การพูดคุยระหว่างซาตาน และเจ้าสาวแดนมนุษย์ : ตอนที่ 2
นี่อาจเป็นเรื่องยาว เลยแอบทำปกแบบไม่มีอะไรในนั้นสักหน่อยนะครับ...
[ในตอนนี้ จะเน้นเพียงบทสนทนาเท่านั้น จะไม่มีบรรยายมากเกินไป]
น้ำชาหนึ่งแก้วถูกเสิร์ฟให้เจ้าสาวจริงๆ และนั่นคือชา English breakfast ของแดนมนุษย์
ความอึ้งของเจ้าสาวมีอยู่มาก แต่เธอก็ยังยกขึ้นจิบ รับสัมผัสไออุ่นให้ทอดลงลำคอไป
“ ฉันไม่เข้าใจ.... ท่านบอกว่า พระเจ้าเพิ่งลงมาที่นี่? และที่นี่คือนรกไม่ใช่หรือ... ซาตาน ท่านอยู่ในนรก มิใช่สวรรค์นี่ “
“ ฮ่า... แล้วเธอคิดว่า สวรรค์นั้นมีจริงหรือไม่? นรกมีจริงหรือ ลองคิดดู สาวน้อย
อาจมีบางสิ่งที่เธอไม่เข้าใจได้ด้วยตาคู่นั้น หรือสมองมนุษย์ที่มีขอบเขต แต่แท้จริงแล้ว จะสรรค์หรือนรกเธอล้วนกำหนดด้วยใจตนเอง ความคิดที่มีมากจะแปรเปลี่ยนเป็นความเชื่อ ความเชื่อก่อกำเนิดการสรรสร้างอันยิ่งใหญ่ จะทั้งข้าหรือพระเจ้า ก็กำเนิดโดย ‘ความเชื่อ’ ของพวกเธอทั้งนั้น “
“ ......หมายถึงว่า นี่เป็นเพียงจินตนาการของฉัน เพราะฉันเชื่อ ฉันจึงพบคุณ? แต่ฉันถูกส่งลงมาเป็นเครื่องบรรณาการ..? “
“ ใช่ เธอถูกส่งลงมา ตอนนี้เธอเป็นของข้า สาวน้อย แต่ซาตานของเธอก็ยังคงเป็นเพียงความเชื่อที่เป็นความจริงเท่านั้น “
“ แสดงว่า ท่านมีตัวตนจริงๆ? “
“ ข้ามีตัวตน ก็ต่อเมื่อเธอเชื่อว่ามีตัวตน เช่นนั้นข้าจะเป็นความจริงของเธอและทุกผู้คน และข้าจะไม่มีตัวตนในโลกของใครที่ไม่เชื่อในตัวข้า นั่นจะเป็นความจริงในโลกของเขา ไม่มี ‘ความจริง’ ไหน ถูกหรือผิด ไม่มีความจริงไหนดีหรือเลว ดังนั้นสงครามทั้งหลายที่พวกเจ้าได้ก่อกำเนิดมาเพราะเรื่องนี้ หากยุติได้ก็คงดี ว่าไหม “
“ ...... ฉันไม่ชอบสงคราม แต่ท่านก็รู้ว่าฉันไม่มีอำนาจ ฉันทำอะไรไม่ได้ “
“ ใครว่า? เธอทำได้ และเธอทำได้มากกว่าที่ตนเองคิด เริ่มจากการเปลี่ยนความคิดของเธอ เท่านี้ก็มากพอแล้ว “
“ เปลี่ยนความคิดของฉัน? “
“ ใช่... แค่เปลี่ยนความคิดของเธอ
เท่านั้นก็ถือว่ามากเกินพอ “
หญิงสาวเงียบ
เธอไม่เข้าใจอะไรเลย และนั่นทำให้ซาตานจึงเอ่ยต่อ
“ ความคิดเป็นบ่อเกิดของการกระทำ เธอคิดสิ่งใด หากเธอมั่นใจและ... ไม่ได้เชื่อ เธอต้องกระทำสิ่งนั้น หากเธอเป็นสิ่งใด เธอจะมีประสบการณ์ต่อสิ่งเหล่านั้น และความคิดจะช่วยจุดประกายให้เธอกระทำเอง “
“ ท่านบอกว่า ให้ฉันคิดว่าฉันเป็น สมมุติฉันคิดว่าฉันเป็นพระเจ้า ฉันจะเป็นได้? “
“ เป็นได้ในโลกของเธอ แต่อาจไม่เป็นในโลกของทุกคน เพราะแต่ละคนมีความคิดเกี่ยวกับพระเจ้าแตกต่างกัน และสิ่งเหล่านั้นถูกหล่อหลอมมาจากการเติบโต ความคิดจากสมองเป็นสิ่งที่แปรเปลี่ยนยาก แม้จะพูดง่าย “
“ ..... “
นั่นก็จริง จะให้เธอคิดว่าเป็นพระเจ้า หรือเพียงคำสั้นๆ ว่าบินได้ ก็คงไม่ใช่
