บทที่ 20 สีหปปาตะ เหวแห่งคมเคี้ยว
บทที่แล้วเราได้เดินทางสำรวจสระมัณฑากินีไปแล้ว มาบทนี้เราจะเดินทางล่องไปตามสายน้ำซึ่งไหลแหวกแผ่นเกตุมาละทวีปเข้าสู่สระสีหปปาตะกันต่อ
ทวีปด้านจิตตกูฏและกาฬกูฏหรือเกตุมาละทวีปมีผืนปฐพีเป็นดินหรดาลและมโนศิลา มีขอบทวีปติรัจฉานบรรพตเป็นรัตนะอัญชัน (แร่ลาพิส ลูซาลี) อยู่รอบทวีป จึงเรียกว่า"กาฬบรรพต"ไปตลอดรอบแผ่นเกตุมาละทวีป ตอนบนสุดของเกตุมาละทวีปมีพื้นมโนศิลาราบขนาดใหญ่อยู่แห่งหนึ่ง มีลักษณะเป็นแผ่นกลมเส้นผ่านศูนย์กลางราว 60 โยชน์ (960 กม.) หากใช้แผ่นที่แบบโบราณพื้นมโนศิลาราบขนาดใหญ่นี้จะอยู่ทางทิศตะวันตกของภูเขาหิมพานต์
ใจกลางมโนศิลาราบเรียบมีพื้นลักษณะเป็นสี่เหลี่ยมจตุรัสยกตัวสูงขึ้นเป็นชั้นๆ เกิดเป็นบันไดทางเดินขึ้นสู่ธรรมาสน์ปราสาทอันงดงาม บริเวณนี้เรียกว่า"ภคลวติมณฑป" หรือ มณฑปมโนศิลา มีความกว้างความยาวและความสูงราว 3 โยชน์ (48 กม.) ใจกลางมณฑปมโนศิลามีต้นมหาสาละ(สาละอินเดีย/ต้นรัง) ขนาดใหญ่ต้นหนึ่งเติบโตขึ้น มีความสูงจากโคนถึงยอดราว 7 โยชน์ (112 กม.) แผ่กิ่งก้านไปรอบทิศ มีเส้นผ่านศูนย์กลางจากปลายกิ่งทิศตะวันออกถึงปลายกิ่งทิศตะวันตก กว้างราว 7 โยชน์ (112 กม.) ยืนต้นตระหง่านทำหน้าที่เป็นเรือนยอดหลังคามณฑปอยู่ตลอดกัป
ในช่วงฤดูร้อน ต้นมหาสาละนั้นออกดอกเหลืองอร่ามงดงามไปทั่วทั้งต้น ส่งกลิ่นหอมอ่อนๆลอยไปทั่วบริเวณ ก่อนจะผลิใบอ่อนสีแดงงดงามเข้ากับสีของมณฑปมโนศิลา เมื่อถึงช่วงฤดูหิมะตก เหล่าหิมะต่างเกาะเหนือยอดมหาสาละจนขาวโพลนราวกับต้นมหาสาละถูกคลุมไว้ด้วยผ้าขาวอันสะอาดบริสุทธิ์ เหนือพื้นมณฑปมโนศิลาประดับธรรมาสน์ปราสาทอันงงดงามทั้งสี่ทิศรอบต้นมหาสาละ รายรอบธรรมาสน์ปราสาทถูกตกแต่งด้วยอุทยานดอกไม้และน้ำพุอันงดงามราวกับเหล่าเทวาได้เนรมิตไว้ ยามเงียบสงบเหล่าหงส์ทองต่างก็พากันมาลงเล่นน้ำส่งเสียงอื้ออึงไพเราะกันไปทั่ว ธรรมาสน์ปราสาทนั้นถูกแกะสลักเป็นลวดลายดอกไม้ทองประดับรัตนะสีสันต่างๆชดช้อยงดงาม พื้นถูกแกะสลักลวดลายดอกบัวบานที่ถูกถมด้วยทองตัดกับพื้นมณฑปมโนศิลาสีแดงสดอย่างวิจิตรงดงาม ซุ้มประตูด้านต่างๆประดับพู่ทองห้อยระย้าคอยรอตอนรับผู้มาเยือน
