[ Journal ]
No one has seen God, ever. But if we love one another, God dwells deeply within us, and his love becomes complete in us—perfect love!
1 John 4:12
เราต่างก็โหยหาบางสิ่งที่เหมือนกันกับเรา
ทุ่มเทใช้ชีวิตราวกับกำลังเล่นเกมไพ่จับคู่
อาจเป็นเพราะ มนุษย์อย่างเราๆ โหยหาการรวมกลุ่มผลักไสความโดดเดี่ยว แต่ขาดการเรียนรู้ที่จะรักษาไพ่ที่เป็นคู่กันเอาไว้
อ่ะ !!แต่ชีวิตพวกเรามันซับซ้อนมากกว่าจะเปรียบเทียบกับเกมจับคู่นั่นนี่นาลองสังเกตดูเล่นๆ ว่า มีอะไรบ้างที่เราชอบ มีใครบ้างที่เราชอบ มีอะไรบ้างที่เราทำซ้ำๆ กินซ้ำๆ เก็บสิ่งนั้นเอาไว้ในชีวิต และยกขึ้นหิ้งแห่งดวงใจให้เป็น สิ่งหรือคน ที่สำคัญ
เราชอบหนังบางเรื่อง เพราะเรารู้สึกว่า ความสัมพันธ์ของคู่พระนางช่างเหมือนชีวิตของเราอย่างกับยืมสตอรี่ไปเขียนพล็อต / เราชอบหนังสือบางเล่ม เพราะราวกับคนเขียนเข้ามานั่งอยู่ในใจของเราแล้วเขียนมันออกมา / เราชอบคนบางคน เพราะรู้สึกเหมือนคนนี้รู้จักกันมาเนิ่นนานเหลือเกิน / เราชอบไปสถานที่บางที่ซ้ำๆ เพราะมันทำให้นึกถึงอดีตและความทรงจำที่ยากจะลืม
รวมไปถึงเราอาจจะเกลียดบางคนเพราะเขาเหมือนกับคนอีกคนที่ทำให้เราเจ็บปวดในวันที่ผ่านมา
โลกนี้เต็มไปด้วยความสัมพันธ์ ทั้งเชิงซ้อนและตรงไปตรงมาอย่างเลี่ยงไม่ได้ เรามักจะสัมพันธ์กันไม่ทางใดก็ทางหนึ่งเสมอแม้แต่ตอนนี้ที่เราเวียนวนอยู่ในที่นี่ด้วยกันก็เพียงเพราะ พวกเราชอบที่จะเขียน ระบาย บันทึก อ่าน เรียนรู้ หรืออื่นๆ ที่คล้ายๆกันนี้
แต่เมื่อมองให้กว้างไปกว่านั้นพวกเราที่ยังมีชีวิตอยู่ต่อเพราะจริงๆ แล้ว เราต่างแสวงหาคำตอบชื่นชอบการผจญภัย และความท้าทายเราเห็นคุณค่าชีวิต เรารู้สึกถึงความรัก ไม่ว่าสิ่งใด เราต่างก็รู้สึกเหมือนกันแม้อาจจะเสี้ยวหนึ่ง
เรามีชีวิตอยู่ โดยที่ไม่รู้เลยว่า วันข้างหน้าจะเป็นอย่างไรแต่พวกเราและคนอื่นอีกมากมายก็ตัดสินที่จะอยู่
นี่ไม่ใช่บันทึกที่ตั้งใจจะเขียนถึงชีวิตคู่หรืออะไรทำนองนั้น แต่ใครสักคนที่เราจะยอมให้เขามาอยู่ข้างๆ คนแบบนั้นคงไม่ใช่ใครสักคนที่เหมือนเราไปซะทุกอย่างหากแต่คนแบบนั้น อาจจะเป็นคนที่เคย ( หรือยอม ที่จะ ) รู้สึกเหมือนกันกับที่เราเป็นอยู่เลือกที่จะเข้าใจ เปิดใจ และยอมรับ
คนข้างๆ ที่รู้สึกเหมือนกันกับเรา ยอมรู้สึกแบบเดียวกับเรา เพื่อที่จะเข้าใจเรา
บางวันคนนั้นอาจจะเป็นพ่อ เป็นแม่ เป็นพี่ หรือน้อง อาจจะเป็นเพื่อน เป็นคนรัก บางครั้งอาจจะเป็นตัวเอง
หรือแม้แต่แมวสักตัวที่เอ่ยคำอะไรไมได้ แต่มัน กลับส่งแววตาจ้องลึกเข้ามาที่ดวงตาของเราปลอบโยนด้วยความรักจากอุ้งมือน้อยๆ ของมัน
หรือในบางครั้งที่เรารู้สึกว่า ไม่มีใครเลยสักคนที่อยู่ข้างเราเราก็รู้ว่า เรามีพระเจ้า ผู้ที่สร้างเราจะเข้าใจความรู้สึกของเราอย่างดีที่สุด
ต่อให้เราวิ่งหนีเข้าไปซุกในเข้าวงกต
ติดปีกแล้วบินให้หนีไปแสนไกล
หรือทิ้งตัวให้จมดิ่งลงก้นมหาสมุทร
พระเจ้าก็จะตามหาเราจนเจอ
โอบกอดและซับน้ำตาของเรา
ทุกหยด
แต่ขอบคุณพระเจ้า
ที่แม้บางครั้งจะรู้สึกแบบนั้นไปบ้าง แต่ก็ยังมีอย่างน้อยหนึ่งคน ที่เป็นเหมือนคนที่พระเจ้าสร้างเอาไว้ และส่งเข้ามา พบเจอเรา ที่อยู่ในสภาพจมกองน้ำตา ส่งเขาเพื่อโอบกอดและปลอบประโลม
ไม่เคยมีใครเห็นพระเจ้าแต่เมื่อเรารักซึ่งกันและกัน เพราะแบบนั้น เราจึงรู้ว่า พระเจ้าอยู่ตรงหน้า อยู่ตรงนี้ และไม่เคยทอดทิ้งไป
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
