#นิทาน: ชายชรากับทะเล
วันนี้มีนิทานมาให้อ่านเรื่องหนึ่งค่ะ จริงๆแล้วนิทานเรื่องนี้คือการบ้านเรียงความของลูกชายที่เราแอบทำให้ เนื่องจากว่ามีอยู่ช่วงหนึ่งการบ้านของลูกมันประดังประเดกันเข้ามาพร้อมๆกันจนทำไม่ทันถ้าไม่ช่วยกัน
Image by Myriams-Fotos from Pixabay
แม่จึงจำเป็นต้องยื่นมือเข้าไปช่วย ซึ่งการบ้านอันเดียวที่เราพอจะช่วยได้ก็คือ เรียงความภาษาไทยนี่แหละค่ะ จำไม่ค่อยได้แล้วว่าโจทย์คืออะไร
หวังว่าคุณครูวิชาภาษาไทยคงจะไม่บังเอิญเข้ามาอ่านนะคะ … พาทุกคนไปอ่านเล่นๆกันดีกว่าค่ะ
ณ มหาสมุทรแห่งหนึ่ง คลื่นกำลังซัดใส่หาดทรายสีเหลืองอ่อน ฟองสีขาวถูกก่อตัวขึ้นและหายไป ดัง ซ่า ซ่า อยู่บนหาดทราย ฟังดูคล้ายๆเสียงยามรินน้ำอัดลม ลมอ่อนๆโชยมาปะทะใบของต้นมะพร้าวให้พอพลิ้วไหว พระอาทิตย์ส่องแสงผ่านก้อนเมฆสีขาว แสงของมันกระทบกับผิวน้ำเป็นแสงระยิบระยับทอดยาวไปสุดขอบฟ้า
ภายใต้ท้องทะเลสีน้ำเงิน ปลาเล็กปลาน้อยต่างแหวกว่ายอยู่ใกล้ๆกับแนวปะการังอย่างเริงร่า และเมื่อพระอาทิตย์ใกล้ลับขอบฟ้า เหล่าเรือประมงก็เริ่มออกมาปรากฏตัวเรียงรายกัน สิ่งต่างๆดูเหมือนกำลังมีความสุข
ในหมู่บ้านชาวประมงใกล้ๆกับมหาสมุทรแห่งนั้น มีเสียงโหวกเหวกดังขึ้นอยู่ในบ้านหลังหนึ่ง ชายชราผู้ซึ่งเคยเป็นชาวประมงผู้ยิ่งใหญ่ประจำหมู่บ้าน กำลังก่นด่าลูกหลานถึงวิธีการออกเรือ หาปลา และขายปลา ที่ไม่ได้ดั่งใจเขาสักเรื่อง และยังพาลไปถึงฟ้าฝนที่ไม่ค่อยเป็นใจในระยะหลังๆมานี้
ลูกหลานต่างค่อยๆหาข้ออ้างหลบหลีกออกไปจากบ้าน เพื่อที่จะหนีออกไปจากการดุด่าของชายชรา ชายชรานั่งอยู่คนเดียวในบ้านอีกครั้ง เขาหัวเสียมากๆที่ไม่มีใครฟังเขาเลย วันแล้ววันเล่าผ่านไปอย่างเชื่องช้าเหมือนกับเต่าคลาน ลูกหลานยังคงหลบหน้าหลบตาเขา ทำให้ชายชรารู้สึกเหงาและว้าเหว่อยู่เพียงผู้เดียว
เขานำเรือไม้เล็กๆสีเขียวซีดออกทะเล เขาตั้งใจจะไปตกปลาเล็กๆแถวๆนี้เพื่อคลายความเบื่อหน่าย ปลาสองสามตัวเข้ามาติดกับเหยื่อที่ชายชราล่อไว้ เมื่อความหมองเศร้าในใจถูกลดทอนลงบ้างแล้ว เขาก็คิดว่าเพียงพอสำหรับการตกปลาในวันนี้ และกำลังจะเริ่มหันเรือกลับเข้าฝั่ง