ต้นมหาสาละ (สาละอินเดีย/ต้นรัง)
ภคลวติมณฑปอันมีธรรมาสน์ปราสาทรายรอบแห่งนี้ถูกใช้เป็นที่ชุมนุมของสรรพสัตว์ทั้งหลายในหิมพานต์ ทั้ง ยักษ์ กุมภัณฑ์ คนธรรพ์และเทวดา ต่างพากันมาชุมนุมสนทนาธรรมบ้าง อาราธนาศีลในวันอุโบสถบ้าง หรือมาชุมนุมพบปะพูดคุยกันเพื่อความบันเทิงบ้าง ส่วนธรรมาสน์ปราสาทเบื้องหน้ามีไว้สำหรับตรัสแสดงธรรมสำหรับพระพุทธเจ้าและพระโพธิสัตว์ทั้งหลายที่ต้องการแสดงธรรม ณ ภคลวติมณฑปแห่งนี้
จักษุนทีไหลมาจากสระมัณฑากินีผ่านรอยต่อระหว่างทวีปอันเต็มไปด้วยต้นอโศก จึงไหลแยกออกเป็นสองสาย จักษุนทีสายหลักไหลต่อออกสู่มหาสมุทร ส่วนสายที่ไหลแยกออกมาได้ไหลแหวกเกตุมาละทวีป เกิดเป็นแม่น้ำอันมีสองฝากฝั่งเป็นหน้าผาสูงชัน แม่น้ำสายนี้มีชื่อว่า “อูหานที” เมื่ออูหานทีไหลผ่านผาสูงและเกาะแก่งมากมายจึงเกิดเสียงน้ำกึกก้องไปทั้วผืนน้ำ ก่อนจะไหลเข้าสู่สระหรือทะเลสาบใหญ่แห่งหนึ่งกลางภาคพื้นทวีปชื่อว่า "สระสีหปปาตะ" เหวแห่งราชสีห์ทั้งหลาย
Huntmaster Liger for #MTGIkoria, Art Directors Andrew Vallas and Cynthia Sheppard
สระสีหปปาตะมีขนาดใกล้เคียงกับสระใหญ่อื่นๆ รอบสระถูกล้อมรอบด้วยผาสูงชันอันสลับซับซ้อนลดหลั่นกันลงมา ผาเหล่านั้นเต็มไปด้วยถ้ำรัตนะต่างๆ ผสมกับทองและเงิน ถุกใช้เป็นที่อาศัยของราชสีห์ทั้งหลาย ก่อนที่หน้าผาจะลดหลั่นลงสู่หาดรอบสระ ก้นสระนั้นเต็มไปด้วยอัญมณีต่างๆระยิบระยับโดยเฉพาะอัญมณีประเภททับทิมและมโนศิลา พื้นสระไม่มีตะกอนเปลือกตมเลยแม้แต่น้อย ทำให้น้ำในสระใสสะอาดบริสุทธิ์ดุจแก้วผลึก
สระสีหัปปาตะ ดัดแปลงภาพจาก Brave Conquest 沙漠战斗场景设计 by 将 军公司项目图解禁 pan - 场景概念设计师 on ArtStation
การจะดำรงชีวิตอยู่บริเวณสระสีหัปปาตะนั้นต้องใช้ความระมัดระวังเป็นอย่างมาก เพราะนอกจากจะต้องระวังจากคมเคี้ยวของราชสีห์แล้ว แม้สัตว์เล็กๆก็ยังเจ้าเล่ห์แสนกล เพราะนอกจากถ้ำรัตนะแล้ว รอบๆสระยังมีถ้ำแก้วที่มีความใสมากราวกับกระจกใสกระจายอยู่เป็นจำนวนมาก ถ้าไม่ระวังก็อาจจะเดินชนเข้าอย่างจัง เพราะคิดว่าทางที่กำลังเดินอยู่เป็นที่โล่ง เหล่าสัตว์เล็กๆจึงมักจะใช้ถ้ำกระจกเหล่านี้หลอกล่อสัตว์นักล่า