บทที่ 22 ฉัททันตะ มหาสระของผู้มีงา (สระฉัททันต์ 2/2)
บทที่แล้วเราได้เดินทางสำรวจแนวเขารอบสระฉัททันต์ทั้ง 7 ชั้น จนบรรลุเข้ามาสู่จุดสูงสุดของสระฉัททันต์ ณ ยอดเขาสุวรรณปัสสบรรพต ซึ่งเป็นปากปล่องภูเขาไฟชั้นใน บทนี้เราจะลงจากเขาแล้วสำรวจพื้นที่ด้านในของสระกันต่อว่าเป็นอย่างไร
Star Wars Jedi: Fallen Order Art Gallery Kashyyyk Giant Tree Art
เมื่อลงจากยอดเขาสุวรรณปัสสบรรพตเพื่อจะเข้าสู่สระฉัททันต์ พื้นที่รอบสระฉัททันต์นั้นเป็นป่าไม้อันอุดมสมบูรณ์ หมู่ไม้ต่างขึ้นกันหนาแน่นเป็นวงแหวนซ้อนกันรอบสระฉัททันต์ถึง 7 ชั้น เรียงลำดับจากวงแหวนชั้นนอกเข้าไปหาวงใน ได้ดังนี้
1. รอบนอกบริเวณเชิงเขาสุวรรณปัสสบรรพตเต็มไปด้วยป่าไผ่
2. ถัดเข้าไปด้านเป็นป่ามะขวิด
3. ป่าขนุนสำมะลอ
4. ป่าไม้รังผสมกับขนุนหนังซึ่งมีผลขนาดใหญ่ราว 2 คนโอบ
5. ป่ากล้วยที่มีลูกใหญ่เท่าต้นขามนุษย์
6. ป่าอ้อยซึ่งมีต้นสูงใหญ่เท่าต้นหมาก
7. และสุดท้าย วงด้านในสุดเป็นป่าพืชตระกูลแตงที่มีผลขนาดยักษ์พันธุ์ต่างๆ เช่น แตงโม เมล่อน น้ำเต้า ฟักเหลือง ฟักแฟง เป็นต้น
พืชเหล่านั้นเมื่อเจริญเติบโตแล้วล้วนมีรสหวานฉ่ำ เหล่าช้างฉัททันต์ซึ่งอาศัยอยู่รอบสระจึงพากันมากินพืชเหล่านั้นเป็นอาหาร เมื่อผ่านพ้นป่าเหล่านั้นเราจะได้พบกับหาดทรายทองส่องประกายงดงามลาดลงสู่ใจกลางซึ่งเป็นที่ตั้งของสระฉัททันต์ สระฉัททันต์และหาดทรายนั้นสะท้อนกับแสงทองคำบริสุทธิ์ของสุวรรณปัสสบรรพต สว่างเรืองรองราวกลับแสงอาทิตย์อ่อนๆ ช่างงดงามและให้ความรู้สึกอบอุ่นสบายตายิ่งนัก
illustration from theartofanimation.tumblr
เมื่อเดินลงน้ำในสระไปได้ประมาณ 4 โยชน์ (48 กม.) ผืนน้ำก็เต็มไปด้วยไม้น้ำนาๆชนิด เช่น ตะไคร่น้ำ ดอกไม้น้ำสีสันต่างๆ ทั้งแดง เหลือง ขาวและเขียว ต่างพากันส่งกลิ่นหอมฟุ้งไปทั่วผืนน้ำ ไม้น้ำเหล่านั้นเติบโตกระจายเป็นวงแหวนโดยรอบภายในสระ มีความหนาของวงแหวนราว 1 โยชน์ (16 กม.) ถัดจากไม้น้ำเข้าไปน้ำจึงมีความลึกขึ้นประมาณครึ่งตัวช้าง สระบริเวณนั้นเต็มไปด้วยทุ่งข้าวสาลีแดงอันอุดมสมบูรณ์ มีความหนาราว 1 โยชน์ (16 กม.) เช่นกัน
