[ journal ]
I love, because He first loved me.
https://www.pexels.com/photo/opened-planner-placed-on-white-desk-4110453/
ถ้าให้เลือก ก็อยากมีชีวิตที่เห็นแก่ตัวสุดขั้ว
ไม่ต้องทำเพื่อใคร ไม่ต้องคิดอะไร
แต่การทำแบบนั้น
มันยิ่งทำเราเศร้า เศร้ากว่าเดิม
ยิ่งเรากอบโกยเพื่อตัวเอง
มันยิ่งร่วงโรย รั่วไหล
ในวันที่เราเศร้ามากๆ จนไม่อยากอยู่แล้ว เราถามพระเจ้าว่า ทำไมพระเจ้าไม่เอาชีวิตของเราไปซะที ? ทำไมถึงให้เรามีชีวิตอยู่ ... ทำไมทุกคืนที่เราอธิษฐานขอให้พระเจ้าเอาชีวิตเราไป แต่เช้าวันต่อมา เรากลับได้ลมหายใจโดยที่ไม่ได้ร้องขอ
เราเจ็บปวดที่ต้องมีชีวิต
เราเจ็บปวดที่คนรักของเราต่างก็จากไปจากชีวิตเราทีละคน เจ็บปวดที่คนที่เรารักและรักเรา เหลือน้อยลง น้อยลง — เจ็บปวดที่ต้องรู้สึกโดดเดี่ยวมากขึ้น
แต่พระเจ้าให้คำตอบกับเราว่า
การที่ผู้คนเหล่านั้นต้องจากไป การที่พระเจ้าอนุญาตให้เรื่องพวกนี้เกิดขึ้น ไม่ได้แปลว่าพระเจ้าไม่รักเรานะ ไม่ได้แปลว่าพระเจ้าลืม หรือไม่ใส่ความรู้สึกของเรา — แต่พระเจ้ารักเรา รักเรามาก ตั้งแต่ก่อนเราจะเกิดขึ้นมา พระเจ้าวางแผนการสำหรับชีวิตเรา ออกแบบชีวิตของเราไว้อย่างสมบูรณ์แล้ว
แต่เราเป็นเด็กงอแงอ่ะ เราก็ยังถามต่อไปว่า แล้วทำไมไม่ให้เราเจอสิ่งที่ดีกว่านี้ล่ะ เราก็เหนื่อยเป็นเหมือนกัน
พระเจ้าทำได้ แต่ทำไมถึง ( ยัง ) ไม่ทำ...
พระเจ้า แสดงให้เราเห็นอย่างชัดเจนแล้ว พระเจ้ากำหนดเอาไว้แล้ว พระเจ้ารู้ทุกอย่างอยู่ก่อนหน้านี้แล้ว และพระเจ้าแสดงออกให้เราเห็นแล้วผ่านทางพระเยซูคริสต์ที่ตายบนไม้กางเขนเพื่อเรา
เราเป็นคริสเตียนตั้งแต่เด็ก แต่เราไม่เข้าใจเรื่องนี้
เรามองกางเขนอย่างผิวเผิน
จนเราไม่แน่ใจว่าเราเชื่อว่าพระเยซูมีร่างกาย เกิดเป็นมนุษย์ เจ็บปวด ร้องไห้ ตาย แล้ว ฟื้น เป็นเรื่องจริงไหม
ความเจ็บปวดทั้งหมดที่พบเจอ เป็นเหมือนรอยกรีดที่ทำให้เกิดบาดแผลกว้าง เป็นช่องโหวงลึก มันเปิดออก ... ยิ่งเจ็บ ยิ่งปวดมากเท่าไหร่ — เรายิ่งรู้สึกถึงความรักของพระเจ้าผ่านทางพระคริสต์มากขึ้นเท่านั้น ; นั่นอาจจะเป็นเหตุผลข้อแรกที่เราต้องเจ็บปวด
เพื่อที่เราจะได้รับการเติมเต็มจากความรักที่ไม่มีเงื่อนไข ไม่มีข้อจำกัด แม้ว่าหัวใจของเราจะบิดเบี้ยวมากเท่าไหร่ หรือมีช่องโหว่มากเท่าไหร่ แต่พระเจ้ารักและหวงแหน เรามากกว่าใครในโลกนี้ — พระเจ้า ทำให้เรารู้ซึ้ง ถึงคำว่า คลั่งรัก ไม่ใช่หวือหวาอะไร แต่ไม่เคยลดลงเลยสักวันเดียว
ส่วนเหตุผลข้อต่อมา ; พระเจ้าบอกว่า จะมีใครเข้าใจคนที่เจ็บปวดเท่ากับคนที่เจ็บปวด จะมีใครเข้าใจคนที่ต้องเศร้า โดดเดี่ยว เท่ากับคนที่เคยโดดเดี่ยวและอยากจบชีวิตตัวเอง จะมีใครเข้าใจคนหลงทางเท่ากับคนที่เคยหลงทางมาก่อน จะมีใครเข้าใจคนตาบอดเท่ากับคนตาบอดด้วยกัน
ทั้งหมดทั้งมวล ทั้งดีและร้าย ผูกพันธ์มนุษย์เข้าไว้ด้วยกัน ไม่มีความสัมพันธ์แบบนี้ในสิ่งมีชีวิตอื่น มีเพียงมนุษย์เท่านั้นที่จะมีประสบการณ์นี้
แต่ถึงอย่างนั้น เมื่อเราพบว่ามีเหตุผลของการมีชีวิตอยู่ มีเหตุผลที่เรายังต้องอยู่ แต่เมื่อเราเก็บมันไว้ เก็บไว้คนเดียวไปเรื่อยๆ สักวันเราคงจะได้ตายจริงๆ ไม่ได้ทางกายภาพ หากแต่เป็นวิญญาณจิต ที่ค่อยๆ ตายไป มันทรมานยิ่งกว่า เพราะเมื่อถึงจุดนั้นเราคงมีชีวิตในสภาพที่ทนดูตัวเองไม่ได้และไม่อยากจินตนาการถึงมัน
เพราะแบบนั้นเราจึงเรียนรู้ที่จะรัก
เราฝึกฝนที่จะรัก — เพราะพระองค์ทรงรักเราก่อน.
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
