• บทสนทนาระหว่าง ซาตาน และ เจ้าสาวแดนมนุษย์ •
[เรื่องทั้งหมดเป็นเรื่องแต่ง ไม่อิงความจริงหรือศาสนาใดๆ ทั้งสิ้น]
ข้า... คือซาตาน
ใช่, ได้ยินถูกแล้ว ข้าคือซาตาน
คิดว่าข้าชั่วร้ายเพียงใด?
จากชื่อ คงถูกตัดสินต่างๆนาๆ ตัวตนที่แท้เป็นอย่างไร ไม่อาจมีมนุษย์ผู้ใดรับรู้ได้
หรือเมื่อรับรู้ เธอและเขามีโอกาสน้อย...ที่จะอาศัยอยู่บนผิวโลก มีชีวิตอยู่ในที่สามารถเล่าขานประสบการณ์ให้มนุษย์ผู้อื่นได้รับรู้
ดังเช่นเธอคนนี้, ผู้เป็นเจ้าสาวข้า
“ .... “
นัยน์ตานิลดำขลับจับจ้องจรดมองเจ้าสาวค่ำคืนนี้ กายสูงตระหง่านนั่งเอนลงบนโซฟาหนังสีน้ำตาล แขนข้างหนึ่งนาบราบลงบนพนัก เสื้อผ้าดำไม่หนานักถูกสวมใส่อย่างลวกๆ อย่างไรพบเจอมนุษย์...ด้วยร่างมนุษย์ คงดีกว่าเป็นไหนๆ
จะซาตานผู้กำเนิดจากความมืดทั้งมวล หรือชื่อบาปโทสะที่ถูกยัดเยียดเข้าให้ เหมือนคล้ายต่างอย่างไร ปีศาจตนนี้มิเคยใส่ใจ
ร่างงามของเจ้าสาวเห็นจากประตู เรียวมือหยาบกวักเรียก อีกมือตบเบาๆยังพื้นที่ว่างข้างกาย
นั่นคือสัญญาณให้เธอขยับเข้าหา เสียงทุ้มต่ำเอ่ยสารดังก้องกังวาน
“ มานี่ เจ้าสาว ในวันนี้...อยากได้อะไรดีเล่า? “
เพียงปีศาจตนหนึ่ง ที่ชื่อซาตาน
เพียงก่อกำเนิดจากความมืดไร้ขอบเขต
ต้นกำเนิดแห่งความชั่วร้าย หายนะทั่วปวงของโลกมนุษย์ตลอดจนแดนสวรรค์
ผู้เป็นปรปักษ์กับพระเจ้า กระนั้นยังไม่เคยได้รบตัดสินเป็นตายต่อกัน
หนังสือทางโลกเอ่ยว่าเช่นนั้น คิดว่าเป็นความจริงหรือไม่?
พวกเจ้าคิดว่า...ข้าไม่อาจทำลายล้างในสิ่งที่พระเจ้ารัก ถวิลหา ก่อสร้างมาได้ คิดว่าเงื้อมมือนี้บ่อนทำลายเพียงพริบตาไม่ได้หรือ?
บ้างก็ว่า ซาตานถูกกักขังใต้แดนนรก แต่มีหลายเหตุการณ์ที่ปีศาจตนนี้ปรากฎกายเหนือผืนโลก
บ้างว่าพระเจ้าไม่ทำลายทิ้ง เนื่องจากต้องการให้ข้าเป็นบททดสอบของมนุษย์
หากนั่นคือความจริง บททดสอบนี้ช่างยากเย็นเหลือเกิน ว่าเช่นนั้นหรือไม่?