The Mystery Pond in Japan Look Like Monet's Paintings on jw-webmagazine
ถัดจากทุ่งข้าวสาลีแดงเข้าไป ผืนสระเต็มไปด้วยบัว 7 ชนิด ต่างขึ้นซ้อนกันเป็นวงแหวน หนาราว ชนิดละ 1 โยชน์ (16 กม.) โดยบัวทั้ง 7 วง จะถูกคั่นแบ่งด้วยบัวสายพันธุ์ต่างๆที่ขึ้นผสมปนเปกันและมีความหนาราว 1 โยชน์ (16 กม.) เช่นกัน จนเกิดเป็นชั้นบัวซ้อนกันถึง 13 วงแหวน เรียงจากวงแหวนรอบนอกเข้าไปหาวงใน ดังนี้
1. โกมุท(บัวสายขาว)
2. บัวสายพันธุ์ต่างๆที่ขึ้นผสมกัน
3. ปทุมขาว(บัวหลวงขาว)
4. บัวสายพันธุ์ต่างๆที่ขึ้นผสมกัน
5. ปทุมแดง(บัวหลวงแดง)
6. บัวสายพันธุ์ต่างๆที่ขึ้นผสมกัน
7. อุบลขาว(บัวเผื่อนขาว)
8. บัวสายพันธุ์ต่างๆที่ขึ้นผสมกัน
9. อุบลแดง(บัวเผื่อนแดง)
10. บัวสายพันธุ์ต่างๆที่ขึ้นผสมกัน
11. อุบลคราม(บัวผันคราม)
12. บัวสายพันธุ์ต่างๆที่ขึ้นผสมกัน
13. บัวจงกลนี
บัวเหล่านั้นเติบโตกระจายเป็นวงแหวนและซ้อนกันเป็นชั้นๆเข้าไปสู่เวิ้งน้ำบริเวณใจกลางสระ ซึ่งไม่มีพืชน้ำ สาหร่าย จอกแหนหรือโคลนตมเลยแม้แต่น้อย น้ำบริเวณใจกลางสระจึงมีความใสสะอาดดุจแก้วผลึก มีเส้นผ่านศูนย์กลางของเวิ้งน้ำราว 12 โยชน์ (192 กม.) ผู้ใดมีจิตตั้งมั่น มีความแน่วแน่เพื่อแสวงหาความสงบแห่งจิต ขอท่านจงได้ดื่มน้ำจากสระฉัททันต์ ท่านจะเป็นผู้มองเห็นทุกสรรพสิ่งในสากลโลกทั้งในอดีต ปัจจุบันและอนาคตกาลเป็นไปตามจริงได้อย่างแจ่มชัดทุกประการ
Realistic Lotus 3D by Philogixstudio
บริเวณหาดด้านทิศตะวันออกเฉียงเหนือของสระฉัททันต์มีต้นไทรยักษ์อยู่ต้นหนึ่ง ต้นไทรนั้นยืนต้นตระหง่านสูงกว่าสุวรรณปัสสบรรพตเพื่อรับแสงตะวัน แม้ยืนอยู่นอกสระฉัททันต์ก็ยังสามารถมองเห็นต้นไทรหนาครึ้มราวกับเมฆฝนได้อย่างชัดเจน ต้นไทรนั้นมีความสูงตั้งแต่โคนต้นถึงคาคบสูง 7 โยชน์ (112 กม.) วัดจากคาคบถึงปลายยอดบนสุดสูง 6 โยชน์ (96 กม.) รวมความสูงของต้นไทรเป็น 13 โยชน์ (208 กม.) แผ่กิ่งก้านออกไปทั้ง 4 ทิศ แต่ละกิ่งมีความยาวประมาณ 6 โยชน์ (96 กม.) แต่ละกิ่งเต็มไปด้วยรากอากาศห้อยย้อยเป็นสาย นับรวมรากอากาศทั้งต้นได้ราว 8,000 ราก ลำต้นมีเส้นรอบวงประมาณ 5 โยชน์ (80 กม.)
