ผมเคยเป็นครับ ตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่ ผมเข้าใจความรู้สึกของคุณดีนะ หัวอกเดียวกัน อาการเเบบนี้ สำหรับผม ผมคิดว่าคืออาการคิดมากครับ หรือ อาจจะเป็นการวิตกกังวล อย่างเช่น คนอื่นจะมองเรายังไง สิ่งที่เราทำไป พูดไปคนอื่นจะรู้สึกเเบบไหน อากาาเหล่านี้ผมคิดว่าคืออาการคิดมาก มันเเก้อยากมากๆ มันเหมือนมันเป็นเรื่องของจิตใจมากกว่าอะ ตอนนั้นผมเเก้ด้วยการนั่งคุยกับตัวเอง บอกกับตัวเองเยอะๆ ว่า คนที่เราพูดด้วยเค้ารู้สึกเเบบนั้นจริงไหม หรือเราคืดไปเอง หรือคนอื่นพูดใส่เราเเล้วเราเก็บมาคิด จริงๆเค้าอาจจะไม่ได้คิดอะไรเลย สุดท้ายเเล้วผมก็พอจะหาเเนวทางออกตอนนั้นคือ ชั่งเเม่งครับ ผมพูดเเบบนี้กับตัวเองจริงๆ คนอื่นพูดไงไม่วนใจ เพราะถ้าผมรับมันมาเเล้วเก็บมาคิด ตัวผมเองที่ต้องรู้สึกเเย่เอง หรือถ้าเราพูดไรออกไปเเล้วก็บางทีรู้สึกเเย่ก็เเค่ขอโทษคนฟัง ก็จบไม่มีอะไรเป็นประเด็นที่ต้องเก็บมาคิดต่อ เเต่ก็ไม่ได้หายขาด เเต่สิ่งที่ช่วยได้จริงๆอีกอย่างคือ ลองหาหรือตั้งเป้าหมายอะไรสักอย่างเเล้วลงมือทำ เช่น ฝึกกีตาร์ เราจะได้โฟกัสกับอะไรสักอย่างเเล้วไม่คิดฟุ้งซ่านมากครับ ประมาณ ผมมาเเชร์ประสบการณ์คล้ายๆน้า ก็เป็นกำลังใจให้ สู้ๆ เดี๋ยวมันก็ผ่านไปได้ครับ