“ เข้ามา “
ไม่รีรอ มือมนุษย์ในชื่อปีศาจร้ายฉุดสตรีงามลงนั่ง ร่างนั้นสั่นเทาด้วยความหวาดผวา เกรงกลัวการกระทำทุกสิ่งที่จ้าวแดนนรกกำลังให้
จะชื่อซาตาน มนุษย์ก็ล้วนเป็นผู้สรรค์สร้าง ทั้งความน่ากลัว อันตราย ภัยพิบัติทุกสิ่ง ล้วนถูกโยนความผิดมาที่เขาทั้งนั้น
“ ไม่ต้องกลัว “
เสียงทุ้มเอ่ยปลอบประโลม ให้ร่างสังเวยมนุษย์ใจเย็นลงเสียบ้าง คำว่า ‘เจ้าสาวซาตาน’ ไม่ต่างจากสังเวยชีวิตลงมา แม้วัตถุประสงค์จะเพื่อสนองอารมณ์ตัณหาใดของใครก็ตาม
“ พูดคุยกับข้า... เจ้าคงรู้จักข้าดีใช่หรือไม่ เจ้าสาว เอ่ยนามของเจ้ามาเสีย อย่ายืดเยื้อให้เสียเวลา “
แม้ประโยคสุดท้ายถูกเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบไม่เร่งรัด แต่จากรูปกาล หากอีกฝ่ายไม่ตอบสนองเขาโดยเร็ว เรื่องเลวร้ายคงเกิดเป็นแน่
หญิงสาวอาภรณ์ดำสนิท สวมผ้าคลุมใบหน้าทอตาข่ายถักละเอียด ลูกไม้ประดับสวยงามเช่นเจ้าสาวทั่วไป ต่างที่ชุดดำ... ควรใส่ในงานศพ มิใช่งานรื่นเริง
“ ฉันชื่อ... ลอร่า ท่านซาตาน ได้โปรด “
เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงหวานทว่าสั่นสะท้าน คู่สนทนาจึงเอ่ยถามต่อไป
“ ได้โปรดอะไร? เธอต้องการจะขออะไรจากซาตานกัน? “
“ ได้โปรด... อย่าทำร้ายฉันเลย ฉัน... นับถือพระเจ้า มีไม้กางเขน พระเจ้าต้องอยู่ข้างฉัน ต้องช่วยเหลือ และ... “
เอ่ยติดขัดไม่เป็นจังหวะ ลมหายใจกระตุกด้วยความกลัวเข้าแทรก ไม่ต่างจากน้ำเปล่าในช่องแช่แข็ง จิตใจแทบแหลกสลายแต่คงความกล้าไม่เปลี่ยนแปลง
ใช่, เธอยินยอมมาเป็นเครื่องสังเวย เพียงเพราะต้องการสังหารปีศาจแสนชั่วร้ายด้วยน้ำมือหล่อน
กางเขนเงินถูกหยิบออก ชี้เข้าหาบุคคลตรงหน้าอย่างไม่เกรงกลัว
ทว่าการตอบรับ มีเพียงรอยยิ้มและเสียงหัวเราะทุ้มต่ำดังก้องทั่วห้องจัตุรัสเล็ก
“ ฮ่า..... พระเจ้าน่ะหรือ? “
มือหนาจับไม้กางเขน ดึงมันออกอย่างไม่เกรงกลัว
“ สาวน้อย หากเธอจะอ้อนวอนต่อพระเจ้า ไม่กางเขนไม่จำเป็นต้องใช้เสมอไป.... รายนั้นสอนว่าอะไร? ให้มีศรัทธา แต่ศรัทธานั้นต้องไม่เบียดเบียนผู้อื่นใช่ไหม.. เธอคิดจะสังหารข้า นั่นถือเป็นการเบียดเบียน ไม่สิ เป็นการเข็ญฆ่าเลยนี่? “
ประโยคนี้ทำเธอติดขัดไม่มากก็น้อย ไม่นานจึงตอบกลับมา ไม้กางเขนที่ถูกดึงออก ยิ่งทำกายอรชรสั่นระรัว ทว่าอุ่นใจลงได้บ้าง ปีศาจที่ว่าร้ายกลับพูดคุยไม่ต่างมนุษย์นัก
“ ไม่ใช่.... ซาตานเช่นท่านไม่ใช่มนุษย์ และเรื่องเลวร้ายที่ทำนั้น... สมควร....ตาย... “
ประโยคสุดท้ายเริ่มแผ่วเบา ความไม่แน่ใจเข้าแทรก
“ อย่างนั้นหรือ? ไม่ใช่มนุษย์แต่เป็นสิ่งมีชีวิต ไหนว่าทุกชีวิตไม่ควรเข็นฆ่า? ส่วนสมควรตาย.... บุตรีของพระเจ้า เธอคิดจะสังหารชีวิตแล้วหรือ แน่ใจไหม ว่าพระเจ้าสอนให้เธอทำแบบนั้น “
ไม่, เธอไม่แน่ใจ
เมื่อเห็นความเงียบเข้าแทรก ผู้เป็นจ้าวแดนนรกจึงเอ่ยต่อ
“ ข้าไม่เคยเข็นฆ่า หากทำเช่นนั้นจริง มนุษย์ตัวน้อยไม่สูญสิ้นเผ่าพันธุ์หรือ.... สิ่งที่ข้าทำ มีเพียงหลอกล่อให้พวกเธอยึดติดในตัณหา ซึ่งช่วงนี้ข้าแทบไม่ได้ทำอะไรเลย แต่ดูจากสภาพของพื้นโลกในตอนนี้ เรียกได้ว่า ข้าคงไม่ต้องออกมือเองแล้วล่ะมั้ง? “