โดยเมื่อพวกมันถูกล่ามันจะวิ่งเขาไปอยู่ในถ้ำแก้วใสจากประตูทางเข้าที่ถูกซ้อนไว้ด้านใดด้านหนึ่งของถ้ำ จากนั้นจึงไปยืนอยู่หน้าประตูถ้ำซึ่งเป็นกระจกใส หลอกหล่อให้สัตว์นักล่าคิดว่าตนเป็นสัตว์จนตรอกที่หนีเข้ามาในถ้ำแล้วไม่อาจหาทางหนีไปไหนได้อีก เมื่อสัตว์นักล่าวิ่งเข้าไปจะตะครุบเหยื่อก็พุ่งชนเข้ากับกำแพงแก้วอันแข็งแกร่งเข้าอย่างจัง จนสลบล้มลงด้วยความเจ็บปวด ทำให้สัตว์นักล่ากลับตกเป็นเหยื่อของสัตว์เล็กตัวนั้นไปแทน
Utunu by jonathanvair on deviantart
และขอเตือนว่า สำนวนที่ว่าอย่ากระตุกหนวดราชสีห์ใช้ได้เสมอกับโลกหิมพานต์ ในทางกลับกันการนอบน้อมถ่อมตนน่าจะเป็นสิ่งที่ดีกว่าเมื่อต้องเผชิญหน้ากับราชสีห์เหล่านี้ เพราะราชสีห์ในหิมพานต์นั้นมีพละกำลังแข็งแกร่งกว่าราชสีห์ในโลกมนุษย์หลายเท่านัก ยามเมื่อราชสีต์ต้องการดื่มน้ำในสระสีหปปาตะ ด้วยกำลังของราชสีห์เพียงกระโดดลงเหวอันสูงชันเพียงก้าวถึงสองก้าวก็ถึงพื้นหาดริมสระอย่างง่ายดาย แต่สำหรับสัตว์อื่นยกเว้นลิงและนกสายพันธุ์ต่างๆ หากจะดื่มน้ำในสระกลับต้องค่อยๆไต่ลงมาตามหน้าผาเพื่อลงมาใช้น้ำ หากสัตว์ตัวใดไม่ระวังจนตกเหว ก็อาจตกเป็นอาหารของราชสีห์ทั้งหลายที่อาศัยอยู่บริเวณนี้ได้
พวกราชสีห์เมื่อคลอดลูกจนลูกราชสีห์เหล่านั้นเริ่มมีกำลัง พวกมันจะคาบลูกของตนมาทิ้งลงที่เหวรอบสระสีหปปาตะนี้ อย่าเพิ่งเข้าใจผิดว่าพวกมันโหดร้ายขนาดคาบลูกตัวเองมาทิ้งให้ตาย แต่พวกมันกำลังพยายามสอนให้ลูกของมันฝึกความแข็งแกร่งและใช้พละกำลังทั้ง 5 คือ ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิและปัญญา ในการหาทางปีนกลับขึ้นมาให้จงได้ ให้สมกับมีสายเลือดแห่งราชสีห์ในตัว โดยพวกมันจะคอยยืนมองลูกของพวกอันอยู่เหนือเหวตลอดเวลาจนกว่าลูกน้อยจะปีบขึ้นมาได้ และเป็นการระวังสัตว์นักล่าอื่นๆที่จะมาทำร้ายราชสีห์น้อย แย่ละสิ! ผมว่าผมเผลอเล่าเรื่องในส่วนของสัตว์วิเศษในบทนี้มากเกินไป งั้นเอาไว้ถึงบทของสัตว์วิเศษนั้นๆผมค่อยบันทึกเรื่องราวของสัตว์วิเศษให้ละเอียดขึ้นกว่านี้ละกัน
Huntmaster Liger for #MTGIkoria, Art Directors Andrew Vallas and Cynthia Sheppard