ทันใดนั้นคลื่นก็เริ่มก่อตัวใหญ่ขึ้นและใหญ่ขึ้น ชายชราตัดสินใจเดินเรือไปอีกทิศ เพื่อเข้าไปหลบยังเกาะเล็กๆแห่งหนึ่งที่ใกล้กว่า เขาทอดสมอเรืออย่างทุลักทุเล และนั่งรอคอยเวลาลมสงบอยู่บนหาดทรายอย่างไม่มีทางเลือก
ชายชรานั่งมองคลื่นลูกแล้วลูกเล่าที่ซัดโถมเข้ามา ทิ้งฟองคลื่นขาวๆไว้ที่ชายหาดไม่นานนักแล้วก็จางหายไป จู่ๆเขาก็คิดขึ้นมาว่า คลื่นนั้นเปรียบเหมือนสิ่งรอบตัวที่มากระทบกับจิตใจทำให้ไม่มีความสุข และฟองคลื่นก็คือสิ่งต่างๆเหล่านั้นที่มาแล้วก็จางไป
ในหลักข้อเท็จจริงกล่าวไว้ว่าลมคือเหตุปัจจัยสำคัญที่ทำให้เกิดคลื่นในทะเล ทุกคนรู้ว่าลมเป็นสิ่งที่ไม่แน่ไม่นอน พัดมาแล้วก็พัดไป เหมือนในสำนวนไทยที่ว่า “ลมเพลมพัด”
หากคนเรายอมให้ลมพัดไปพัดมาจนเกิดคลื่นในใจเราอยู่ตลอดเวลา เราคงหาความสุขไม่ได้เลยแม้แต่นาทีเดียว แต่หากเราเป็นดั่งทะเลเรียบ ตัวเราเองก็มีความสุข และยังทำให้ผู้คนรอบตัวมีความสุขไปด้วย เหมือนเมื่อยามทะเลเรียบ ชาวประมงก็ออกหาปลาได้ ส่วนปลาเล็กปลาน้อยก็ไม่ต้องคอยหลบกระแสน้ำที่รุนแรง
ชายชรานั่งครุ่นคิดถึงเรื่องนี้อยู่สักพัก แล้วเขาก็ได้ตั้งปณิธานกับตัวเองไว้ว่า ต่อไปนี้เขาจะใช้ชีวิตดั่งทะเลเรียบ มิใช่ทะเลในพายุอีกต่อไป เพื่อให้ตนเองและคนรอบข้างมีความสุขไปพร้อมๆกัน
อีกไม่นานนัก คลื่นลมก็สงบลง ทะเลกลับมานิ่งเรียบราวกับแผ่นกระจกใสอีกครั้ง นกน้อยต่างเริ่มบินส่งเสียงกันเจื้อยแจ้วประหนึ่งเฉลิมฉลองให้กับชายชราผู้ซึ่งกลายเป็นคนใหม่ ชายชราลงมือถอดสมอและนำเรือลำเขียวซีดมุ่งหน้าสู่หมู่บ้านชาวประมง
เมื่อเรือมาถึงฝั่ง เขาก็ต้องแปลกใจที่เห็นลูกหลานหลายคนมายืนรออยู่ที่ริมหาด บางคนถึงกับน้ำตาเอ่อ ชายชราเดินเข้าไปสวมกอดและยิ้มกว้าง ดูเหมือนว่านี่จะเป็นจุดเริ่มต้นของความสุขในครอบครัวนี้
#สมองสองช้อน ขอบคุณผู้อ่านทุกคนนะคะ ขอบคุณทุกๆกำลังใจ
หากไม่อยากพลาดบทความใหม่ๆ ในทุกๆวัน … กดติดตามไว้เลยนะคะ
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
