แยกคำตำหนิออกเป็น 4 ส่วน 1.เรื่องจริง 2. เรื่องไม่จริง 3. เรื่องที่อาจจะจริง/ไม่จริงก้อได้ 4. อารมณ์ความรู้สึกที่เกิดจึ้นจากการได้รับคำตำหนินั้น ข้อ 1. ยอมรัยและหาทางแก้ไขปรับปรุง 2. ปล่อยทิ้งไปไม่ใส่ใจเพราะไม่เป็นความจริง 3. ปล่อยมันลอยๆไว้ ค่อยๆสำรวจไปว่ามันจริงหรือไม่ แล้วค่อยทำตามข้อ 1 หรือ 2 ข้อ 4. อันนี้สำคัญมาก ถ้าวางอันนี้ไม่ได้ ก็ไม่เห็นข้อ 1-3 แต่ก็ยังเรียนรู้ต่อได้ว่าอัตตาเราโตขนาดไหน (อัตตาที่โตทำให้เราเติบโตยากทางปัญญา)