Places PT. 2 On imgur
ในช่วงสภาวะปกติต้นไทรยักษ์นั้นไม่เคยออกผลเลยตลอดกัป จนชาวหิมพานต์เปรียบเปรยต้นไทรยักษ์นี้ว่าเป็นดั่งภูเขาที่ไร้ซึ่งอัญมณีมีค่า จึงเรียกต้นไทรที่ใหญ่ราวกับภูเขานี้ในอีกชื่อว่า"ภูเขามณีโล้น" และด้วยเหตุที่ไม่เคยออกผลเลยตลอดกัป ต้นไทรจึงแผ่กิ่งก้านเติบโตแข็งแรงเพราะไม่มีสัตว์ใดเข้าไปหักทำลายกิ่งก้านเพื่อเก็บกินผลไทรเลย ต้นไทรแผ่ร่มเงาเย็นสบายให้เหล่าช้างทั้งหลายใช้เป็นที่หลบแดดในช่วงฤดูร้อน ทว่าเมื่อถึงฤดูมรสุม ลมตะวันตกเฉียงใต้กลับโหมกระหน่ำลมฝนเข้าหาต้นไทรยักษ์ จนเหล่าช้างต้องพากันเปลี่ยนที่อยู่ไปอาศัยอยู่ภายในเวิ้งเขาด้านทิศตะวันตกของสระฉัททันต์ ซึ่งมีความกว้างราว 12 โยชน์ (192 กม.) เพื่อให้กำแพงสูงของสุวรรณปัสสบรรพตบังลมมรสุมให้ เวิ้งเขาบริเวณนี้เหล่าช้างเรียกว่า “กาญจนคูหา”
ในอดีตกาล พระอัญญาโกณฑัญญะได้ใช้สระฉัททันต์แห่งนี้ เป็นที่พำนักและได้รับการอุปัฏฐากจากช้างฉัททันต์ 8,000 เชือก ที่ผลัดเวรกันมาดูแลไม่ขาดหายตลอดระยะเวลา 12 ปี จนเมื่อท่านใกล้ปรินิพพานท่านจึงเหาะออกจากสระฉัททันต์ เพื่อไปกราบทูลลาพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าและขอปรินิพพานที่สระฉัททันต์ใกล้กับช้างเหล่านั้น เพื่อเป็นการระลึกถึงความกตัญญูของหมู่ช้างฉัททันต์ทั้งหลายที่คอยดูแลท่านมาเป็นเวลาเนินนาน เมื่อพระบรมศาสดาทรงอนุญาต จึงกราบทูลลาทำประทักษิณ คือ ทำความเคารพด้วยการเดินเวียนขวารอบองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วเหาะกลับเข้าสู่โลกหิมพานต์อีกครั้ง จากนั้นจึงนั่งในบรรณศาลาทำการปรินิพานเมื่อยามใกล้รุ่ง ณ ริมสระฉัททันต์
เหล่าต้นไม้ทุกต้นในหิมพานต์ต่างรับรู้ถึงการปรินิพพานของพระอัญญาโกณฑัญญะ จึงโน้มกิ่งออกผลพร้อมกันทั่วทั้งโลกหิมพานต์ เพื่อเป็นการบูชาพระเถระผู้ปรินิพพาน ไม่เว้นแม้แต่ต้นไทรใหญ่ผู้ไม่เคยออกผลเลย เมื่อถึงยามเช้าตรู่มีช้างเชือกหนึ่งมาอุปัฏฐากเหมือนอย่างที่เคยปฏิบัติมา แต่จนสว่างก็ไม่เห็นพระเถระออกจากบรรณศาลา จึงใช้งวงเขย่าประตูก็แลเห็นพระเถระนั่งนิ่ง จึงยื่นงวงลูบคลำตรวจดูลมอัสสาสะ ปัสสาสะ จนรู้ว่า บุญเขตของพวกเราปรินิพพานเสียแล้ว จึงส่งเสียงร่ำไห้โกญจนาท แม้ทั้งป่าหิมพานต์ก็ได้บันลือลั่นเป็นเสียงร่ำไห้เช่นเดียวกัน