เพียงคำพูดนี้ จุดประกายทั้งโทสะ ทั้งอารมณ์ไม่อยากยอมรับในความเป็นจริงของเธอผู้เป็นมนุษย์
“ ไม่... อาจจะจริงที่ท่านเห็นเป็นเช่นนั้น แต่ยังมีอีกมาก หลายจิตใจยังบริสุทธิ์ คนดี ต่อต้านซาตานเช่นท่านยังมีมากมาย “
“ แล้วเธอเข้าใจว่าซาตานเป็นอย่างไรกันแน่? “
ปีศาจคราบมนุษย์เอ่ยแผ่วเบาทุ้มต่ำ ดึงร่างเรียวให้เข้าใกล้ประชิดไม่อาจหลบหนี
“ ข้าทำตามหน้าที่ กิเลสตัณหาไม่ใช่ทั้งสิ่งที่ดีและแย่ ดีหรือเลว มนุษย์มักตัดสินกันเองทั้งนั้น เหตุใดจึงไม่โอนอ่อนต่อกิเลส หากใจของเจ้าต้องการยิ่งนัก แต่ถ้าไม่ต้องการ ก็เพียงตัดสินใจ เลือกมันใหม่
ยิ่งเธอหนี เธอจะยิ่งเข้าใกล้สิ่งนั้น
สิ่งที่เธอควรทำ คืออยู่กับมันเสียจนเบื่อหน่าย อย่าหนีจากกิเลสตัณหาเพราะคัมภีร์บอกว่ามันไม่ดี แต่จงศึกษา ทำตามสิ่งที่ต้องการด้วยตนเอง จนถึงวันที่เธอเบื่อกับของเล่นชิ้นนี้แล้ว เธอจะวางมันลงอย่างไม่เสียดาย นี่คือสิ่งที่เธอควรทำ ลอร่า “
“ ฉัน.... เข้าใจ แต่ถ้าอยู่กับมันมากๆ จะเป็นบาป และ....ฉันคงต้องตกนรก “
“ มองดูรอบตัวของเธอสิ นี่คือนรกหรือ? เธออยู่กับซาตาน นี่ก็ควรเป็นนรก จริงไหม? จะบอกอะไรให้ พระเจ้าก็เพิ่งมาจิบชากับข้าเมื่อไม่นานมานี้เอง “
“ อะไรนะคะ? “
“ อื้ม.... ชาค่อนข้างดีเสียด้วย สนใจไหม เดี๋ยวข้าจะรินให้สักแก้ว “
“ ..... “
จ้าวนรก ผู้กำเนิดจากความมืด
ทุกสิ่งคือความคิดจากแดนมนุษย์ ตัวตนที่แท้จริงของ ‘ซาตาน’ เป็นอย่างไรกันแน่
หรือคำถามที่ควรถามมากที่สุด...
‘ซาตาน’ ที่พวกเธอจินตนาการ มีอยู่จริงหรือเป็นเพียงจินตนาการขึ้นมาเอง
‘นรก’ ที่เธอเฝ้าหนี แท้จริงอาจไม่ใช่ดินแดนแห่งการทรมานอย่างหลายคนคิด
แล้ว ‘เธอ’ คือใครกันแน่?
—— END——-
——— อาจมีตอนต่อไปนะครับ
พูดคุย : เรื่องนี้จริงๆ อยากเขียนเป็นเรื่องสั้นที่เน้นบทสนทนาระหว่าง ซาตาน และใครอีกสักคนที่เป็นมนุษย์ จึงเลือกเจ้าสาวผู้เป็นเหยื่อสังเวย (ซึ่งจริงๆ แล้ว ผมก็ได้ยินมาว่าลัทธิซาตานจริงๆ ไม่มีการสังเวยมนุษย์อะไรนะครับ)
เรื่องนี้ไม่ได้อิงตามประวัติศาสตร์ที่ถูกต้องนัก เพราะถ้าจากคัมภีร์ไบเบิ้ลของจริง ความหมายของซาตานก็มีอยู่มาก ในนี้ผมจะหมายความเพียงว่า ‘ผู้ที่กำเนิดจากความมืดทั้งหมด และเป็นศัตรูกับพระเจ้า’ (ถ้าคุณอ่านจนจบแล้ว จะรู้ว่าในเรื่องนี้ไม่ได้เป็นศัตรูกันครับ)
ผมไปเอะใจตรงประโยคหนึ่ง ว่าพระเจ้าไม่ฆ่าซาตาน เพราะต้องการให้เป็นบททดสอบของมนุษย์
เลยคิดขึ้นมาว่า จะเป็นอย่างไร ถ้าซาตานไม่ได้ ‘ชั่วร้าย’ อย่างที่เราคิด ไม่ได้เป็นศัตรูกับพระเจ้า แต่เป็นอีกด้านหนึ่งที่ไม่ใช่แสงสว่าง คอยดูแลและเฝ้ามองความเป็นไปของมนุษย์ด้วยกัน
เรื่องนี้อาจมีตอนต่อไป และอาจไม่ถูกใจใครที่เป็นสายศาสนามากนะครับ อาจมีอะไรที่แตกต่างพอสมควร ทั้งเรื่องนรกสรรค์และบาปบุญ ถือว่านี่ไม่ใช่ดินแดนและโลกที่เรารู้จัก คิดเหมือนเป็นโลกคู่ขนาน ที่มีคนละมุมมองก็ได้ครับ
ใครมีอะไรติชมก็สามารถบอกได้เลยนะครับ ไม่แน่ว่าผมจะทำเป็นเรื่องยาวด้วยครับ
- 15
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
