี่”
เมื่อได้ยินคำสารภาพผิดของโกเซยะหนุ่ม..
โบตูระ จึงยกมะเหงกเขกเบาๆบนศีรษะน้องชายหนึ่งครั้ง ก่อนที่จะกระซิบให้คำตอบว่า..
“ปิงฝ่าหยวนจีได้..”
โกเซยะหนุ่ม ทำหน้าสงสัยแล้วเงยหน้า เอ่ยถามอีกครั้งว่า..
“มันคือ กลศึกอะไร นะขอรับท่านพี่..แล้วเราต้องทำเช่นไรกันหรือขอรับท่านพี่..”
โบตูระหนุ่ม เงยหน้าขึ้นมองไปข้างหน้าอย่างมุ่งมั่น พร้อมกับจัดเสื้อให้เรียบตึง แล้วจึงพูด ขึ้นว่า..
“จงฟังไว้..หัวใจของกลศึก ปิงฝ่าหยวนจีได้..”
“คือ..แข็งพึงเลี่ยงเสีย”
..
..
“หรือ หนี คือ สุดยอดกลยุทธ์ นั่นเอง ”
“รีบไปกันเถิดน้องข้า..”
โกเซยะหนุ่ม เบิ่งตาโต อ้าปากกว้าง เมื่อได้ฟังคำตอบ..จากโบตูระ ผู้พี่ ที่ออกวิ่งนำหน้า ไปอย่างรวดเร็ว
แล้วจึงหันกลับไปมองอู้พา ที่เดินตามหลัง จนถึง เบื้องปลายสุด ที่เศรษฐีมะกะดู และเหล่าลูกสมุน กำลังเร่งเดินตามมาหาตน..
ก่อนที่จะเงยหน้าตะโกนด้วยเสียงหัวเราะสนุกสนานว่า..
“อู้พาาาาา จงรีบวิ่งตามข้าให้ทันเถิดหนาาา ฮ่ะฮ่ะ ฮ่าาา”
..
..
จบบทที่ 2 ตอนที่ 11
..
#เกร็ดเพิ่มเติม
พะโคหรือ ป่ะโค่ หรือ หงสาวดีตั้งอยู่ทางฝั่งตะวันออกของแม่น้ำพะโค เป็นเมืองของชาวมอญมาก่อนในอดีต พระเจ้าตะเบ็งชเวตี้เคยเสด็จเข้ามาทำพิธีเจาะพระกรรณที่ฐานพระธาตุมุเตาขณะที่ยังอยู่ในเขตของมอญอยู่ ก่อนที่พระเจ้าตะเบ็งชะเวตี้จะทำสงครามยึดครองหงสาวดีจากชาวมอญ ในปี พ.ศ. 2082 และสถาปนาเป็นศูนย์กลางอำนาจของราชวงศ์ตองอู เดิมเมืองหงสาวดีเก่ายุคมอญอยู่บริเวณตะวันออกของพระธาตุมุเตา ต่อมาจึงย้ายและสร้างให้ใหญ่กว่าเดิมในยุคพม่า
หงสาวดีเจริญรุ่งเรืองสุดในรัชสมัยของพระเจ้าบุเรงนอง
สวัสดี และขอจบเพียงเท่านี้
ขอบคุณครับ
ร้อยเรียงจันทร์เจ้าขา
(T.Mon)
14/7/2021
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
