6 ส.ค. 2021 เวลา 16:53 • นิยาย เรื่องสั้น
กับข้าวที่แม่ทำให้ !! (1/2)
... วันหนึ่ง …
วันที่ จางอวี่เหลียน หญิงชราวัยใกล้ฝั่งอย่างเธอ
ได้พูดคุยกับลูกสาวทางโทรศัพท์
และรู้ว่าลูกสาวของเธอไม่สบาย
เธอไม่อาจนิ่งดูดาย วางใจได้อย่างเป็นสุข
แม้จะนั่งจะเดิน ก็ดูลุกลี้ลุกลน กลายเป็นคนไม่มีสติ
เธอไม่ต้องใช้เวลาพิจารณาอะไรให้มากเรื่อง
ไม่ต้องคิด ไม่ต้องคำนวณอะไรให้เปลืองสมอง
มีเพียงคำยืนกรานหนักแน่น ที่ตอกย้ำความตั้งใจจริงของเธอ
ซึ่งมันช่างสวนทางกับความอ่อนเปลี้ย
ไร้ซึ่งเรี่ยวแรงทั่วทุกสรรพางค์กายของเธอโดยสิ้นเชิง
ต่อให้ลูกสาวเธอจะทัดทานหรือห้ามปรามอย่างไร ก็ไม่เป็นผล
ไม่อาจเปลี่ยนแปลงเจตนารมณ์ดั้งเดิมของเธอได้เลย
...
...
จากหมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่งในชนบท
กับหนทางเลี้ยวลดทั้งลำน้ำที่กั้นขวาง
อีกป่าเขาที่คดเคี้ยว 28 กิโลไกล
ต่อรถโดยสารประจำทางอีก 3 ต่อ
ดั้นด้นผ่านถนนหนทางที่ไม่คุ้นตา 4 มณฑล
เธอทนนั่งอยู่บนรถโดยสารประจำทางนานกว่า 36 ชั่วโมง
กล่าวเบ็ดเสร็จได้ว่า เป็นการเดินทางที่แสนจะทรหด
หากเป็นหญิงชราอื่นที่ไม่ใช่แม่ของลูกสาวคนนี้
อาจบอกได้ว่า เป็นอะไรที่ทรมานสังขารคนวัยดึกเกินควร ก็คงไม่ผิด
แต่สำหรับเธอ " จางอวี่เหลียน "
แม่ของบุตรสาวสุดที่รัก และรักยิ่งกว่าสิ่งใด
การหอบผักสดที่เธอเด็ดและเก็บเองมากับมือ
หิ้วไก่ที่เธอเลี้ยงเองมากับตัว
ลากกาย เดินพะรุงพะรังบนถนนหนทางที่ไม่คุ้นเคย
หลงทางบ้าง ผิดๆ ถูกๆ วนซ้ายเวียนขวาหลายรอบเมือง
เสียงกัดฟันแน่นจากเจ้าของสังขารที่ร่วงโรยอย่างเธอ
มันคือคำตอบที่พิสูจน์ยืนยัน ชัดเจนที่สุด
ว่า " หนีเอ๋อร์ " ลูกสาววัยกลางคนของเธอ สำคัญยิ่ง .. เหนือสิ่งใด
หากการเข้าเมืองๆ หนึ่ง โดยไม่รู้ข้อมูลอะไรเลยสักอย่าง
ยกเว้นชื่อลูกสาว
ดูไม่ได้เป็นอุปสรรคใหญ่โตอะไรนักสำหรับเธอ
การกรำแดดกรำฝน
ทนถ่อกายเนื้อที่ห่อหุ้มจิตวิญญาณความเป็นแม่อันบริสุทธิ์ของเธอ
ก็ยิ่งไม่เป็นประเด็นสำคัญ ที่จะทำให้เธอท้อแท้สิ้นหวัง
กับการตามหาบ้านพักของลูกสาว
เธอโชคดี !!… ที่เธอได้นายตำรวจช่วยเอื้อเฟื้อ
และสุดท้าย ก็ได้ถึงที่หมายสักที
บ้านพักของลูกสาวคนดีที่เธอไม่เคยคิดจะลืมเลือน
การหยุดพักสักครู่ให้หายเหนื่อย หลังการดั้นด้นเดินทางไกล
ดูไม่เป็นอะไรที่เธอต้องใส่ใจหรือใคร่ครวญ ว่าจำเป็นหรือไม่
เธอพร้อมจะลงมือปรุงอาหาร ทำกับข้าวกับปลาทันที
แต่ ... อนิจจา !!
มันช่างน่าเวทนาเสียนี่กระไร
เพราะหลังจากที่หลานสาวของเธอตักข้าวเข้าปากได้ไม่กี่คำ
ก็ทั้งไอและสำลักอย่างน่าสงสาร
ไหนข้าวจะแข็ง
ผักก็เค็ม
ไก่ไม่สุก
" หนีเอ๋อร์ " มีเพียงแค่รอยยิ้ม คืนให้กับแม่
ยิ้มที่พร้อมแสดงออกให้เห็นถึงความโชคดี
โ ช ค ดี ที่ มี แ ม่ .. ที่ " รั ก " เ ธ อ
#แม่ #มนุษย์โลกธรรมดาที่รักเมตตาต่อบุตรธิดาเยี่ยงพระโพธิสัตว์รักเวไนย
ขอบคุณเครดิตภาพจากเว็ป Pixabay.com
ขอบคุณคลิปที่ยังไม่อาจหาแหล่งที่มาต้นฉบับได้ แต่เห็นมีคลิปแชร์ตามยูทูปหรือเฟซบุ๊กบ้าง (媽媽做的菜 張雨蓮)

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา