ตอนที่23.พิพิธภัณฑ์แห่งวาติกัน Musei Vaticani ห้าชั่วโมงสำหรับการชมบทที่ 2
....ห้องอียิปต์ ผมเดินเข้าไปในห้องอียิปต์และตื่นตาตื่นใจกับสรรพสิ่งของต่างๆที่นำมาโชว์แต่ในใจลึกๆแล้วสงสารคนอียิปต์จับใจ อียิปต์ถูกโรมันเข้าตีด้วยเป็นพื้นที่ใกล้เคียงและเป็นอู่อารยธรรมแห่งความเจริญ ศิลปะวิทยาการ(ในส่วนตัว) ดูจะมากกว่าโรมันอีก อาศัยโรมันมีกำลังทหารแข็งแกร่ง
มีเสาในจตุรัสหรือเพียสซ่ากลางกรุงโรมหลายที่ เป็นเสาสี่เหลี่ยมสูงสลักมีตัวหนังสืออียิปต์อยู่รายรอบเรียกว่าโอบิลีสค์ (ประวัติบอกว่าเป็นสินค้าที่โรมสั่งจากอียิปต์) ต่อจากนั้นมาเป็นสมัยยุคล่าอาณานิคมของฝรั่งนั้น อียิปต์ยิ่งถูกแร้งทึ้งสมบัติต่างๆจากนานาชาติมากมายทีเดียวขนาดสามารถเปิดเป็นพิพิธภัณฑ์อย่างเฉพาะเจาะจงเท่าที่ทราบคือในอังกฤษ ในฝรั่งเศสอย่างยิ่งใหญ่และของทีมี มีมากและมีคุณค่ากว่าที่อียิปต์เองซะอีก และทีนี่แม้จะมีน้อยกว่า แต่ก็ยังมีพิพิธภัณฑ์อียิปต์อีกแห่งคือที่ตูรินซึ่งมีข้อมูลว่าใหญ่กว่าที่นี่อีก
แม้ห้องอียิปต์ที่นี่จะไม่ใหญ่มากนักแต่ก็มากพอที่จะทำให้ผมเห็น การเอารัดเอาเปรียบของผู้คน ถ้าจะมีข้อดีของพวกฝรั่งก็คือเขาเก็บของพวกนี้ไว้ดีสะอาดสะอ้านและมีระบบมีการดูแลอย่างดี อย่างน้อยโจรก็ยังมีความดีอยู่บ้าง จริงแล้วสมบัติโบราณต่างๆของบ้านเราและเพื่อนบ้านก็ ถูกฝรั่งเอาไปเยอะ จนกระทั่งมีพิพิธภัณฑ์เกี่ยวกับเอเซียหรือจีนโดยเฉพาะ จะเป็นสมัยที่พวกเรารู้เท่าไม่ถึงการหรือการไม่เห็นคุณค่าหรืออะไรก็ตาม เมื่อสงสารอียิปต์แล้วก็ต้องกลับมา สงสารตัวเองและประเทศตัวเองต่ออีกทีหนึ่งสมบัติของไทยเราอย่างดีดีอยู่ในต่างประเทศโดยเฉพาะพิพิธภัณฑ์ส่วนตัวมากจริงๆ และส่วนใหญ่จะมาจากรุ่นสงครามเวียตนาม อย่างงานของปลายบัด(แถวบุรีรัมย์) และงานที่หาค่าไม่ได้ของของอยุธยา สุโขทัยรัตนะและอื่นๆ
....ห่องtapestries ห้องนี้รวบรวม tapestries เป็นคล้ายพรมหรือผ้าทอหนาสำหรับแขวนผนัง ดูในรายการว่าส่วนใหญ่เป็น สคูลออฟราฟาเอล tapestries แต่ละชิ้นใหญ่โตมาก ใช้พื้นที่เหมือนเป็นคอรริดอร์ยาวแต่กว้างขวางทีเดียวขนาดใหญ่และยาวเดินจนเมื่อย ปกติเราจะเห็นtapestries ประดับประดาอยู่ตามพระราชวังต่างๆ และน่าจะได้อิทธิพลมาจากพรมของอิสลามหรือเปอร์เชีย โซนนี้เขามีพรางแสง สังเกตุว่าพิพิธภัณฑ์ที่นี่ถ้าเขาไม่ต้องการให้เราถ่ายรูปเขาจะมีผ้าดำโปร่งปิดหน้าต่างช่องแสงไว้ สองรูปนี้ก็คอนกล้องกันสุดฝีมือแล้ว หายใจเข้าแล้วนิ่งแล้ว
กดชัตเตอร์ก็ยังเบลออยู่
งานส่วนเพดานเป็ยเพนติ้ง เห็นแล้วพูดอะไรไม่ออกใหญ่โตและ เนี้ยบจัง รูปบนนี้ไม่ได้พลิกท่าน่ะครับแต่มุมตาที่เห็นมองบนเพดานเป็นเช่นนี้มหัศจรรย์
ห้องราฟาเอล Raphael ห้องนี้มีชื่อเสียงมากระดับโลกเลยจริงแล้วงานของ Raphael เป็นสุดยอดไม่ได้เป็นรองจาก แอนเจลโล เลยRaphaelเสียชีวิตแต่อายุยังน้อยประมาณสามสิบกว่าปีศพเขาฝังที่ Pantheon เขาสร้างสกุลช่างหรือลักษณะเฉพาะตัวขึ้นมา จนมีศัพท์คำว่า School of Raphael
แต่งานส่วนใหญ่ที่เห็นเป็นงานรูปวาดเป็นส่วนใหญ่ ในRoom of the signature จะใช้ภาษาว่าอย่างไรดีไม่ใช่ห้องทรงพระอักษรแน่แต่เหมือนห้องต้อนรับก่อนเข้าพื้นที่ส่วนตัวของโป๊บ นั้นถือเป็นผลงานอันดับเลิศของRaphael เลยทีเดียว ขณะที่เดินไปเรื่อยจากห้องแรกต่อไปเรื่อยๆนั้นผมจำไม่ได้เลยว่าผ่านไปกี่ห้องดูห้องแล้วอยู่นาน เพราะตะลึงในความโอ่อ่าของพื้นที่และชิ้นงาน พอเข้าห้องที่สองก็เช่นเดิมแต่พอห้องที่สามเริ่มล้าแล้วเดินต่อไปเรื่อยๆก็แทบจะนับจำนวนห้องไม่ได้เลย คนอะไรทำงานได้มหัศจรรย์ปานนี้และชื่นชมกับตัวเองที่เพียงมาได้เห็นศิลปะวิเศษว่ามีตัวตนอยู่จริงเท่านั้นก็พอแล้ว
จริงจริงห้องนี้ผมยังอยากแยกเอนทรี่ได้ไปอีกเอนทรีหนึ่งเพราะถ่ายรูปมาเยอะทีเดียว มีตอนเด็ดเห็นชัดคุ้นเคยคือรูปเพลโตกับโสกราตีสอย่างในบัตรเข้าชมด้านบน และรูปที่ออกเป็นเหมือนที่ประชุมของคนกรีก
ส่วนอื่นก็มีอีกหลายจังหวะ เป็นสงครามบ้างเป็นเรื่องมีเทวดา แต่เรียนตรงๆว่าดูงานแล้วไม่รู้เรื่องว่าเป็นเหตุการณ์อะไรตอนอะไรของประวัติศาสตร์ศาสนา เรื่องของเทพดาฝรั่ง หรือเป็นการรบทัพจับศึกของครูเสด ก็เลยต้องเสียเงินซื้อหนังสือของงานเฉพาะRaphael เอามาอ่านก่อนทำการบ้านก่อนแล้วตั้งใจจะกลับไปดูอีกครั้งหนึ่ง
ดูเพดานก็เพลินแล้วแทบไม่ต้องดูแผนที่เลย
แผนที่ของเมืองดูสวยใช้เป็นเครื่องประดับประดาได้หรือใช้วางแผนรบราฆ่าฟันก็ได้
ห้องแผนที่
ห้องนี้หลังจากออกจาก Sistine มาแล้ว โป๊บหรือวาติกันเก็บสะสมรายการ สำรวจแผนทีต่างๆทำให้พวกเขารู้จักโลกและอาณาจักรต่างๆ การวางแผนการยึดครองของศาสนจักรในยุคต้นสมัยการเริ่มที่จะเดินทางรอบโลก เกือบตีความได้ว่าศาสนจักรเป็นส่วนประกอบหลักคู่กับกองทัพเลย การได้ดินแดนอาณานิคมยุคแรกๆ ศาสนจักรมีส่วนประกอบมาก
ผมเคยเห็นแผนที่เก่าที่จัดพิมพ์เป็นหนังสือของบ้านเรา แผนที่รูปวาดต่างของประเทศสยามมาในนามของอารยธรรมมาในนามของผู้เผยแพร่วิทยาการ และมาในนามของผู้มีความรู้มากว่า แต่สิ่งที่อยู่เบื้องหลังนั้นคือหมาป่ากำลังเตรียมขย้ำ เหยื่อลูกแกะน้อย ที่เนื้อรสชาติหอมหวาน เอาแผนที่เป็นวิทยาการแต่บันทึกจุดยุทธศาสตร์ของลูกแกะไว้หมด แล้วนึกยาวต่อมาถึงเทคโนโลยี่ของ Gpsดาวเทียม ตอนนี้พัฒนาไปถึงมามองเห็นหน้าบ้านเราได้แล้ว ประวัติศาสตร์นั้นมีการซ้ำรอยได้เสมอ การยึดครองอาณานิคมแต่เดิมวางแผนกันบนแผนที่ที่ประเทศแม่และศาสนจักร เดี๋ยวนี้ใครอยากรู้ว่าหน้าบ้านเรากำแพงและรั้วทาสีอะไรหรือหน้าตาเป็นอย่างไรก็แค่กดปุ่มกันแล้ว หมาป่ายุคใหม่เปลี่ยนแปลงเพียงรายละเอียดของยุคสมัยเท่านั้น
ห้องชุดนี้ดูเป็นประวัติศาสตร์ของศาสนจักรหรือเรื่องราวของผู้ปกครองแต่ละยุคสมัย เป็นเดินยาวเลย สลับต่อกับตู้โชว์ของชิ้นเล็กชิ้นน้อยต่างๆ น่าจะเป็นบรรณาการของการติดต่อระหว่างประเทศกัน
แล้วเราก็เดินไปบนทางแคบๆวกวนเลี้ยวไปเลี้ยวมาเพื่อที่จะไปยังวิหารน้อยซีสทีนและตอนหน้าคงคุยกันถึงวิหารน้อยหลังนี้ อนุสาวรีย์แห่งเกียรติยศของไมเคิลแอนเจลโล
บันไดเวียนอันนี้แหละครับเป็นทางออกจากพิพิธภัณฑ์
(โปรดติดตามตอนจบ)
หมายเหตุ
1.ผมแยก วิหารน้อย Sistina ไปต่อในตอนหน้าครับห้องนี้เป็นห้องเดียวที่ห้ามถ่ายรูป
2.วันก่อนไปอ่านที่ไหนจำไม่ได้เหมือนกันบอกว่าถ้าเดินให้ครบที่พิพิธภัณฑ์
นี้ต้องใช้ระยะทางประมาณ14กิโลเมตร แต่ผมว่าไม่ถึงน่ะหรือผมเดินไม่ครบเองแต่อย่างน้อยวันรุ่งขึ้นก็ไปไหนไม่ได้เลยด้วยนอนพักเมื่อยอยู่บ้านทั้งวัน
โคลงชมวัด
2555-2564
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
