ออกจากไปรษณีย์ ก็ได้รับโทรศัพท์จากที่ทำงานว่าเบิกเงินไม่ได้เพราะฉันลืมเซ็นชื่อในใบถอนเงินของธนาคารกสิกรฯ ฉันปั่นจนทั่วเมืองเจอธนาคารกรุงเทพฯอยู่ที่เดียว เพื่อความแน่ใจแวะไปถามร้าน T.S. Bike ได้รับคำยืนยันว่า ปายมีธนาคารกรุงเทพอยู่เจ้าเดียวเท่านั้น
แม๊ตตี้เงียบไปครู่นึงก็ถามคำถามที่ฉันถามกับตัวเองเหมือนกัน “ไปเชียงใหม่แล้วกลับขึ้นมาไม่ได้เหรอ” ซึ่งก็ถึงคราวที่ฉันต้องเงียบบ้าง เราทั้งคู่ต่างก็รู้อยู่ว่าอะไรมันเป็นอะไร แม๊ตตี้พูดขึ้นเบา ๆ ว่า “Let your life go on” ฉันพยักหน้า น้ำตารื้นขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ เพราะอะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน
เรามีมติเป็นเอกฉันท์ว่าจะไปร้าน JAZZ UP ที่ขึ้นชื่อเรื่องเพลงแจ๊ซ แต่โชคร้ายครั้งที่ 2 ร้านปิดเพราะลงไปแสดงที่เชียงใหม่ในงานคอนเสิร์ตอะไรซักอย่าง ใครคนหนึ่งตะโกนลั่นให้ดูดาวตก