ช้างฉัททันต์ 8,000 เชือก จึงทำการจัดพิธีทำศพของพระเถระอย่างประณีต โดยยกพระเถระขึ้นวางบนกระพองของหัวหน้าโขลง ถือกิ่งไม้ซึ่งมีดอกบานสะพรั่งเป็นเครื่องบูชา เตรียมแห่ไปรอบโลกหิมพานต์ บัดนั้น ท้าวสักกเทวราชจึงให้พระวิษณุกรรมเทพบุตรเนรมิตเรือนยอดขนาด 9 โยชน์ (144 กม.) ล้วนแล้วด้วยรัตนะทุกชนิด นำพระเถระประทับนอนในเรือนยอดเพื่อเป็นการสักการะบูชา ช้างเหล่านั้นจึงยกเรือนยอดเวียนรอบโลกหิมพานต์อยู่หลายรอบ
จากนั้นเหล่าอากาศเทวดารับเรือนยอดจากงวงของช้างฉัททันต์แล้วกล่าวสาธุกาล แล้วยกขึ้นส่งต่อๆกันให้วัสสพลาหกเทวดา สีตพลาหกเทวดา วาตพลาหกเทวดา ส่งต่อให้เทพยดาชั้นจาตุมหาราช สู่เทพยดาชั้นดาวดึงส์ ต่างยกเรือนยอดขึ้นสาธุกาลเป็นลำดับขึ้นไปจนถึงพรหมโลก แล้วส่งกลับคืนลงมาเป็นลำดับให้แก่ช้างฉัททันต์ทั้งหลาย จากนั้นเทวดาแต่ละองค์ได้นำท่อนจันทน์ประมาณ 1 โยชน์ (16 กม.) มาวางเป็นจิตกาธานได้ประมาณ 9 โยชน์ (144 กม.) แล้วยกเรือนยอดขึ้นสู่จิตกาธาน ลำดับนั้นภิกษุราว 500 รูป เหาะมายังหิมพานต์แล้วสาธยายธรรมตลอดคืน พระอนุรุทธเถระกล่าวแสดงธรรม นำเทวดาเป็นอันมากได้ตรัสรู้ธรรมในกาลครั้งนั้น
ฉากบังเพลิง ร.9 ออกแบบโดย มณเฑียร ชูเสือหึง เขียนสีโดย จิตรกรสำนักช่างสิบหมู่และจิตอาสา
เมื่อแสงอรุณฉายขึ้นเหนือขอบฟ้า เหล่าเทวาจึงดับจิตกาธาน เอาพระธาตุซึ่งมีสีขาวนวลดั่งดอกมะลิตูมบรรจุผ้ากรองน้ำ นำมาถวายพระบรมศาสดาขณะเสด็จออกถึงซุ้มประตูพระวิหารเวฬุวัน พระบรมศาสดาทรงรับผ้ากรองน้ำบรรจุพระธาตุ แล้วทรงเหยียดพระหัตถ์วางลงบนแผ่นดิน บัดนั้นพระเจดีย์เหมือนฟองเงินจึงผุดแทรกแผ่นดินใหญ่ขึ้นมา พระบรมศาสดาจึงทรงบรรจุพระธาตุในพระเจดีย์นั้นด้วยพระหัตถ์ของพระองค์เอง เป็นกาลจบบทสระฉัททันต์
บทต่อไปเราจะล่องไปตามสายน้ำภัทรนทีที่ไหลออกจากสระฉัททันต์ แล้วขึ้นไปสำรวจทวีปด้านสุทัสสนะหรือเรียกว่า"กุรุทวีป"สู่สระกัณณมุณฑะกันต่อ โดย ลามะน้อย
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