ไปที่เรื่องธรรมชาติวิทยากันต่อดีกว่า สระสีหัปปาตะมีธรรมชาติอันงดงามยิ่ง น้ำนั้นใส่สะอาดดุจแก้วผลึกจนส่องสะท้อนก้นสระอันเป็นมโนศิลาจนทะเลสาบกลายเป็นสีแดงไปทั้งสระ ยามเมื่อต้องแสงอาทิตย์ผิวน้ำนั้นส่องประกายระยิบระยับงดงามยิ่ง
น้ำในสระสีหปปาตะนั้นมีพลังอันวิเศษในการมอบพละกำลังอันมหาศาลให้กับผู้ดื่มกินในทันที ทำให้มีพละกำลังเหนือศัตรูทั้งมวล แม้มีความเหน็ดเหนื่อยเพียงใด เพียงได้จิบน้ำในสระสีหปปาตะเพียงนิด ความเหนื่อยก็จะหายไปในทันที รวมถึงมอบความสำเร็จและความมั่นคงให้กับผู้มีคุณธรรมที่ได้ดื่มน้ำจากสระแห่งนี้อีกด้วย แต่จงมีสติยามเมื่อดื่มน้ำในสระสีหปปาตะ เพราะหากผู้ดื่มเป็นผู้ไร้คุณธรรม จิตใจเต็มไปด้วยความดำมืด เป็นผู้อกตัญญูทำร้ายได้แม้กระทั้งผู้มีพระคุณ เพียงได้ดื่มหรือสัมผัสน้ำในสระเพียงนิด ด้วยฤทธานุภาพอันมหาศาลของน้ำนั้น น้ำจะกลับกลายไปเป็นกรดร้อนเดือดพล่าน ทำให้ผิวหนังของผู้สัมผัสพุพองเปื่อยยุ่ยลุกลามไปถึงอวัยวะภายในแม้แต่กระดูกก็ต้องแหลกเหลวจนสิ้นชีวิต
สายน้ำแห่งสีหัปปาตะไหลลงใต้ออกจากสระสู่ป่าดิบสลับทุ่งหญ้า จึงไหลไปพบเข้ากับป่าไม้จันทน์ขนาดใหญ่ ป่าไม้จันทน์นั้นเติบโตหนาแน่นล้อมรอบเทือกเขาแห่งหนึ่งนามว่า "มาลวะบรรพต (มาลยะวัต)" ณ ยอดเขามาลวะ เป็นเมืองเวทมนต์ของเหล่าสิทธะ มนุษย์สมัยใหม่เรียกพวกสิทธะกันว่า "พ่อมด แม่มด" ซึ่งจะขอบันทึกเล่าให้ฟังในบทของสิทธะในกาลต่อไป
Strixhaven Preorders by Kaebel on April 14, 2021
เมื่อออกจากป่าจันทน์ลงใต้ผ่านติรัจฉานบรรพตอัญชันรัตนะหรือในชื่อกาฬบรรพตซึ่งเป็นป่าอันอุดมสมบูรณ์และมีต้นอโศกขึ้นอยู่เป็นจำนวนมาก ภายในป่าอันรกชัฏเต็มไปด้วยสระน้ำขนาดเล็กอันงดงามที่มักจะมีเจ้าของเป็นพวกทานพหรือกุมภัณฑ์บางตนที่มักจะมาเที่ยวเล่นในแถบนี้ ซึ่งพวกมันหวงสระเหล่านี้มาก ไม่ยอมให้ผู้ใดเข้าไปใช้น้ำในสระของมันได้เลย เราจึงต้องระวังการเข้าไปใช้น้ำในสระแถบนี้เป็นพิเศษ ผืนป่าอุดมสมบูรณ์ปกคลุ่มร่มรื่นยาวไปจนถึงปลายการเดินทางของเราในทวีปด้านจิตรกูฏและกาฬกูฏคือหาดทรายผสมกับแร่รัตนะละเอียดงดงามริมมหาสมุทรหิมพานต์
บทต่อไปไปสำรวจทวีปด้านสุทัสสนะกูฏหรือ"กุรุทวีป"กันต่อ โดย ลามะน้อย
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