“ แล้วเด็กที่ว่าบินได้ แล้วตกลงมาล่ะ? “
“ นั่นเป็นเพราะต่อให้เธอจะปรารถนาอย่างไร เชื่ออย่างไร แต่เธอยังไม่เชื่อแรงกล้าหรือเป็นอย่างแรงกล้า จนเลยขีดจำกัดของ ‘มนุษย์’ เธอเชื่อว่าบินได้ แต่เธอยังเชื่อในสิ่งที่ขัดกัน อีกหนึ่งเหตุผลสำคัญ... นั่นคือเธอใช้ ‘สมอง’ ซึ่งเป็นส่วนของร่างกายมนุษย์ จึงมีข้อจำกัดอยู่ตรงนี้ “
“ แล้วถ้าฉันเชื่อว่า——— “
“ ข้าแทบไม่เห็นคนที่เชื่ออย่างใจจริงเลยด้วยซ้ำ หลายสำนักหลายแห่ง เขาว่าให้เชื่อว่าตนเองรวย หรือมีความรู้ ซึ่งพิสูจน์ได้ยาก ว่าเป็นจริงหรือไม่ ดูเหมือนเรื่องหลอกไปเท่านั้น ใช่ไหม? “
“ ใช่ค่ะ “
“ นั่นเป็นเพราะเธอต้องคิดว่าเธอเป็นจริงๆ เธอเป็นอยู่ตลอดเวลา ไม่ใช่เพียงได้สติและย้อนคิด เธอเป็นทั้งอดีต ปัจจุบัน และอนาคต เมื่อเธอบอกว่าเป็น เธอจะมีประสบการณ์กับมันเอง “
“ ถ้าฉันบอกว่าฉันรวย ฉันจะรวยได้ ฉันต้องบอกตนเองตลอด เช่นนั้นหรือคะ “
“ ไม่ใช่ เพราะถ้าเธอ ‘บอก’ ตนเองตลอด นั่นแปลว่าลึกๆ ในใจแล้ว เธอรู้ว่าเธอไม่รวย เธอยังขาดอยู่ เธอจึงพร่ำบอกตนเองไว้ แต่ความคิดก็ไม่ใช่สิ่งเดียวที่จะเกิดการกระทำ เพราะมันยากนัก ทางโลกที่ว่ายากอาจจะง่ายกว่า เธอสามารถกระทำจากทางโลกไปก่อนก็ได้
สิ่งที่ข้าบอกเป็นเพียงหนึ่งทางเท่านั้น และบุคคลเช่นเธอ... หรืออีกหลายคน ทางนี้อาจไม่เหมาะสมนัก “
“ แล้วทางไหนจะเหมาะสมคะ? “
“ ทางที่เธออยาก... เจ้าสาวข้า ทางที่เธออยาก และไม่เดือดร้อนผู้อื่น ทางที่ลึกแล้วในใจเธอเห็นว่าเป็นหนทางสู่ความสำเร็จ ต่อให้มันจะธรรมดาไม่หวือหวา หรือดูลำบากเพียงใด ยอมรับเถอะว่านั่นคือเส้นทางที่ลึกแล้วในใจเธอต้องการ “
ความเงียบเข้าปกคลุม สตรีงามพยักหน้าเล็กน้อย
“ คืนนี้ดึกแล้ว... พักผ่อนเถิด เจ้าสาวข้า “
เสียงถอนหายใจดังผะแผ่ว รอยยิ้มระบายออก มือหนึ่งผายไปยังเตียงกว้างขวาง
“ วันนี้มานอนด้วยกัน ถือว่าเป็นคืนแรกในการเข้าห้องหอ ดีไหม? “
- โปรดติดตามตอนต่อไป
พูดคุย : ในตอนนี้ ผมจะเน้นเรื่องการสนทนามากกว่า โดยสิ่งที่ซาตานต้องการจะสื่อ คงพอชัดเจนหรืออาจไม่ชัดเจนสำหรับหลายท่าน
บางครั้งก็มีความเชื่อมากมายหลายแขนง มีทั้งคนที่เชื่อและอยากลองของ มีทั้งคนที่ทำแล้วสำเร็จและล้มเหลว อาจจริงหรือไม่จริงแตกต่างกันไป แต่ถ้ามองอีกมุม ‘ความจริง’ ของเรา อาจไม่ใช่ความจริงของเขา และเรื่องหลอกเด็กของเราก็อาจกลายเป็นเรื่องจริงของเขาก็ได้
สุดท้ายความเชื่อที่มั่นคงที่สุดคือสิ่งที่เราคิด สิ่งที่เราเลือกที่จะยอมรับเองว่าใช่ในตอนสุดท้ายครับ
[ เรื่องนี้ ได้รับแรงบันดาลใจมาจาก conversation with god หนังสือบทสนทนากับพระเจ้า โดย Neale Donald นะครับ ]
- 8
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
